7. Bedrijfseffectentoets implementatiewet aanbestedingsrichtlijnen bij Implementatiewet aanbestedingsrichtlijnen - Hoofdinhoud

Officiële titel	Nieuwe versie document toegevoegd bij Implementatiewet aanbestedingsrichtlijnen
Document­datum	07-04-2015
Publicatie­datum	16-05-2018
Externe link	originele PDF
Originele document in PDF

Bedriifseffectentoets

Wijziging van de Aanbestedingswet 2012 in verband met de implementatie van aanbestedingsrichtlijnen 2014/23/EU, 2014/24/EU en 2014/25/EU

Algemeen

• 1. 

  Heeft de ontwerpregelgeving naar verwachting bedrijfseffecten?

Ja

• 2. 

  Voor hoeveel bedrijven en welke categorieën bedrijven worden de bedrijfseffecten verwacht?

• a. 

  Welke branches worden geraakt?

De branches die betrokken zijn bij werken, leveringen of diensten boven de Europese financiële aanbestedingsdrempel van een aanbestedende dienst of speciaal-sectorbedrijf.

• b. 

  Worden alle bedrijven in de betreffende branche(s) geraakt of een speciale groep (niet)?

Alle bedrijven die deelnemen aan aanbestedingen voor overheidsopdrachten of opdrachten van een speciaal-sectorbedrijf boven de Europese drempel. Bedrijven die niet deelnemen aan aanbestedingen ondervinden geen effect.

• c. 

  Hoeveel bedrijven ondervinden de effecten naar schatting?

Alle ondernemers die meedingen naar overheidsopdrachten boven de Europese drempel. TenderNed kent 17.000 geregistreerde ondernemers (oktober 2014). Deze groep ondervindt sowieso effecten.

• d. 

  In hoeverre slaan de effecten neer bij het MKB (<250), microbedrijven (2-9) en ZZP'ers?

Van de aanbestedingen wint het MKB de overgrote meerderheid. De verwachting is dan ook dat het grootste deel van de effecten neerslaan bij het MKB. Er is geen nadere specificatie van microbedrijven en ZZP'ers te geven.

Regeldrukeffecten

• 3. 

  Welke gevolgen heeft de ontwerpregelgeving voor de administratieve lasten (informatieverplichtingen aan de overheid) inclusief toezichtlasten van de betrokken bedrijven (stijgingen en dalingen)?

• a. 

  Beschrijf de informatieverplichtingen die worden ingevoerd of afgeschaft.

Verplichting voor elektronisch aanbesteden, introductie mededingingsprocedure met voorafgaande onderhandeling, introductie innovatiepartnerschap, vervanging Eigen Verklaring door Uniform Europees Aanbestedingsdocument en bepalingen omtrent onderaanneming.

• b. 

  Motiveer waarom nieuwe informatieverplichtingen nodig zijn en of de minst belastende variant is gekozen (beschrijf indien mogelijk alternatieven).

Het betreft implementatie van Europese wetgeving. Daarbij is gekozen om die onderdelen die een lastenverlichting met zich mee brengen op te nemen. Uiteraard zijn die onderdelen die geïmplementeerd dienen te worden ondanks een lastenverzwaring ook meegenomen.

• c. 

  Maak per informatieverplichting een berekening van:

de corresponderende tijdsbelasting per handeling (schatting) x het uurtarief

x de frequentie waarmee een bedrijf deze handeling moet doen x het aantal bedrijven dat aan deze verplichting moet voldoen.

Zie hiervoor de bijgevoegde documentatie van SIRA consulting.

• d. 

  Maak een inschatting van de kosten die bedrijven zullen maken voor de inhuur van externe diensten om aan de informatieverplichtingen te voldoen.

Slechts in die gevallen waarin de ondernemer reeds een externe dienst de offerte laat schrijven is dit het geval. Dat is in een zeer beperkt aantal gevallen.

• e. 

  Saldeer de berekeningen naar een totaaleffect voor administratieve lasten. Maak onderscheid tussen jaarlijks terugkerende (structurele) lasten en eenmalige lasten.

