Stop met wegkijken bij christenvervolging

Met dank overgenomen van J.S. (Joël) Voordewind i, gepubliceerd op donderdag 26 november 2020, 13:43.

Christenen zijn de meest onderdrukte en vervolgde groep ter wereld. We kennen de schrijnende voorbeelden. Honderden Pakistaanse, christelijke meisjes worden ontvoerd, gedwongen om zich te bekeren tot de islam en vervolgens te trouwen met veel oudere mannen. In datzelfde land zitten christenen onterecht in de dodencel. In Noord-Korea worden ze blootgesteld aan de meest gruwelijke folteringen. In Egypte worden kerken in brand gestoken. Brute haat tegen volgelingen van de Here Jezus, overal ter wereld. Het is tenhemelschreiend.

Al jaren erger ik me eraan dat christenvervolging in de Tweede Kamer zo weinig aandacht krijgt. Nederland durft het gewoon niet aan om dit vreselijke kwaad bij de naam te noemen, ook al zegt nota bene de VN dat het de grootste groep slachtoffers van geloofsvervolging is. Keer op keer roep ik het kabinet op tot actie. En steeds weer is er schroom: ‘Ja, maar andere minderheden hebben het ook zwaar,’ krijg ik dan terug.

En laat duidelijk zijn: onderdrukking vanwege je geloof, geaardheid of afkomst is altijd onacceptabel. Al zolang ik in de Kamer zit, kom ik op voor die vrijheid, overal ter wereld. De Nederlandse regering moet in het geweer komen tegen dergelijke voorbeelden van onrecht.

Maar toch blijft de vraag hangen: waarom moet actie tegen christenvervolging in een breder kader worden geplaatst, voordat het steun krijgt? Waarom is het dan pas ‘politiek acceptabel’?

Hoe komt het dat Nederland, dat zichzelf zo graag ziet als baken voor vrijheid en tolerantie, weg lijkt te kijken als de vrijheid van deze grootste groep gelovigen in het gedrang komt? Hoe kan het dat Nederland, dat zichzelf presenteert als gidsland voor de mensenrechten, zoals schroom heeft om alleen al te erkennen dat de rechten van 245 miljoen mensen dagelijks op gruwelijke wijzen worden geschonden? Ze worden vervolgd, enkel en alleen omdat ze Christus belijden als Heer en Verlosser?

Pas als vervolging in een breder kaart wordt geplaatst, krijg ik voorstellen aangenomen. Pas dan is het ‘politiek acceptabel’.

Dag in dag uit hebben christenen te maken met discriminatie, mishandeling, onderdrukking en vervolging. En extra cynisch: een aantal van die grootste onderdrukkers zitten in de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, een orgaan dat juist voor die vrijheid zou moeten opkomen. Dat is verschrikkelijk.

Deze week doe ik samen met CDA en SGP daarom, dit keer via een initiatiefnota, wederom de oproep aan de regering. Heb het lef om christenvervolging aan de kaak te stellen. Benoem het grote onrecht dat christenen wereldwijd wordt aandacht. Stel het aan de orde in de Europese Unie. Bij de Verenigde Naties. Bij landen waar onderdrukking plaatsvindt.

Onze oproep aan het kabinet: benoem de vervolging. Erken deze en kom zonder terughoudendheid in actie. Laat die schroom eindelijk eens varen.