In Nederland beslis je over je eigen leven - Hoofdinhoud

De Tweede Kamer heeft tal van ‘instrumenten’ om zaken te beïnvloeden of op de agenda te zetten. Schriftelijke vragen, moties, amendementen en wetsvoorstellen bijvoorbeeld. Ook kunnen initiatiefnota’s worden ingediend en besproken. Vvd kamerlid Becker diende zo’n nota in. De nota heet: “In Nederland beslis je over je eigen leven.” En gaat over culturele onderdrukking. Dit vond ik er van:

Lezend in de initiatiefnota met de veelzeggende titel ‘In Nederland beslis je over je eigen leven’, van mevrouw Becker van de VVD, moet ik glimlachend concluderen dat men redenerend vanuit een volstrekt verschillend wereldbeeld toch voor een belangrijk deel tot dezelfde conclusies kan komen.

Een mens is geschapen als persoon. En dat is wat mij betreft iets anders dan een individu. De mens drijft niet als een eenzame kurk op de oceaan van het leven. Maar maakt deel uit van een gemeenschap. Met, of je dat nu aanstaat of niet, een relatie tot elkaar. En vaker wel dan niet op deze wereld, een relatie tot de ander met een hoofdletter. In welke vorm dan ook.

Ik wil deze werkelijkheid niet ontkennen. En ook niet verdacht maken of in een hoekje zetten. Er bestaat geen denkpolitie die mensen dwingt zich een liberaal wereldbeeld aan te meten. Gelukkig niet zou ik zeggen. Ik zie de mensen die door deze nota beschermd worden als onderdeel van ons land. Als Nederlandse vrouwen. En de onderdrukking en uitwassen van mensen als ons gezamenlijk probleem. Het is een emancipatieprobleem. En dat lossen we niet op in termen van wij, zij denken.

In de inleiding van haar initiatiefnota, schrijft mevrouw Becker dat je baas bent over je eigen leven, zolang je de vrijheid van anderen niet beperkt. De Britse filosoof Isaiah Berlin noemt dat negatieve vrijheid. De vrijheid tot handelen door de afwezigheid van dingen. Daar tegenover stelt hij positieve vrijheid. Niet in de zin van beter of slechter. Maar in de zin van mogelijkheden. Niet om wat je mag doen. Maar om wat je kan doen. Het gaat om emancipatie, om kansen en mogelijkheden van Nederlandse vrouwen. Daar moet specifiek beleid op komen.

Ik steun vanzelfsprekend maatregelen om mensen te beschermen tegen huwelijksdwang, gevangenschap en polygamie. Ik verafschuwt, net als vrijwel iedereen, eer gerelateerd geweld, vrouwelijke genitale verminking en beïnvloeding uit onvrije landen. Dat kan allemaal niet hard genoeg worden aangepakt.

En ik heb daar vragen over. Hoeveel mensen zijn er daadwerkelijk gepakt en veroordeeld voor het laten verminken van hun dochters? Bij mijn weten geen. Het is verboden, we weten waar de risico’s zitten. Ik wil mensen achter slot en grendel. Hoe gaan we dat doen?

Vrouwenbesnijdenis is gruwelijke verminking. Verminking die medisch gezien ten dele herstelt zou kunnen worden. Ooit is gezegd dat hersteloperaties vergoed zouden kunnen worden. Waarom is dat niet zo. Dat zou wat mij betreft alsnog kunnen gebeuren. En kunnen de kosten niet gewoon verhaald worden op de daders van deze ellende?

Dan maagdenvlieshersteloperaties. Op papier doen we dat tegenwoordig niet meer. Maar maagdenvliescontroles nog wel. Ook die zijn vernederend en bevestigen het beeld dat maagdelijkheid met eer te maken zou hebben. Is Ook hier moet een richtlijn voor ontwikkeld worden.

Bij eer gerelateerd geweld wordt de dader als het goed is wel veroordeeld. Maar het systeem dat dit mogelijk heeft gemaakt niet. Medeplichtigheid zou in het wetboek van strafrecht opgenomen moeten worden.

Op papier zijn de meeste zaken wel goed geregeld. In de praktijk vaak helaas nog niet. Geweld en onderdrukking, al dan niet religieus of cultureel ‘gerechtvaardigd’, zijn volstrekt onacceptabel. Het is een emancipatie probleem. En daar moeten we allemaal iets mee.