Totale afname van de lasten van €1.845.800,-. Daarbij opmerkende dat hier bewust geen rekening is gehouden met een toename indien het Uniform Europees Aanbestedingsdocument (UEA) in huidige vorm wordt overgenomen. Het UEA is nog in ontwikkeling en Nederland zet zich er voor in om dit formulier zodanig te vereenvoudigen dat toename van de Administratieve Lasten en de Uitvoeringslasten wordt voorkomen. Indien dit lukt, dan treden er nauwelijks lasteneffecten op en is er sprake van afname van totale regeldruk.

• f. 

  Specificeer voor het MKB, microbedrijven en ZZP 'ers.

Deze gegevens zijn niet beschikbaar.

• 4. 

  Welke gevolgen heeft de ontwerpregelgeving voor de inhoudelijke nalevingskosten van de betrokken bedrijven (stijgingen en dalingen)?

• a. 

  Beschrijf de inhoudelijke verplichtingen die worden ingevoerd of afgeschaft.

Het elektronisch aanbesteden wordt verplicht. Daarnaast wordt een nieuwe aanbestedingsprocedure geïntroduceerd, het innovatiepartnerschap. Beide veroorzaken een daling van de lasten.

• b. 

  Motiveer waarom nieuwe inhoudelijke verplichtingen nodig zijn en of de minst belastende variant is gekozen (beschrijf indien mogelijk alternatieven)

Het elektronisch aanbesteden wordt verplicht. Het innovatiepartnerschap geeft voor specifieke wensen op het gebied van innovatieve werken, diensten of leveringen de mogelijkheid om een minder belastende procedure te kiezen dan nu het geval is.

• c. 

  Geef per nieuwe inhoudelijke verplichting aan op welke wijze(n) bedrijven naar verwachting zullen voldoen aan de nieuwe eisen.

Door gebruik te maken van elektronische platformen zoals TenderNed. Voor het innovatiepartnerschap is dat niet te bepalen omdat het sterk afhankelijk is van het geval.

• d. 

  Beschrijf indien van toepassing de huidige normering.

De Aanbestedingswet 2012.

• e. 

  Maak een inschatting van de (meer)kosten die bedrijven moeten maken om van de huidige normering naar de nieuwe normering over te gaan.

Voor wat betreft de inhoudelijke nalevingskosten is de besparing € 2.523.800,-.

• f. 

  Saldeer de berekeningen naar een totaaleffect voor inhoudelijke nalevingskosten. Maak indien van toepassing onderscheid tussen eenmalige lasten en jaarlijks terugkerende lasten. De terugkerende lastenbesparing is € 2.523.800,-.

• g. 

  Specificeer voor het MKB, microbedrijven en ZZP 'ers.

Deze gegevens zijn niet beschikbaar.

• 5. 

  In het geval van implementatie van EU-regelgeving: is gekozen voor lastenluwe implementatie, zonder "nationale koppen" en met optimaal gebruik van "kan-bepalingen"?

Ja

• a. 

  Wordt de EU-regelgeving geïmplementeerd op een wijze die voor Nederlandse bedrijven de minst mogelijke lasten veroorzaakt of, in geval van vereenvoudigingen, de grootst mogelijke lastenvermindering inhoudt?

Ja, met uitzondering van enkele bepalingen die al reeds aan de orde zijn gekomen bij de totstandkoming van de Aanbestedingswet 2012.

• b. 

  Zo nee, motiveer waarom niet voor de meest lastenluwe variant is gekozen.

De Aanbestedingswet 2012 is per 1 april 2013 in werking getreden. Om die reden zijn geen nieuwe keuzes gemaakt die al recent door de wetgever zijn gemaakt.

• c. 

  Geef aan wat de "meerkosten" voor Nederlandse bedrijven zijn in termen van administratieve lasten en inhoudelijke nalevingskosten als gevolg van de keuze voor de niet meest lastenluwe variant.

Deze gegevens zijn niet beschikbaar. Er is gekeken naar de wijzigingen ten opzichte van de Aanbestedingswet 2012 zoals deze op 1 april 2013 in werking is getreden.

• d. 

