Lees hier de congresspeech van Lotte Schipper terug - Hoofdinhoud

Beste CDA’ers, beste CDJA’ers, maar vooral beste christendemocraten,

Want: bovenal zijn wij christendemocraten. Stuk voor stuk geloven we in de kracht van de samenleving. In gelijke kansen voor iedereen. In een samenleving waar we vertrouwen op maatschappelijke verbanden en waar mensen omzien naar elkaar. Vaak genoeg moet ik uitleggen, en ik zal het maar eerlijk zeggen: in Amsterdam is dat meestal verantwoorden, waarom ik lid ben van het CDA. En dat doe ik met trots. Omdat ik geloof dat ons gedachtegoed de meest inclusieve van allemaal is. En, natuurlijk omdat ik geloof in onze mensen, lokaal, provinciaal en nationaal, ons verantwoordelijkheidsgevoel, in de humor van Buma en de schoenen van Hugo.

Maar zijn we nog wel goed herkenbaar als christendemocraten? Het is een jaar terug dat het CDA toetrad tot het kabinet. Tijd dus om de balans op te maken. Want als we 1 fout nooit meer mogen maken, dan is het wel dat regeren betekent dat we stoppen met kritisch zijn en onvoldoende nadenken over onze eigen positie. Bij dezen dus!

En ik hoor Buma denken, ja hoor, de jongeren komen weer met ongevraagd advies. En dat klopt, want dat is ook precies onze taak. Opkomen voor de christendemocratie en opkomen voor de toekomst van ons land. Uiteindelijk willen wij natuurlijk niets liever dat het CDA net zo stevig en betrokken discussieert over de toekomst als het CDJA.

Ik vraag me vaak af: aan wie geven we ons land door en hoe doen we dat? De volgende generatie gaat het voor het eerst niet beter krijgen dan hun ouders.

Neem als voorbeeld Lisette, zij moest noodgedwongen haar Amsterdamse studentenkamer uit, omdat haar huisjesmelker de prijs voor haar 10 m2 kamer verhoogde naar 750 euro. Of Denise, opgegroeid in een bijstandsgezin die besloot om niet te gaan studeren omdat ze leenangst heeft en de kosten niet kan dragen. En Tim, die van flex naar flexbaan gaat en het daardoor zonder hypotheek en eigen huis moet doen. Om maar te zwijgen over alle jongeren die zich afvragen wat klimaatverandering voor hun toekomst betekent.

Ik doe hier geen pleidooi uit eigen belang, maar juist voor de toekomst. Voor veel mensen wordt die toekomst eerder getekend door zorgen dan zekerheid. Zorgen over schulden, onbetaalbare woningen en het vinden van een vaste baan. Het CDA sluit haar ogen niet voor de uitwassen van de vrije markt. Een afschaffing van de dividendbelasting, het onder het minimumloon betalen van mensen met een arbeidshandicap en de loze beloften van het leenstelsel passen niet bij het CDA. Ja, het CDA heeft een verantwoordelijkheid naar haar coalitiepartners toe, maar bij verantwoordelijkheid hoort ook verantwoording naar kiezers en partijleden. Verantwoording om het eigen verhaal te laten klinken en kiezers te informeren over de keuzes die worden gemaakt. En een verantwoordelijkheid om te strijden waar dit mogelijk is.

Wat wel bij ons past: gelijke kansen, onafhankelijk van de portemonnee van je ouders, een eerlijke arbeidsmarkt en een eerlijke woningmarkt. Een overheid die bijspringt, als het in de samenleving niet lukt. Er is veel te winnen, niet alleen eerlijke kansen voor de toekomst, maar ook het vertrouwen van heel veel kiezers, waaronder de toekomst van Nederland. Laten we met de komende verkiezingen in zicht op deze grauwe herfst dag samen de nieuwe lente van het CDA inluiden.

Dank jullie wel.