Wachtlijsten oplossen?

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op zaterdag 25 juli 2020.

De wachtlijsten met Rotterdamse VGZ-verzekerden met angst- depressie- of persoonlijkheidsproblematiek zijn in een paar dagen met 90% teruggebracht. In twee dagen tijd zijn alle wachtenden gebeld en werd bekeken wat ze nodig hadden en waar ze terecht konden. Dat meldt het RD. Als een zorgverzekering dat kan bij de GGZ, waarom zou een gemeente dat dan niet kunnen bij de jeugd-GGZ?

Een zorgverzekeraar weet dikwijls niet bij wie een cliënt op een wachtlijst staat. Instellingen delen hun wachtlijsten vaak niet. En cliënten die op een wachtlijst staan weten niet of ze misschien ergens anders eerder aan de beurt zouden kunnen komen. Door een team van tien behandelaren dossiers te laten bekijken en telefonisch te laten inventariseren, bleek veel op te lossen. “Door mensen op de wachtlijst actief te benaderen en door het inrichten van een transfertafel met verschillende aanbieders, kunnen mensen sneller in zorg komen.”

Als een zorgverzekeraar dat kan, dan kan een gemeente dat ook. Zo moeilijk lijkt me dat niet. En zo heel veel energie hoeft dat niet te kosten. Een kwestie van een maal per kwartaal alle wachtlijsten van je aanbieders opvragen, een dagje bellen met twee ambtenaren, een transfertafel inrichten met je gecontracteerde aanbieders en zorgen dat de cliënten op de juiste manier geplaatst worden. Dat kan veel ellende voorkomen. En levert vaak nog geld op ook. Het voorkomt dat je als gemeente aan de lat staat voor leegloop bij de ene aanbieder en voor overproductie bij de ander. Als een zorgverzekeraar het kan, dan kan een gemeente dat ook. En wat in Rotterdam kan, kan ook in Eindhoven. Goed voorbeeld doet goed volgen?