  Geef bij niet-maximaal lastenluwe implementatie zo mogelijk aan voor welke oplossingen is gekozen in relevante omringende Lidstaten.

Niet van toepassing.

Overige bedrijfseffecten

• 6. 

  Welke andersoortige kosten en baten voor bedrijven worden op grond van deze ontwerpregelgeving voorzien?

(denk aan rechtstreekse financiële afdrachten aan de overheid die niet onder regeldrukdefinities vallen, zoals belastingen en leges, denk aan verbodsbepalingen of de opheffing daarvan, omzetdervingen of omzetstijgingen en andersoortige kosten en baten die niet onder regeldrukdefinities vallen)

Niet van toepassing.

Markteffecten

• 7. 

  Wat zijn de gevolgen van de ontwerpregelgeving voor de werking van de markt?

• a. 

  Waarom wordt gekozen voor beleid dat aangrijpt bij de werking van de markt? Welk probleem ten aanzien van de werking van de markt wordt met het beleid opgelost?

De Aanbestedingswet 2012 stelt eisen aan aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven bij het plaatsen van overheidsopdrachten. De voorgestelde wijzigingen in de Aanbestedingswet 2012 hebben naar verwachting geen significant effect op de werking van de markt.

• b. 

  Beschrijf de huidige marktstructuur (vraagzijde én aanbodzijde van de markt). Hoe zal deze mogelijk veranderen na beleidswijziging? Is flankerend beleid benodigd (bijv. markttoezicht)?

Er zijn geen wijzigingen in marktstructuur voorzien.

• c. 

  Beschrijf het huidige gedrag van marktpartijen (vraagzijde én aanbodzijde). Hoe zal dit mogelijk veranderen na beleidswijziging? Is flankerend beleid benodigd (bijv. consumentenbeleid)?

Er worden geen veranderingen in gedrag van marktpartijen voorzien.

• d. 

  Hoe draagt de veranderde marktstructuur en/of gedragingen van marktpartijen bij aan de:

¦    kwaliteit (objectief gemeten, subjectief ervaren, keuzebreedte / differentiatie, leveringszekerheid)

¦    toegankelijkheid (beschikbaarheid, bereikbaarheid, betaalbaarheid)

¦    doelmatigheid (statische en dynamische efficiëntie)

Er wordt geen veranderende marktstructuur verwacht.

• 8. 

  Wat zijn de sociaaleconomische effecten van ontwerpregelgeving; met name de verwachte ontwikkelingen op werkgelegenheid en arbeidsvoorwaardenontwikkeling?

Er worden geen effecten verwacht.

Nadere toelichting op de effecten voor de lasten

Inleiding

De lasteneffecten van de verschillende wijzigingen uit dit wetsvoorstel die volgen uit de implementatie van de Aanbestedingsrichtlijnen en de Concessierichtlijn zijn in kaart gebracht door SIRA Consulting (Onderzoek (administratieve) lasten implementatie Aanbestedingsrichtlijnen, SIRA Consulting, 11 maart 2015). Tijdens het uitvoeren van dit onderzoek liep het lastenonderzoek dat in het kader van de evaluatie van de Aanbestedingswet 2012 werd uitgevoerd nog. Dat onderzoek kon derhalve niet als uitgangspunt worden gehanteerd. In het onderzoek door SIRA Consulting wordt volgens de gebruikelijke wijze van meten van lasten bij het aanbesteden onderscheid gemaakt tussen de uitvoeringslasten voor aanbestedende diensten en de administratieve lasten en overige lasten voor het bedrijfsleven.

