Docent en onderzoeker verdienen zekerheid

Met dank overgenomen van M.L. (Mei Li) Vos i, gepubliceerd op vrijdag 3 april 2015, 10:32.

Foto Flickr/ NTNU

Als promovendus en docent op de UvA heb ik ervaren wat het met onderzoekers doet dat zij telkens moeten vechten voor een nieuw contract. Dat je een nieuw academisch jaar of onderzoek ingaat, niet wetend of je er na twee blokken of in de volgende onderzoeksfase nog bent. Drie kwart van het overig wetenschappelijk personeel (vooral postdocs) heeft een flexcontract. Dat zijn er echt veel te veel. De onzekerheid die hier mee samen gaat is slopend voor al die docenten en onderzoekers die niet weten hoe lang ze nog een baan hebben en zorgt voor slechter onderzoek.

Ik accepteer niet dat universiteiten, omdat ze zeggen onzeker te zijn over hun financiering, slechts een kwart van hun postdocs een vast contract bieden. Dit is gewoon ad hoc personeelsbeleid. En de laatste jaren is het aantal flexibele contracten alleen maar gestegen. Daardoor lopen goede onderzoekers en docenten weg en kiezen zij voor een carrièrepad dat hen wel zekerheid kan bieden. Daarnaast zijn de flexibele contracten slecht voor de continuïteit van onderzoek en onderwijs.

Docenten en onderzoekers moeten weer meer vaste contracten krijgen, daar maak ik mij als woordvoerder wetenschapsbeleid hard voor. In de Wet Werk en Zekerheid hebben we de positie van flexwerkers al versterkt. Maar we zijn er nog niet. Daarom heb ik er bij minister Bussemaker op aangedrongen om een krachtig signaal af te geven aan universiteiten en hogescholen. Zij moeten hun personeelsbeleid op orde brengen en een draai maken van meerderheid flex naar meerderheid vast.

Als universiteiten en hogescholen deze draai niet willen maken, als zij hun verantwoordelijkheid niet nemen, moeten we overwegen om financiering aan universiteiten afhankelijk te maken van de verhouding vaste en flexibele contracten. Wie niet horen wil moet maar voelen, want een ding is duidelijk: drie kwart van de postdocs met een flexcontract kan niet. Het is nu aan universiteiten en hogescholen om een stap in de goede richting te zetten en de docent en onderzoeker de zekerheid te geven die zij verdienen.