Inbreng Samsom aan debat bed-bad-brood

Met dank overgenomen van D.M. (Diederik) Samsom i, gepubliceerd op donderdag 30 april 2015, 14:32.

De Tweede Kamer debatteert donderdag over de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers. Lees verder voor mijn integrale inbreng aan het debat.

Het is niet altijd eenvoudig in deze arena, zeker niet voor de meest betrokkenen, maar wie er desondanks in slaagt om een klein beetje afstand te nemen van het politieke wapengekletter over bed-bad-brood, ontwaart dwars door de soms zeer uiteenlopende visies, vooral een gezamenlijke worsteling met een menselijk vraagstuk. Mensen die met dromen en verwachtingen hier kwamen; maar die hier niet mogen blijven; die dan toch niet hun koffers pakken, tussen wal en schip belanden, en vervolgens aankloppen voor hulp. En hoewel we allemaal vinden dat we niet iedereen onbeperkt toegang tot dit land kunnen bieden, en dat wie hier niet mag blijven ook echt terug moet, vinden we ook allemaal dat we humaan met mensen om moeten gaan.

In de voortdurende zoektocht naar een beter evenwicht tussen deze uitgangspunten heeft het kabinet vorige week paar een nieuwe stappen gezet. Het terugkeerbeleid versterken door de goede ervaringen van de Pauluskerk in Rotterdam en bijvoorbeeld ook door Utrecht als sjabloon te nemen voor een nieuw soort opvang. Zonder voorwaarden vooraf, maar tijd en rust, omdat de verzoening met de terugreis vaak niet direct indaalt. Niet alleen bed-bad-brood, want dan is de straat alsnog je lot overdag. Zo kort als mogelijk, zo lang als effectief is. Dus niet tot in het oneindige, want de rest van je leven in de noodopvang is ook geen oplossing. In de vijf gemeenten waar de aantallen veruit het grootst zijn, en in Ter Apel waar eveneens veel expertise zit. Overige structurele gemeentelijke opvangvoorzieningen voor niet rechtmatig verblijvende vreemdelingen kunnen daarmee worden gesloten, maar uiteraard zal de richtinggevende uitspraak van de Raad van State later dit jaar in acht worden genomen. En behouden gemeenten hun verantwoordelijkheid om in individuele gevallen noodopvang te bieden. Dat staat los van het asiel- of migratiedossier en is ook niet in strijd met het bestaande bestuursakkoord zoals het kabinet al eerder liet weten. Niemand hoeft in dit land op straat te slapen.

Een praktische oplossing voor een vraagstuk waarin de principiële verschillen soms groot blijken. Aan dit kabinet nu de opdracht om die praktische oplossing vorm te geven met gemeenten.

Biedt dit plan dan een definitieve oplossing? Nee, zeker niet. Het is al met al een stap in de goede richting. In de wetenschap dat de zoektocht naar een beter leven zich nooit zal laten indammen door wetten en regels. Zolang het hier vrij, welvarend en vredig is en daar onderdrukking, armoe en oorlog heerst, zullen mensen blijven komen. En zullen we blijven discussiëren over de beste manier om daarmee om te gaan. Ook na vandaag.