Overige EU-actoren - Hoofdinhoud

De Europese Unie kent een aantal bestuursorganen die zijn opgericht om een bepaalde taak op zich te nemen. Het enige dat ze gemeenschappelijk hebben is dat ze via een Europees besluit zijn opgericht. In die oprichtingsbesluiten staat de taak van het orgaan, aan wie het verantwoording moet afleggen en wie het financiert. Verder is het een diverse groep bestuursorganen met heel verschillende takenpakketten en middelen.

Deze bestuursorganen vertonen veel overeenkomsten met agentschappen i, maar passen niet in het organisatiemodel van een agentschap. Ze vallen formeel niet direct onder de Europese Commissie i, vandaar dat het ook geen directoraat-generaal of diensten i zijn. Een overzicht van alle 'overige' instellingen van de EU:

• - 

  Het Europees Stabiliteitsmechanisme i (ESM) en de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit i (EFSF) zijn het permanente en tijdelijke noodfonds die leningen faciliteren voor lidstaten die in financiële nood verkeren.
• - 

  Het Europees Comité voor systeemrisico's i (ESRB) dat kijkt waar er risico's ontstaan die de stabiliteit van het financiële stelsel in gevaar kunnen brengen. Dit wordt in nauwe samenwerking met de Europese Centrale Bank i gedaan.
• - 

  De Dienst voor Extern Optreden i (EDEO) was voorheen een dienst van de Commissie maar bestaat nu ambtenaren van de Commissie, Raad en lidstaten die samen de diplomatieke dienst van de EU vormen.
• - 

  De Europese toezichthouder bescherming persoonsgegevens i (EDPS) die toeziet op het naleven van regels op het gebied van privacy en de bescherming van het verwerken van persoonsgegevens door de instellingen van de EU, en de EU op dit gebied adviseert.
• - 

  De Raad voor Regelgevingstoetsing i (RSB) bekijkt of nieuwe regelgeving niet al overlapt met bestaande regelgeving en of het niet beter op nationaal of lager niveau kan worden geregeld (een zogeheten subsidiariteitstoets i).
• - 

  Alle gemeenschappelijke ondernemingen i. Deze worden opgericht wanneer het nodig is om voor het uitvoeren van een bepaald onderzoeksprogramma een eigen juridische entiteit te creëren. Dit maakt bijvoorbeeld publiek-private samenwerking en allerlei vormen van financiering mogelijk.

Een instelling die niet is opgericht door een Europees besluit maar niet mag ontbreken is IPEX i, het systeem waar opmerkingen en bezwaren van nationale parlementen op nieuwe Commissievoorstellen worden gedeeld en gepubliceerd.