Uitvoeringslasten zijn de lasten voor aanbestedende diensten. Administratieve lasten zijn de kosten die worden gemaakt om te voldoen aan informatieverplichtingen uit wet- en regelgeving van de overheid. Overige lasten kunnen worden onderverdeeld in inhoudelijke nalevingskosten en financiële kosten. Nalevingskosten komen voort uit inhoudelijke verplichtingen die een relatie hebben met een aanbesteding zoals het bestuderen van een contract. Onder financiële kosten wordt verstaan betalingen aan de overheid waar een individueel aanwijsbare tegenprestatie van die overheid tegenover staat. De financiële kosten zijn niet meegenomen bij het berekenen van de overige lasten. Voor het meten van deze verschillende lasten is aangesloten bij de hiervoor landelijk geldende methodieken. Deze zijn opgenomen in het Handboek meting regeldruk van het ministerie van Economische Zaken. Daarbij is uitgegaan van een situatie waarin zowel ondernemers als aanbestedende diensten de regelgeving volledig naleven. Hiermee is voorkomen dat de kosten die ondernemers en aanbestedende diensten maken als gevolg van het niet naleven van verplichtingen ten onrechte worden toegerekend aan de lastendruk.

Totale lastenreductie wetsvoorstel

Voor aanbestedende diensten leiden de wijzigingen tot een reductie van de uitvoeringslasten van € 1.297.100. Voor het bedrijfsleven leiden de voorstellen tot een reductie van de administratieve lasten van € 1.845.800 en een reductie van de overige Lasten van € 2.523.800.

De verplichting tot elektronisch aanbesteden zorgt voor de grootste lastenreductie voor zowel de aanbestedende diensten als voor het bedrijfsleven. Ook de introductie van het innovatiepartnerschap leidt naar verwachting tot een lastenreductie. Maatregelen die zorgen voor een lastenverzwaring zijn de bepalingen ten aanzien van onderaanneming, de uitbreiding van de voorschriften omtrent het procesverbaal en het makkelijker toegankelijk maken van de mededingingsprocedure met onderhandeling.

Lasteneffecten per maatregel

Hieronder wordt voor de diverse wijzigingen nader ingegaan op de bevindingen uit het lastenonderzoek. Elektronisch aanbesteden

De aanbestedingsrichtlijnen bevatten de verplichting dat alle communicatie in beginsel elektronisch moet plaatsvinden. Een deel van de communicatie verloopt reeds elektronisch. In het onderzoek van SIRA Consulting wordt er vanuit gegaan dat dit circa 50% van de communicatie betreft. Het effect van de implementatie van de aangepaste aanbestedingsrichtlijnen betreft dus alleen de reductie die wordt bereikt om van 50% naar 100% gebruik van elektronisch aanbesteden te gaan. Doordat documenten niet langer in hardcopy hoeven worden aangeleverd en ook alle overige communicatie in beginsel digitaal verloopt zorgt deze maatregel voor een reductie van de uitvoeringslasten van circa € 1,8 miljoen voor aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven, een reductie van de administratieve lasten van circa € 2,5 miljoen voor het bedrijfsleven en een reductie van de overige lasten van circa € 2,18 miljoen.

Mededingingsprocedure met onderhandeling

De richtlijnen staan ruimer gebruik toe van de mededingingsprocedure met onderhandeling voor aanbestedende diensten. Voor deze procedure kan een aanbestedende dienst kiezen als het gaat om een opdracht waarvoor in de markt geen standaardoplossing beschikbaar is. De keuzevrijheid voor aanbestedende diensten binnen de overheidssector om van de procedure gebruik te maken wordt groter. Het effect op de lasten van bedrijven en aanbestedende diensten door deze wijziging is naar verwachting beperkt; vanwege het arbeidsintensieve karakter van deze procedure verwachten aanbestedende diensten niet vaak voor deze procedure te kiezen. De afgelopen jaren zijn jaarlijks iets meer dan honderd mededingingsprocedures met onderhandeling uitgevoerd. De verwachte beperkte stijging als gevolg van deze maatregel bedraagt naar verwachting circa 10 procedures per jaar. Dit leidt tot een stijging van de administratieve lasten voor bedrijven van € 0,1 miljoen en een stijging van de uitvoeringslasten voor aanbestedende diensten van € 0,15 miljoen. Deze stijging komt voornamelijk voort uit de voorbereidingen en uitvoering van gesprekken met geselecteerde partijen en de beoordeling hiervan door de aanbestedende dienst.

