De nieuwe Wajong - Hoofdinhoud

Deze week is er in de kamer een wetsvoorstel aangenomen om de wajong te versimpelen, in het vorige systeem was veel mis, het maakte uit wanneer je als gehandicapte werd aangemerkt en zo waren er nog veel meer dingen die het hele systeem ontzettend ingewikkeld maakten. Het was niet overzichtelijk en mensen wisten niet waar ze aan toe waren. Het idee om het te versimpelen is niet slecht, de manier waarop dat door dit rechtse kabinet, met steun van FvD en SGP, is gedaan is dat echter wel.

Met dit nieuwe stelsel kunnen mensen die een wajong hebben nooit boven het minimum loon uitkomen, ook niet als ze studeren en/of zich door ontwikkelen in hun werk. Stel je dus voor, je bent voor 50% afgekeurd, je gaat studeren maar doet daar ruim twee keer zo lang over. Hierdoor maak je meer schulden dan je leeftijdsgenoten (ook omdat je sowieso niet voor alle regelingen waarvoor je binnen een bepaald aantal jaar afgestudeerd moet zijn in aanmerking komt, dat red je nooit) buiten alle extra kosten die je moet maken omdat je een beperking hebt*. Als je dan klaar bent met je studie ga je werken, je ontwikkeld je in je baan, krijgt promoties maar krijgt nooit meer geld. Je wilt je leven opbouwen, huisje boompje beestje, alles erop en eraan. Dit gaat echter niet als jij met je minimumloon nog steeds maar net voor jezelf kan zorgen (onderschat vooral niet hoe duur het is om een beperking te hebben, onder het artikel kort uitgelegd) en ook nog een gigantische schuld boven je hoofd hebt hangen. In zo’n geval moet je maar net het geluk hebben dat je partner wel een ruim inkomen heeft.

Het is nog al wat om niet normaal mee te kunnen doen aan de samenleving, laat staan om altijd ziek te zijn. Wat doe je dan in zo’n situatie? Wat als jullie allebei door ziekte/beperking een laag inkomen en hogere uitgaven hebben? Als je nog zo hard kunt werken maar je situatie nooit veranderd? Realiseer je dan nu dat dit minimumloon eigenlijk alleen is voor wajongers die nog relatief veel kunnen werken of hoogopgeleid zijn. Als je niet dat geluk hebt zal je inkomen rond bijstandsniveau blijven, ook als het werk wat je doet voor jou equivalent is aan een fulltime werkweek voor iemand zonder beperking. Heb je je kunnen voorstellen hoe het is om in zo’n situatie te zitten? Mooi, dan kunnen we nu wat doen, want dit stelsel werkt niet.

*Mensen met een beperking of chronische ziekte draaien voor veel extra kosten die ze maken zelf op. Naast dat deze mensen duurdere zorgverzekeringen hebben en in de eerste maanden van het jaar bijna 400 euro extra kwijt zijn aan eigen risico, is er veel zorg waarvoor mensen zelf bij moeten betalen, denk aan fysio, braces, voedingssupplementen, speciaal dieët, kosten voor alternatieve geneeskunde maar ook aan alle pijnstillers en zalfjes ed. die je zelf bij de drogist moet halen, nou is een pakje paracetamol niet duur maar als je dit structureel gebruikt wordt het een ander verhaal. Ook moeten mensen vaak zelf meebetalen aan hulpmiddelen in en rond het huis, dit ligt aan de gemeente waar je woont. Zo kun je in twee dagen 50 euro uitgegeven aan voedingssupplementen en braces.