Delen van beeldmateriaal van slachtoffers moet strafbaar worden

Met dank overgenomen van GroenLinks (GL) i, gepubliceerd op woensdag 7 oktober 2020.

GroenLinks, CDA en PvdA willen dat het delen van gemaakte foto’s of filmpjes van slachtoffers strafbaar wordt. De partijen dienen daartoe samen een wetsvoorstel waarin zij pleiten voor maximaal één jaar gevangenisstraf of een boete van de vierde categorie (21.750 euro). Het komt geregeld voor dat omstanders foto’s of filmpjes maken van personen die zwaar gewond zijn, vechten voor hun leven of die zelfs al gestorven zijn. Dat is op zich al verwerpelijk, maar het wordt nog erger wanneer die beelden ook nog eens online worden geplaatst op sociale media kanalen.

Niels van den Berge @Nielsvdberge

Tweede Kamerlid

GroenLinks-Kamerlid Niels van den Berge: “Het komt te vaak voor dat ramptoeristen slachtoffers van zware ongevallen of geweld filmen en de beelden online zetten. Niet altijd met kwade bedoelingen, maar dat maakt het niet minder pijnlijk voor de slachtoffers, hun naasten of in de ergste gevallen hun nabestaanden. Met deze wet maken we een einde aan die zinloze pijn. Dat is wel het minste wat we kunnen doen voor slachtoffers en hun naasten.”

“ Met deze wet maken we een einde aan die zinloze pijn. ”

Niels van den Berge ・ Tweede Kamer, GroenLinks

Op dit moment staat er vrijwel niets in de weg, om beelden van slachtoffers van een misdrijf of een ongeluk openbaar te maken. In bepaalde gevallen kan er met wet- en regelgeving achteraf geprobeerd worden om een inbreuk te herstellen. Maar dat vinden de partijen niet voldoende. We moeten slachtoffers en nabestaanden beter beschermen. Dat kan het beste door het strafbaar te maken. Campagnes zijn al geprobeerd en die hebben helaas onvoldoende effect gehad.

De initiatiefnemers verwijzen naar Duitsland, daar is men verder op dit terrein. Daar kennen ze wetgeving die het maken of overdragen van beelden die de hulpeloosheid van een persoon tentoonstelt, strafbaar stelt. Het wetsartikel in Duitsland is zo duidelijk gestoeld op de bescherming van de persoon die in hulpeloze toestand verkeert. Een dergelijke norm- en strafbaarstelling ligt ook in Nederland in de rede. Daarmee komt het niet alleen tegemoet aan een breed gedeeld gevoel in de samenleving, maar dient het ook het recht op privacy van het slachtoffer en de familie en/of nabestaanden.