Convergentieprogramma van Roemenië voor de periode 2006-2009 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 89/19

Op 27 maart 2007 heeft de Raad het convergentieprogramma van Roemenië voor de periode 2006-2009 behandeld.

De voorbije vijf jaar heeft Roemenië een krachtige economische groei doorgemaakt, maar het BBP per hoofd (uitgedrukt in KKS) is er met 34 % van het gemiddelde van de EU-25 in 2005 nog steeds laag. Er dient bijgevolg nog een grote inhaalbeweging te worden gemaakt, en dit is dan ook verreweg de voornaamste uitdaging waar Roemenië op middellange en lange termijn voor staat. In 2001-2005 was er sprake van een verbetering van de macro-economische stabiliteit, hetgeen tot uiting kwam in een scherpe en aanhoudende daling van de inflatie en in de consolidatie van de openbare financiën. In 2006 bedroeg de gemiddelde inflatie 6,6 %.

Volgens het macro-economische scenario dat aan het programma ten grondslag ligt, zal de reële BBP-groei geleidelijk teruglopen van ruim boven het potentiële groeicijfer van 8 % in 2006 tot een nog steeds hoog cijfer van 5,9 % in 2009. Afgaande op de thans beschikbare informatie lijkt dit scenario van plausibele groeihypothesen uit te gaan. De programmaprognoses voor de inflatie lijken aan de lage kant, aangezien wordt aangenomen dat er zich een gestage vertraging van de kredietgroei en van de toename van de particuliere consumptie zal voordoen, een ontwikkeling die kan uitblijven. Anders dan in het programma wordt in de najaarsprognoses 2006 van de diensten van de Commissie uitgegaan van een verdere stijging van het externe tekort in 2007 en 2008 omdat de invoer sneller blijft toenemen dan de uitvoer als gevolg van de krachtige particuliere consumptie en investeringsactiviteit.

In de najaarsprognoses 2006 van de diensten van de Commissie werd het overheidstekort voor 2006 op 1,4 % van het BBP geraamd, terwijl in het economisch pretoetredingsprogramma van december 2005 van een tekortdoelstelling van 0,7 % van het BBP werd uitgegaan. In het convergentieprogramma wordt het tekort thans op 2,3 % van het BBP geschat. De ontsporing ten opzichte van de oorspronkelijke doelstelling is het gevolg van aanzienlijke extra uitgaven (met name lopende bestedingen wegens een reallocatie van niet-verrichte investeringsuitgaven), die de sterker dan verwachte groei van de ontvangsten ruimschoots neutraliseerden.

De voornaamste doelstelling van het programma bestaat erin de begrotingsconsolidatie voort te zetten zodat de middellange termijndoelstelling van een structureel tekort (d.w.z. het conjunctuurgezuiverde tekort, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen) van 0,9 % van het BBP in 2011, dus na afloop van de programmaperiode, wordt gehaald. Het programma mikt op een kleine reductie van het overheidstekort van 2,3 % van het BBP in 2006 tot 2 % van het BBP in 2009, na een toename van het tekort tot 2,7 % van het BBP in 2007. Verwacht wordt dat het primaire tekort eenzelfde ontwikkeling te zien zal geven en aan het einde van de programmaperiode 1 % van het BBP zal bedragen.

De aan het einde van de programmaperiode plaatsvindende, marginale aanpassing wordt gerealiseerd doordat de ontvangstenquote iets sterker stijgt dan de uitgavenquote (bijna 4 procentpunt tegen 3

procentpunt). De...