Weeklog: Het volk roert zich, het Europees Parlement sluit zich af

Met dank overgenomen van C.D. (Dennis) de Jong i, gepubliceerd op zondag 9 december 2018.

Ja, ik weet het: iedereen schrijft nu over de gele hesjes, maar ik kan er niet omheen. Schreef ik voor ons partijblad een kleine twee weken geleden nog een column over de dansende eurofiele studenten tegenover de broeierige sfeer bij de 90%, de aanzwellende protesten van de gele hesjes laten de boel al eerder tot uitbarsting komen dan ik gedacht had. En ja, natuurlijk speelt de Europese Unie daarbij een rol: inderdaad, met volledige instemming van de regeringsleiders die net zo goed verantwoordelijk zijn, werd decennialang een beleid gevoerd dat gedicteerd werd door de multinationals. In Frankrijk zijn de dansende studenten opeens vervangen door protesten van heel veel andere studenten die wars zijn van de bezuinigingen op en vercommercialisering van het onderwijs. Met dank aan de EU die vanaf de Bolognaverklaring uit 1999 ‘hervorming’ en dus uitverkoop van het onderwijs heeft bepleit.

De protesten richten zich op heel veel onderwerpen: de onzekere banen, de steeds maar stagnerende koopkracht, en de miljonairs die steeds rijker worden, crisis of niet. Op alle gebieden heeft de EU een slechte staat van dienst: de bankencrisis werd opgelost via een Europees aangestuurd bezuinigingsbeleid. De publieke diensten moesten vermarkt worden en als dat echt niet kon, dan in ieder geval uitgekleed. En nog steeds zijn er heel veel collega’s in het EP die alle heil van een ongebreidelde marktwerking verwachten. Er komt komende week zelfs een resolutie in stemming die durft te beweren dat er miljarden en miljarden verdiend kunnen worden, als de interne markt eindelijk wordt voltooid. Geen woord over ongelijkheid, geen woord over het feit dat een grote markt vooral de multinationals dient. En geen woord over de race to the bottom op sociaal en belastinggebied.

De gele hesjes houden niet van de EU. Ze dansen niet met Europese vlaggen. Ze hebben genoeg van globalisering, van steeds meer macht voor de multinationals. De straat vecht terug. En al verschillen de standpunten onderling nog zoveel, en al zijn de protesten niet overal even hevig, de EU zou er goed aan doen eens na te denken over haar betekenis voor gewone mensen. Dat betekent bijvoorbeeld: een beetje minder luxe protserigheid, wat meer respect voor de publieke diensten die er voor ons allemaal zijn en oog voor de uitwassen van marktwerking. Tot nu toe was het EP in Brussel hermetisch afgesloten voor de gele hesjes. Maar het volk wint uiteindelijk altijd. Daarom twitterde ik al: de hesjes zijn volgende week welkom in Straatsburg. En als ze niet binnen mogen, dan zoeken we ze gewoon op. Die hesjes, die horen met open armen ontvangen te worden door een EP dat zich volksvertegenwoordiging noemt. En niet uit angst voor de veiligheid buitengesloten te worden.