Maan Sassen als Eurocommissaris (1967-1970) - Hoofdinhoud

Emmanuel 'Maan' Sassen was lid van de Commissie-Rey i, van juli 1967 tot juli 1970. Binnen de Commissie was hij belast met concurrentiezaken. Zijn takenpakket bestond uit het beoordelen van aanvragen omtrent de fusies van bedrijven en het het beoordelen van staatssteun.

De Commissie-Rey was de eerste Europese Commissie die aantrad na de ondertekening van het Verdrag van Brussel op 8 april 1965. Door dit verdrag werden de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie Euratom (waarin Sassen reeds zitting had) en de EEG verenigd. Er was voortaan één Commissie, één Raad en een gezamenlijk budget. Een van de belangrijkste taken voor Sassen als Eurocommissaris was dan ook, de directoraten-generaal van de EEG en EGKS op het gebied van mededinging te integreren. Dit werd een van de bouwstenen onder de gemeenschappelijke industriepolitiek.

Sassen trad, na in Nederland kortstondig minister van Overzeese Gebiedsdelen in het eerste kabinet-Drees en later Eerste Kamerlid te zijn geweest, in 1952 toe tot de Gemeenschappelijke Vergadering (GV) van de EGKS, en in 1958 tot de Commissie van Euratom. In de GV was hij vijf jaar fractievoorzitter van de Christen-Democraten. Door zijn ervaring op dit terrein leek hij een juiste kandidaat om binnen de commissie vorm te geven aan de vereniging van de drie Europese gemeenschappen.

Naast Sassen was Nederland In deze commissie vertegenwoordigd door Sicco Mansholt i, Mansholt was als Commissaris voor landbouw en vicevoorzitter van de Commissie-Halstein i veel zichtbaarder en dus bekender, ook in Nederland. Het commissielidmaatschap van Sassen stond dan ook enigszins in diens schaduw.

Het beleid van Sassen als Eurocommissaris was erop gericht om concurrentie mogelijk te maken. Dit achtte hij nodig om de Europese achterstand in productiecapaciteit op de Verenigde te verkleinen. In het licht van deze mondiale positie was het in sommige gevallen juist wenselijk concentratie van grote bedrijven (fusies) toe te laten. Fusies in de staalindustrie, olie- en chemische industrie. Sassen bestreed competitievervalsing door nationale subsidies (staatssteun) , en raakte hierover met diverse lidstaatregeringen, waaronder de Nederlandse, in conflict vanwege de financiering door de overheid van.

De rol van de commissie, en dus van de commissarissen, was in het verdrag van Brussel versterkt, doordat naast uitvoerende taken ook het nemen van initiatieven tot haar taken ging behoren.

In december 1969 vond de topconferentie in Den Haag plaats, waar regeringsleiders en ministers van Buitenlandse Zaken samenkwamen om tot betere samenwerking te komen. Hier werd het besluit genomen te gaan werken aan een economische en monetaire unie i en aan verdere Europese politieke samenwerking.

De commissie-Rey nam belangrijke initiatieven op het gebied van de douane-unie i en wist een regeling voor 'eigen middelen' tot stand te brengen, bestaande uit opbrengsten van de btw, douanerechten en landbouwheffingen. Hierdoor was de Europese Economische Gemeenschap niet meer afhankelijk van de contributies van de lidstaten. Dit betekende meer zelfstandig kunnen opereren en .

• - 

  stond door zijn optreden mede aan de weg van de het voltooien van de interne gemeenschappelijke markt i in 1970, dat tevens het einde van zijn commissielidmaatschap betekende.

• - 

  Had als bijnaam 'Euromaan'