Geactualiseerde stabiliteitsprogramma van België, 2005-2009 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 55/25

Op 14 februari 2006 heeft de Raad het geactualiseerde stabiliteitsprogramma van België voor de periode 2005-2009 behandeld.

De afgelopen tien jaar lag de gemiddelde reële jaarlijkse BBP-groei in België in de buurt van 2 %, hetgeen iets meer is dan het gemiddelde voor de eurozone. De werkgelegenheidsgraad is echter laag (ongeveer 60 %) en de werkloosheid wordt gekenmerkt door aanzienlijke regionale verschillen en een hoog niveau van langdurige werkloosheid. België heeft zijn begrotingssituatie na 2000 steeds in evenwicht of ongeveer in evenwicht weten te houden.

In zijn advies van 17 februari 2005 heeft de Raad de in het geactualiseerde stabiliteitsprogramma 2004 van België gepresenteerde begrotingsstrategie onderschreven.

Wat de uitvoering van de begroting in 2005 betreft, wordt in de najaarsprognoses 2005 van de diensten van de Commissie voor 2005 een sluitende overheidsbegroting voorspeld, hetgeen spoort met de in de vorige actualisering van het stabiliteitsprogramma geformuleerde doelstelling, ondanks het feit dat er sprake is van een aanmerkelijk lagere BBP-groei. Over de statistische verwerking van sommige eenmalige transacties moet echter nog opheldering worden verschaft aan Eurostat; het is dan ook niet uitgesloten dat het feitelijke tekort voor 2005 een grote stijging te zien geeft (2), die eenmalig is en derhalve zonder negatieve gevolgen blijft voor de begrotingsresultaten in de periode 2006-2009.

Het geactualiseerde stabiliteitsprogramma 2005 is grotendeels in overeenstemming met de in de nieuwe gedragscode (3) vastgelegde modelstructuur en gegevensvereisten voor stabiliteits- en convergentieprogramma's.

Volgens het macro-economische scenario dat aan het programma ten grondslag ligt, zal de reële BBP-groei, die in 2005 1,4 % bedroeg, tijdens de rest van de programmaperiode aantrekken tot gemiddeld 2,2 %. Afgaande op de thans beschikbare informatie lijkt dit scenario van plausibele groeihypothesen uit te gaan. Ook de inflatieprognoses van het programma lijken realistisch.

De in het programma geschetste begrotingsstrategie is erop gericht de overheidsbegroting tot 2006 in evenwicht te houden en daarna overschotten op te bouwen (tot 0,7 % van het BBP tegen 2009) teneinde de neerwaartse tendens van de schuldquote te bestendigen. Na geleidelijk te zijn teruggelopen van 7,2 % van het BBP in 2001, zou het primaire overschot zich vanaf 2007 stabiliseren op iets meer dan 4 % van het BBP. In het programma wordt uitgegaan van een daling van de overheidsontvangsten (vooral als gevolg van een vermindering van de fiscale lasten op arbeid), maar deze ontwikkeling wordt ruimschoots gecompenseerd door een verlaging van de uitgavenquote (hoofdzakelijk rentebetalingen). In de nieuwe actualisering wordt de in het vorige programma uiteengezette begrotingsstrategie bevestigd tegen de achtergrond van grotendeels vergelijkbare groeivooruitzichten.

Gedurende de programmaperiode zal het volgens de algemeen aanvaarde methode berekende structurele saldo (d.w.z. het conjunctuurgezuiverde saldo, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen) met bijna...