Wat ouderen verdienen

Met dank overgenomen van E.G.M. (Emile) Roemer i, gepubliceerd op vrijdag 5 juni 2015, column.

Een mooie kamer, twee keer zoveel personeel en iedere dag een uitje. Dat is hoe de verpleeghuizen van Martha Flora voor mensen met dementie eruit zien. En binnenkort kunnen niet alleen Nederlanders op deze manier van hun oude dag genieten. Ook Duitse ouderen krijgen deze kans. Vanochtend las ik in de krant dat Martha Flora bij onze oosterburen 40 nieuwe huizen opent.

Prachtig. Dit is de zorg die ouderen verdienen. Geen pyjamadagen en stopwatches, maar personeel dat tijd voor je heeft en een huiselijke omgeving. Op zo’n plek willen we allemaal wel oud worden.

En dat kan, als u tenminste 3750 euro per maand kunt missen. Want zoveel kost een kamer bij Martha. U begrijpt, dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Dat maakt het nou juist zo pijnlijk. In het ene verpleeghuis rust, goede zorg en dagjes uit. In het andere huis een veel te hoge werkdruk voor het personeel, geen geld voor activiteiten en te weinig persoonlijke aandacht. De opkomst van dure private zorg is vaak een teken van ondermaatse publieke zorg.

Ik gun iedereen hele goede ouderenzorg. Maar wel met een ander prijskaartje. Luxe is niet nodig, maar aandacht en begeleiding wel. En dat kan. Als we de rijkste ouderen niet vragen om zelf hun eigen zorg te organiseren, maar er voor zorgen dat zij naar vermogen bijdragen aan goede, publieke zorg. In een solidaire samenleving is goede zorg immers niet afhankelijk van het bedrag op je spaarrekening.