Weeklog: Barnier mag tegenover Britten best wat flexibeler zijn over de interne markt

Met dank overgenomen van C.D. (Dennis) de Jong i, gepubliceerd op zondag 5 augustus 2018.

De Brexit-onderhandelaar voor de Europese Unie, Michel Barnier, vond het nodig in een ingezonden stuk onlangs nog eens duidelijk te maken dat de interne markt één en ondeelbaar is. Als de Britten geen vrij verkeer van personen en diensten accepteren, dan ook geen vrij verkeer van goederen. Die starheid heeft een reden: wat we ook allemaal horen over een sociaal Europa, de kern van de huidige vorm van Europese integratie is en blijft dat er één markt is en dat je uitwassen niet nationaal mag tegengaan. Het Britse Brexit referendum ging over zorg over het personen- en dienstenverkeer. Niet over het goederenverkeer. In plaats van na te denken over die zorgen, slaat Barnier de deur dicht. Dat is onverstandig richting de Britten, maar ook richting andere lidstaten waar burgers soortgelijke zorgen hebben.

Eigenlijk is Barnier de verpersoonlijking van waar Europese samenwerking sinds eind jaren ’80 voor staat: het faciliteren van grote bedrijven zodat de Europese Unie een aantrekkelijke markt wordt. Dat die markt uit de rails kan lopen, en dat de lasten ongelijk neerslaan in de lidstaten, heeft nooit enige rol gespeeld. Dus als de Britten er genoeg van hebben dat er in allerlei sectoren van de economie alleen nog maar mensen werken uit lage lonen landen, dan is dat jammer. Maar het belang van de grote bedrijven gaat voor.

Natuurlijk is er ook de Ierse kwestie: een harde grens instellen tussen Ierland en Noord-Ierland is tegen het Goede Vrijdag akkoord dat een einde maakte aan de burgeroorlog in Noord-Ierland. Maar een open grens tussen Noord-Ierland en Ierland, en een harde grens tussen Noord-Ierland en de rest van Groot-Brittannië gaat de Engelsen weer veel te ver. Een onontwarbare knoop waar niemand uit lijkt te komen. Terwijl er wel degelijk een oplossing is: zie de interne markt als een mooi doel, zeker voor vrij verkeer van goederen, maar laat lidstaten ook de vrijheid om voor kortere of langere tijd de markt te controleren. Het vrije dienstenverkeer in de bouw opschorten, bijvoorbeeld, als er sociale dumping en verdringing plaatsvindt. Als we de starheid kunnen laten varen, dan is een Remain van de Britten niet eens uitgesloten, want dan wordt er voor het eerst echt rekening gehouden met de zorgen van al die mensen die vóór een Brexit hebben gestemd.

P.S.: de komende twee weken even geen weeklog i.v.m. de zomerpauze. Het eerstvolgende weeklog verschijnt op 26 augustus.