Concurrentiegerichte dialoog

De richtlijnen staan ruimer gebruik toe van de concurrentiegerichte dialoog. Deze procedure wordt met name ingezet wanneer het voor de aanbestedende dienst nog niet volkomen duidelijk is wat de feitelijke opdracht zal inhouden. Met marktpartijen wordt vervolgens de dialoog aangegaan om dit verder uit te werken. Deze procedure wordt nu slechts in specifieke gevallen gebruikt, mede omdat deze procedure voor aanbestedende diensten relatief arbeidsintensief is. Dat blijft het geval. De afgelopen jaren zijn er jaarlijks enkele tientallen procedures geweest op basis van de concurrentiegerichte dialoog. Door de toename van de keuzevrijheid is het mogelijk dat er enkele procedures per jaar bijkomen. Daarnaast is de verwachting dat er een verschuiving plaatsvindt van gebruik van enkele concurrentiegerichte dialogen naar de mededingingsprocedure met onderhandeling. Netto wordt daarom geen effect op de lasten verwacht.

Innovatiepartnerschap

Het innovatiepartnerschap is een nieuwe procedure die het voor aanbestedende diensten en bedrijven mogelijk maakt om voor de lange termijn een samenwerking aan te gaan voor de ontwikkeling en vervolgens aankoop van innovatieve producten, diensten of werken. Deze nieuwe procedure is met name aantrekkelijk voor aanbestedende diensten en bedrijven in bepaalde sectoren die met veel innovaties te maken hebben. Voor de aankoop van de ontwikkelde innovaties is vervolgens niet het opnieuw doorlopen van een aanbestedingsprocedure vereist mits de aankoop plaatsvindt op basis van een van tevoren overeengekomen prijs- en kwaliteitsniveau. Door het specifieke karakter van deze procedure (gericht op innovaties), is de verwachting dat het absolute lasteneffect van deze procedure beperkt is. De verwachting is dat aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven jaarlijks enkele tientallen keren het innovatiepartnerschap als procedure volgen. Dit betekent dat er elk jaar ook enkele tientallen procedures vervallen omdat de onderzochte ontwikkeling niet opnieuw hoeft te worden aanbesteed. Voor de berekening is uitgegaan van circa 20 procedures per jaar. Dit leidt tot een reductie van ruime € 0,16 miljoen aan administratieve lasten en € 0,34 miljoen aan overige lasten voor bedrijven en een reductie van € 0,25 miljoen aan uitvoeringslasten voor de aanbestedende diensten.

Termijn raamovereenkomsten

De maximale termijn voor een raamovereenkomst wordt in de aanbestedingsrichtlijn voor speciale-sectoropdrachten in beginsel vastgesteld op 8 jaar. Onder de huidige regels is er geen maximumtermijn. De verwachting is dat dit artikel geen lasteneffect met zich meebrengt. Het aantal raamovereenkomsten met een lange looptijd is nu al laag en contracten die een langere looptijd kennen zullen door hun specifieke karakter ook onder de nieuwe regels stand houden.

Technische specificaties, keurmerken, testverslagen en andere bewijsmiddelen

Nu geldt dat aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven in hun aankondiging niet direct om een keurmerk mogen vragen. Zij lossen dit op door de eisen uit het keurmerk op te nemen in de aankondiging. De aanbestedingsrichtlijnen maken het onder strikte voorwaarden mogelijk dat een aanbestedende dienst of speciale-sectorbedrijf een specifiek keurmerk kunnen vragen.

Door deze wijziging dalen de uitvoeringslasten voor aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven. Zij hoeven immers minder tijd te investeren in het opstellen van de eisen in het bestek waardoor er minder tijd hoeft te worden besteed aan het formuleren van de opdracht. De uitvoeringslasten voor aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven dalen met circa € 0,16 miljoen per jaar. Voor de bedrijven verandert er niets. Wanneer zij niet over het gewenste keurmerk beschikken, mogen zij nog steeds met dezelfde bewijsstukken aantonen dat zij wel aan de eisen voldoen.

