Weeklog: De parade der knechten van multinationals

Met dank overgenomen van C.D. (Dennis) de Jong i, gepubliceerd op zondag 3 juni 2018.

We krijgen ze allemaal langs in Straatsburg, de regeringsleiders. De bedoeling is dat ze hun visie over de toekomst van Europa geven. De Franse president Macron was er in april, de Luxemburgse premier Bettel afgelopen week, en over anderhalve week komt Rutte. De verhalen van Macron en Bettel zaten vol met mooie woorden over Europese waarden, maar juist de laatste liet - wellicht onbedoeld - zijn ware gezicht zien: de belastingen voor multinationals moeten wat hem betreft omlaag. Net als Macron in Frankrijk de belasting voor grote vermogens (van meer dan 1.3 miljard euro) afschafte, want hij wil jongeren aanzetten om zelf miljardair te worden(!). En net als Rutte de dividendbelasting wil afschaffen. Bettel vond het niet leuk toen ik hem tijdens het debat uitdaagde, maar ze zijn allemaal hetzelfde: Macron, Bettel en Rutte - de toekomst van Europa interesseert hen geen snars, het is de parade der knechten van multinationals.

De toekomst van Europa is natuurlijk een heel ruim begrip en in zo’n speech kun je alle kanten op. Maar de echte test is: krijgen we een Europese Unie die net als de afgelopen 30 jaar aan de leiband loopt van de lobby van multinationals? Of krijgen we een EU die juist hun invloed terugbrengt, die ons beschermt tegen hun macht? Macron had het over Europese soevereiniteit. Alleen jammer dat hij verder een onvervalst marktverhaal hield. En in eigen land juist ruim baan maakt voor de superrijken en investeringen door … multinationals. Bettel zag multinationals ook als kans en niet als bedreiging. En van Rutte weten we dat hij getrouwd is met Shell, Unilever en andere grote jongens.

Keihard is de kritiek van deze regeringsleiders op de populisten in Oost- en Zuid-Europa. Maar als je zelf vriendje bent van de grote jongens, hoe democratisch is dat dan? Als je vertrouwt op ongebreidelde marktwerking en via bezuinigingen jarenlang sociale vangnetten hebt gesloopt? En als je hele samenlevingen traint in competitie, en daarmee de sociale samenhang vernietigt? Kennelijk moet de zaak eerst uit elkaar ploffen voordat aan deze parade een eind komt. Terwijl het ook anders zou kunnen: een EU die echt beschermt tegen de wereldmarkten. Een EU die kapitaalstromen inperkt. Een EU die respect heeft voor onze publieke voorzieningen, en die weer van ons allemaal laat zijn in plaats van ze ten prooi te laten vallen aan de CEOs met hun bonussen en supersalarissen. Aan ons de taak om samen met onze zusterpartijen elk van die regeringsleiders te ontmaskeren. Rutte kan wat mij betreft op een warme ontvangst rekenen in Straatsburg, waar ik hem graag namens onze hele fractie zal uitdagen om net als Bettel zijn ware gezicht te laten zien.