Open brief aan de Jonge Democraten

Met dank overgenomen van Christen-Democratisch Jongeren Appèl (CDJA) i, gepubliceerd op dinsdag 22 oktober 2019.

Beste Annabel,

Je bent erg boos, dat is me duidelijk! Volgens jou is er helemaal geen plaats meer voor de veehouderij in ons land. Hun businessmodel bestaat niet meer en huizen bouwen in de Randstad of wegen aanleggen is voor jou belangrijker. Dat is nogal een uitspraak. Dat klinkt inderdaad cru. Doen alsof het één het ander uitsluit. Maar is het ook het eerlijke verhaal? Ik denk het niet.

Het klopt. We leven in een klein land, waar we met elkaar de schaarse ruimte om te wonen, te werken, te reizen en van de natuur te genieten eerlijk moeten verdelen. Dat is niet nieuw. Dat hebben we in dit land altijd gedaan. Dat is de kracht van ons poldermodel en het fundament onder onze democratie: rekening houden met elkaar. En tot nu toe zijn we daar ook altijd uitgekomen. Door naar elkaar te luisteren en oog te hebben voor elkaars problemen en belangen. Dan blijkt er altijd weer een verstandige oplossing.

“onze boeren zijn toonaangevend, pioniers in innovatie, duurzaamheid en dierenwelzijn”

Dezelfde boeren, die in Den Haag en in de provincie de straat op gingen, zijn dag en nacht bezig met de natuur en het milieu. Met hun grond en met hun dieren. Dát is hun echte businessmodel en daar zijn ze zuinig op. En terecht. Ik durf te zeggen dat onze boeren tot de beste boeren ter wereld behoren. Ze zijn toonaangevend, pioniers in innovatie, duurzaamheid en dierenwelzijn. Daar kunnen andere landen nog een hoop van leren. En we moeten er met z’n allen voor zorgen dat ook de volgende generatie boeren en boerinnen, onze ondernemers van de toekomst, kunnen blijven investeren in innovatie.

Bedenk goed dat als jij de boeren uit ons land wilt weren, we al ons voedsel moeten importeren. Maar weet dan ook dat elk pakje boter, ieder lapje vlees of stuk kaas, dat jij het uit buitenland haalt vele malen slechter is voor het milieu.

Ik denk dus dat je met je brief de boeren groot onrecht aan doet en een oplossing niet dichter bij brengt. Je dankbaarheid voor ons eigen voedsel klinkt ongeloofwaardig als je tegelijk zegt dat de boeren hun kansen vergooien door hun stem te laten horen. Mij zal je zeker niet horen praten in termen als oorlog en munitie. Dan weet je niet hoe groot de verschrikkingen van de oorlog werkelijk zijn.

“Laten we in de goede Nederlandse poldertraditie praten”

Kortom, laten we elkaar niet op deze manier bejegenen, blijf niet vastzitten in de tunnelvisie van je eigen gelijk, maar laat zien dat je als jonge democrate werkelijk geïnteresseerd bent in de zorgen en problemen van een ander. Dan heeft een gesprek pas echt zin en kunnen we in de goede Nederlandse poldertraditie praten over haalbare en broodnodige oplossingen!

Hielke Onnink

Voorzitter CDJA