Varianten

Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven kunnen inschrijvers toestaan of van hen verlangen varianten in te dienen. Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven verlangen niet snel van inschrijvers dat zij varianten indienen, omdat dit het minder eenvoudig maakt om inschrijvingen te beoordelen. Bovendien geldt dat het beschrijven van de inhoudelijke opdracht hierdoor verder wordt uitgebreid en meer tijd kost. De verwachting is niet dat aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven inschrijvers in de toekomst vaker verplichten om varianten in te dienen. Op dit punt wordt dan ook geen effect op de lasten verwacht.

Toelichting bij abnormaal lage aanbestedingen

In de richtlijnen worden inschrijvers verplicht om de inschrijving nader toe te lichten wanneer de aanbieding abnormaal laag is in vergelijking met andere inschrijvingen. Zowel voor aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven als bedrijven zal het lasteneffect door deze wijziging beperkt zijn.

Op dit moment vragen de aanbestedende diensten partijen doorgaans al om een abnormaal lage aanbieding toe te lichten.

Onderaanneming

Uit de aanbestedingsrichtlijnen volgt de verplichting voor bedrijven om, bij opdrachten voor werken en bij opdrachten voor diensten die ter plaatse en onder rechtstreeks toezicht van de aanbestedende dienst of het speciale-sectorbedrijf worden verleend, na gunning van de opdracht en tijdens de uitvoering van de opdracht de namen, contactgegevens en de wettelijke vertegenwoordigers van onderaannemers die bij de uitvoering van de werken of het verrichten van de diensten betrokken zijn, te verstrekken aan de aanbestedende dienst of het speciale-sectorbedrijf. Bedrijven zullen gedurende de uitvoering van de opdracht deze gegevens bijhouden en registreren. Deze gegevens moeten worden aangeleverd aan de aanbestedende dienst of het speciale-sectorbedrijf en ook deze zal de informatie registreren. Deze maatregelen betreffen alle werken en een deel van de diensten die worden aanbesteed. Voor deze berekening betreft dit circa 3.000 aanbestedingen per jaar uitgaande van de aantallen van 2009. Dit leidt tot een stijging van de administratieve lasten voor bedrijven van ongeveer € 0,723 miljoen en een stijging van de uitvoeringslasten van circa € 0,45 miljoen.

Aankondiging sociale en andere specifieke diensten

Het systeem van 'A'-diensten (prioritair) en 'B'-diensten (niet-prioritair) wijzigt. Voor sociale, maatschappelijke en andere specifieke diensten blijft een verlicht regime gelden, zij het dat boven een drempelbedrag van € 750.000 voor aanbestedende diensten en €1.000.000 voor speciale-sectorbedrijven een aankondiging van de opdracht verplicht is. Onder de huidige regels geldt deze aankondigingsplicht niet. Jaarlijks zullen ongeveer 60 procedures een zwaarder regime dienen te volgen omdat zij in bijlage II B van richtlijn 2004/18/EG zijn opgenomen maar niet meer terug komen in bijlage XIV van de nieuwe richtlijn. Daar staat tegenover dat er ook ongeveer 60 procedures zijn die nu een verlicht regime kunnen volgen omdat zij eerst niet in bijlage II B waren opgenomen, maar nu wel in de nieuwe bijlage. Netto blijven de regeldrukeffecten hierdoor neutraal. Voor procedures waarvoor zowel in de huidige als in de voorgenomen situatie een verlicht regime geldt, is de drempelwaarde voor het moeten publiceren van de aanbesteding verhoogd. Jaarlijks betreft dit circa 80 procedures, wat de uitvoeringslasten van de aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven verlaagt met circa € 3.000.

Documenteren verloop procedures

Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven moeten bij elke opdracht het verloop van de aanbestedingsprocedure documenteren zodat besluiten in alle stadia kunnen worden gemotiveerd. De genoemde informatie is doorgaans opgenomen in de processen-verbaal die worden opgesteld, terwijl de documentatie die nodig is om besluiten in alle stadia te kunnen motiveren al wordt bewaard in de dossiers op basis van de regels van de Archiefwet. Het effect van deze maatregel zal beperkt zijn, maar de informatie moet nu wel op een andere wijze worden verwerkt wat een beperkte stijging van de lasten van aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven geeft. De aanvullende tijd wordt geschat op circa één uur per aanbestedingsprocedure. De uitvoeringslasten stijgen hierdoor met circa € 0,32 miljoen per jaar.

