Gelijkwaardigheid in de politiek, Amsterdam - Hoofdinhoud
| datum | 11 oktober 2019 20:00 |
|---|---|
| plaats | Amsterdam |
| locatie | Pakhuis De Zwijger  |
| aanwezigen | A.H. (Anja) Meulenbelt i, A.E. (Antje) Diertens i e.a. |
| organisatie | Pakhuis De Zwijger |
Vanuit de politiek heeft Amsterdam gezegd haar officiële excuses aan te willen bieden voor haar betrokkenheid bij misdaden tijdens de slavernij. Maar hoe staat het met het geweten rondom (het ontbreken van) diversiteit in de huidige politiek? Voor deze drieluik heeft het NiNsee een zeer ongebruikelijke programmering in elkaar gezet; namelijk alleen maar witte mensen op het podium! De motivatie hierachter is dat het gesprek zal gaan over het witte geweten tegenover gelijkwaardigheid en representatie in de politiek. Wat is de invloed van de ondervertegenwoordiging van de diverse samenleving in de bestuurlijke top? In hoeverre neemt het ‘witte geweten’ verantwoording voor het meer gelijkwaardig maken van de politiek? En wat zijn de gevolgen van een officiële excuus?
Met in dit programma onder anderen
Schrijver, feministe en activiste.
Drieluik Het Witte Geweten
De zwarte kritiek is niet mals: witte mensen genieten ‘white privilege’, prediken onschuld en reageren vaak gekwetst als ze worden aangesproken. Gelukkig passen niet alle witte mensen in dat beeld. Velen handelen al gewetensvol: zij steunen aandacht voor het slavernijverleden en culturele dekolonisatie, zij ijveren voor diversiteitsbeleid en verzetten zich tegen Zwarte Piet.
In drie debatten worden vertegenwoordigers van het witte geweten uit het onderwijs, de politiek en de media aan de tand gevoeld. Hierbij is de vraag: in hoeverre hapert dit geweten doordat witten altijd in hun comfortzone blijven en zwarte eisen slechts voor de vorm worden meegenomen in verschillende beleidsagenda’s?
Daar tegenover staat wel dat er bij een werkelijk gelijkwaardig gesprek ook wederzijdse ruimte moet zijn voor kritiek. Hierbij moeten witte mensen ook hun oprechte twijfels over sommige van de zwarte eisen en hun interpretaties van verschillende situaties kunnen uiten. Dus hoe kunnen we tot een gelijkwaardig dialoog komen zonder witte kramp of verlegenheid?