Integratie van langdurig werklozen op de arbeidsmarkt - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 67/1

In de Unie steeg het werkloosheidscijfer na de financiële en economische crisis van 2008-2009 tot een recordhoogte. Momenteel daalt het, maar de langdurige werkloosheid is nog steeds zeer hoog. De langdurige werkloosheid raakt elke lidstaat in verschillende mate, met name omdat de crisis niet overal even hard heeft toegeslagen en de macro-economische situatie, de economische structuur en het functioneren van de arbeidsmarkt per lidstaat verschillen.

Na jaren van matige groei en weinig nieuwe werkgelegenheid trof de langdurige werkloosheid — door Eurostat omschreven als het aantal mensen zonder werk die al minstens een jaar lang actief op zoek zijn naar werk — in 2014 meer dan twaalf miljoen mensen, ofwel 5 % van de actieve bevolking van de Unie; van hen was 62 % ten minste twee jaar onafgebroken werkloos.

Langdurige werkloosheid raakt niet alleen de betrokkenen, maar verlaagt ook het groeipotentieel van de economieën van de Unie, vergroot het risico op sociale uitsluiting, armoede en ongelijkheid en drukt op de begrotingen van de sociale diensten en de overheid. Langdurige werkloosheid leidt tot inkomensverlies, afname van vaardigheden, een hogere incidentie van gezondheidsproblemen en toenemende armoede onder gezinnen.

Het meest kwetsbaar voor langdurige werkloosheid zijn mensen met weinig vaardigheden of kwalificaties, onderdanen van derde landen, personen met een handicap en minderheden in een achterstandspositie, zoals de Roma. Het voorheen uitgeoefende beroep speelt ook een belangrijke rol, omdat in sommige landen de sectorale en conjuncturele factoren bij hardnekkige langdurige werkloosheid een belangrijke rol spelen.

Elk jaar stopt bijna een vijfde van de langdurig werklozen in de Unie die nog geen baan hebben gevonden met zoeken en stroomt uit naar inactiviteit. Doordat vaak meerdere barrières van uiteenlopende aard integratie op de arbeidsmarkt in de weg staan, is een aanpak op maat en gecoördineerde dienstverlening noodzakelijk.

Langdurig werklozen zijn goed voor de helft van het totale aantal werklozen in de Unie, maar vertegenwoordigen minder dan een vijfde van de deelnemers aan actieve arbeidsmarktmaatregelen. Dit betekent dat slechts een klein deel van de langdurig werklozen (gemiddeld 24 %) in aanmerking komt voor een werkloosheidsuitkering.

Investeringen in menselijk kapitaal moeten beter en efficiënter worden gemaakt, zodat meer mensen nuttige en relevante vaardigheden en competenties kunnen verwerven, het tekort aan vaardigheden wordt aangepakt en de basis wordt gelegd voor een soepele overgang van opleiding naar werk en voor blijvende inzetbaarheid. Verbetering van de prestaties en de relevantie van onderwijs en opleiding zal helpen het aantal nieuwe werklozen te verminderen. In dit verband moet worden gestreefd naar modernisering van de onderwijs- en opleidingsstelsels in overeenstemming met het Europees semester, de conclusies van de Raad van 12 mei 2009 betreffende het strategisch kader voor Europese samenwerking op het gebied van onderwijs en opleiding (ET 2020) (1) en Aanbeveling 2006/962/EG van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake sleutelcompetenties voor een leven lang leren (2).

Met het oog op de ontwikkeling van een gecoördineerde strategie voor werkgelegenheid roepen de richtsnoeren van 2015 voor het...