Concessies

Op dit moment geldt een beperkt regime voor concessieopdrachten voor werken. Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven dienen zich bij het aanbesteden van concessieopdrachten voor werken en diensten aan de Europese beginselen van gelijke behandeling, transparantie en proportionaliteit te houden, en aan de eisen uit de Europese jurisprudentie. Om zeker te zijn dat rege3ls juist worden toegepast kiezen aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven er nu al vaak voor om concessieopdrachten met gebruikmaking van een reguliere aanbestedingsprocedure aan te besteden.

In de concessierichtlijn is geen vaste procedure beschreven waarmee concessieopdrachten moeten worden aanbesteed. Wel zijn de Europese aanbestedingsbeginselen expliciet opgenomen in de concessierichtlijn. Partijen dienen zich daaraan te houden bij het plaatsen van concessieopdrachten. De verwachting is dat voor de plaatsing van concessieopdrachten wordt gekozen voor dezelfde procedures die nu al worden ingezet. Per aanbestedingsprocedure treedt dan ook geen lasteneffect op.

Onder de nieuwe regels voor concessieopdrachten geldt dat de duur van een concessieopdracht die langer is dan vijf jaar zodanig moet worden gekozen dat de vrije mededinging niet verder wordt beperkt dan nodig is voor de afschrijving van investeringen en een redelijke vergoeding van het geïnvesteerde kapitaal. Mogelijk heeft dit tot gevolg dat een aantal langlopende concessieopdrachten in de toekomst voor kortere duur moeten worden afgesloten waardoor de lasten voor zowel aanbestedende diensten als bedrijven op dit onderdeel stijgen. Jaarlijks worden tussen de 10 en de 20 concessieopdrachten aanbesteed in Nederland. De aard en looptijd van deze concessieopdrachten verschillen, maar voldoen meestal al aan de gestelde eisen.

Uniform Europees Aanbestedingsdocument

De aanbestedingsrichtlijnen bepalen dat de aanbestedende dienst of het speciale-sectorbedrijf verplicht is in een aanbestedingsprocedure het door de ondernemer overlegde Uniforme Europese Aanbestedingsdocument te aanvaarden (UEA). Het UEA is een Europese eigen verklaring. De aanbestedende dienst of het speciale-sectorbedrijf krijgt met dit wetsvoorstel ook het recht tijdens de procedure alle of een deel van de bewijsmiddelen op te vragen, wanneer dit noodzakelijk is voor een goed verloop van de procedure.

De Nederlandse uniforme eigen verklaring is vastgesteld in een ministeriële regeling en zal moeten worden vervangen door het UEA. Het UEA wordt opgesteld en vastgesteld door de Europese Commissie. Op dit moment is nog niet duidelijk hoe het definitieve document eruit komt te zien. Er is echter wel een concept UEA voorgelegd aan de lidstaten. Op basis van dit concept zijn in het SIRA onderzoek de lasteneffecten van deze maatregel berekend. In de aanbestedingsrichtlijnen wordt aangegeven dat het UEA een lasten reducerende maatregel is. Dat is juist wanneer wordt uitgegaan van de situatie dat er nog geen eigen verklaring is. Het UEA gaat echter minder ver dan de Nederlandse uniforme eigen verklaring. Dat heeft tot gevolg dat introductie van het UEA in de vorm waarin die nu in concept is opgesteld zal leiden tot een forse verzwaring van de administratieve lasten van ruim € 10 miljoen voor het bedrijfsleven. Deze lastenverzwaring wordt veroorzaakt doordat de ondernemer in het UEA al moet aangeven op welke wijze hij voldoet aan de gestelde eisen, terwijl in de Nederlandse uniforme eigen verklaring kan worden volstaan met de verklaring dat aan de eis is voldaan.

Het UEA formulier is echter nog in ontwikkeling en Nederland zet zich er voor in om dit formulier zodanig te vereenvoudigen dat toename van de lasten wordt voorkomen.

7