Commissie-Rey (1967-1970)

Bron: Europese Commissie, 2014

Deze Europese Commissie¹ trad aan op 1 juli 1967 en bleef in functie tot juli 1970. De voorzitter van de commissie was de Belgische politicus Jean Rey. Sicco Mansholt was de Nederlandse eurocommissaris voor landbouw.

Dit was de eerste commissie na de hervorming van de instellingen, waarbij EEG, EGKS en Euratom werden verenigd. De rol van de commissie werd versterkt, doordat naast uitvoerende taken ook het nemen van initiatieven tot haar taken ging behoren. Tijdens deze commissieperiode werd, in 1969, op de Europese Top van Den Haag, het besluit genomen te gaan werken aan een economische en monetaire unie en aan verdere Europese politieke samenwerking.

De commissie sprak zich in oktober 1967 uit voor het openen van onderhandeling met Denemarken, Ierland, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk over toetreding tot de Europese Gemeenschap. Dit stuitte in december 1967 echter op een Frans veto.

De Commissie-Rey werd opgevolgd door de Commissie-Malfatti/Mansholt².

Dit was de eerste commissie na de ondertekening van het Verdrag van Brussel op 8 april 1965. Door het verdrag van Brussel werden de EEG⁵, EGKS⁶ en Euratom⁷ verenigd. Er was voortaan één Commissie, één Raad en een gezamenlijk budget.

De commissie nam belangrijke initiatieven op het gebied van de douane-unie en wist een regeling voor 'eigen middelen' tot stand te brengen, bestaande uit opbrengsten van de btw, douanerechten en landbouwheffingen. Dit betekende dat de Europese Economische Gemeenschap niet meer afhankelijk was van de contributies van de lidstaten en meer zelfstandig kon opereren.

Verder werd gewerkt aan het voeren van een gemeenschappelijke industriepolitiek, aan gemeenschappelijke voorschriften voor de vervoerssector en aan het vrije verkeer van werkenden.

Gerrit Voerman, Jan van der Harst en Hans Vollaard, Van Aanvallen! naar verdedigen? De opstelling van Nederland ten aanzien van Europese integratie, 1945-2015

Carla van Baalen, Bert van den Braak en Gerrit Voerman, De Nederlandse Eurocommissarissen

Neill Nugent en Mark Rhinard, The European Commission

• 1. 

  Deze instelling van de Europese Unie kan worden beschouwd als het 'dagelijks bestuur' van de EU. De leden van de Europese Commissie worden 'Eurocommissarissen' genoemd. Elke Eurocommissaris is verantwoordelijk voor één of meerdere beleidsgebieden.
   
• 2. 

  Deze Europese Commissie trad aan op 2 juli 1970 en bleef in functie tot januari 1973. In maart 1972 maakte de Italiaanse voorzitter Franco Malfatti bekend dat hij vrijwillig zou aftreden, omdat hij deelnam aan de Italiaanse presidentsverkiezingen. Hierna werd de Nederlandse eurocommissaris voor landbouw Sicco Mansholt commissievoorzitter.
   
• 3. 

  Vooraanstaande sociaaldemocratische minister en Europeaan. Afkomstig uit een rijke, sociaal betrokken Groningse landbouwfamilie. Was - na een korte tijd in de Oost - boer en verzetsman in de Wieringermeer en werd op zijn 36ste minister van Landbouw in het kabinet-Schermerhorn/Drees. Zorgde tijdens zijn tienjarige ministerschap voor herstel van de voedselvoorziening en bevorderde de modernisering van de Nederlandse landbouw. Als Europees landbouwcommissaris speelde hij vanaf 1958 eveneens een belangrijke rol bij de schaalvergroting in de landbouw en bij het ontwikkelen van een Europees landbouwbeleid. In 1972 negen maanden voorzitter van de Europese Commissie. Dynamische en sportieve man met groot nationaal en internationaal gezag en met duidelijk omlijnde visies over internationale economische en ecologische vraagstukken.
   
• 4. 

  Katholiek politicus die een belangrijke rol speelde in de Indonesische kwestie. Was advocaat en gedeputeerde. Behoorde tot de aanhangers van een personalistisch socialisme. Werd in 1946 als juridisch specialist Tweede Kamerlid voor de KVP. In 1948 schoof KVP-leider Romme, met wiens nicht hij was getrouwd, hem naar voren als minister van Overzeese Gebiedsdelen in het eerste kabinet-Drees. Voorstander van een harde lijn jegens de Republiek Indonesia. Kwam daarover in conflict met zijn collega's, waarop hij in 1949 aftrad. Nadien Eerste Kamerlid, EG-commissaris en gewaardeerd ambassadeur bij de Europese Gemeenschappen. Zelfbewust politicus, die het als minister soms aan tact ontbrak.
   
• 5. 

  De Europese Economische Gemeenschap (EEG) is de voorloper van de huidige Europese Unie. De EEG werd in 1957 door middel van het Verdrag van Rome opgericht om de samenwerking tussen de landen in Europa te bevorderen. Daarmee moest tevens voorkomen worden dat deze landen opnieuw met elkaar in oorlog zouden raken. De EEG telde oorspronkelijk zes lidstaten: België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland en toenmalig West-Duitsland. Tussen de deelnemende lidstaten ontstond geleidelijk een gemeenschappelijke markt: de interne handelstarieven op veel producten werden verwijderd.
   
• 6. 

  Dit verdrag regelde de gemeenschappelijke controle over de zware industrie en mijnbouw in zes Europese landen: de Beneluxlanden, Duitsland, Frankrijk en Italië. Het in augustus 1952 ondertekende verdrag was een eerste stap naar Europese integratie. De EGKS had een Hoge Autoriteit die als supranationaal college fungeerde en een eigen parlement, bestaande uit parlementariërs uit de lidstaten.
   
• 7. 

  De Europese gemeenschap voor Atoomenergie (EGA) of Euratom is opgericht om de onderzoeksprogramma's voor ontwikkeling en vreedzaam gebruik van kernenergie van de lidstaten op elkaar af te stemmen. Tegenwoordig ligt het accent vooral op het verzamelen van de benodigde kennis, infrastructuur en financiering, zodat de continuïteit van de energievoorziening en de veiligheid voor de bevolking zijn gewaarborgd.
   
• 8. 

  Dit was de eerste Europese Commissie, die aantrad op 1 januari 1958 en tot 1967 in functie bleef. De Duitse Walter Hallstein was voorzitter van de Commissie en de Nederlander Sicco Mansholt was vicevoorzitter van de Commissie en eurocommissaris voor landbouw.