Samen werken aan oplossingen - Hoofdinhoud

Wie de afgelopen tijd Nederland louter via de televisie en kranten bekeek, kreeg de indruk van een diep verdeeld land, waar bewoners en politici met scherpe meningsverschillen recht tegenover elkaar staan. Een land waar we in een tijd dat de nood hoog is, er niet samen uit komen. We zagen mensen die met knuffelberen en kindertekeningen de vluchtelingen welkom heetten, maar ook de man die in blinde woede zijn camper op de weg zette om de bus met vluchtelingen te blokkeren. Maar wie verder keek zag iets anders, betoogde ik vandaag in debat in de Tweede Kamer.

Wie verder keek, zag de mevrouw met kindertekeningen die toegeeft eigenlijk ook heel bang geweest te zijn en de man die laat op de avond acuut zijn camper van de weg haalt om de bus door te laten als-ie hoort dat er veel kinderen in zitten.

Wie goed keek en luisterde zag de werkelijkheid van de worsteling die in ons allen woedt. Enerzijds de wens en het plichtsgevoel om mensen die op de vlucht zijn bij te staan en tegelijk de groeiende zorg over de aantallen. In het debat vandaag, over de Europese top van morgen en overmorgen, deed ik een oproep om recht te doen aan die werkelijkheid. Door, zonder pretenties of claims op het eigen gelijk, de zoektocht aan te gaan naar de best mogelijke manier om om te gaan met de opdracht waarvoor de stroom vluchtelingen ons stelt.

Die opdracht is allereerst om ons nooit te laten verdelen, samen te werken aan oplossingen, er samen uit te komen.

Dat vraagt dat we mannen, vrouwen en kinderen die een veilig heenkomen zoeken, op de vlucht voor oorlogsgeweld en vervolging, dat heenkomen bieden. En dus zullen we mensen netjes opvangen. Waarbij kleinere locaties echt een veel betere optie zijn dan de grotere die nu gepland staan, want die zijn vaak vernietigend voor draagvlak. En met behoud van de rechten die we hier aan onze ingezeten toekennen. Ongelijkheid creëren gaan we niet doen en is ook niet nodig voor het vinden van een oplossing.

Dat vraagt dat we mensen met een verblijfsvergunning snel een woning kunnen krijgen. En dus moet er worden bijgebouwd. In hoog tempo. Zonder al te veel poespas. De PvdA deed daarom vorige week voorstellen voor veel nieuwe huizen. Het kabinet presenteerde een idee waarmee gemeenten tijdelijk kleine groepen mensen uit de asielopvang onderdak konden bieden. Zo moet dat: samen zoeken naar een oplossing. En laten we de fouten uit het verleden niet herhalen en met vereende krachten de integratie van hen die hier mogen blijven meteen ter hand nemen. Eerder beginnen met taal, meteen beginnen met de voorlichting over de normen en waarden van dit mooie land en het sneller erkennen van diploma's.

Tenslotte vraagt het om een antwoord op de vraag die de grootste onrust veroorzaakt. De grote groep die nog onderweg is in Europa en naar Europa: hoeveel mensen zijn dat? Hebben we daar wel enige controle op? Dat vergt samenwerken met de landen in de regio, een betere grensbewaking aan onze buitengrenzen, registratie van vluchtelingen die zich in Griekenland en Italië melden, effectief terugkeerbeleid voor hen die niet mogen blijven, rechtvaardige verdeling van degenen die wel mogen blijven.

Ons nooit laten verdelen - er samen uitkomen. Dat is de opdracht waar dit land voor staat.

Integrale inbreng aan debat over Europese Top van 15 & 16 oktober (pdf) >

Integrale inbreng aan debat over Europese Top van 15 & 16 oktober (htm) >