Besluit 2013/434 - 15 juli 2013 Machtiging van bepaalde lidstaten om het Protocol tot wijziging van het Verdrag van Wenen inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade van 21 mei 1963 te bekrachtigen of daartoe toe te treden, en om een verklaring af te leggen over de toepassing van de desbetreffende interne regels van het Unierecht - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 220/1

De Unie beijvert zich om een gemeenschappelijke justitiële ruimte tot stand te brengen, die is gebaseerd op het beginsel van wederzijdse erkenning van rechterlijke beslissingen.

Het Protocol van 12 september 1997 (hierna „het Protocol van 1997”) tot wijziging van het Verdrag van Wenen inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade van 21 mei 1963 (hierna „het Verdrag van Wenen”) is, na onderhandelingen, gesloten om de schadeloosstelling van personen die het slachtoffer zijn van een kernongeval, te verbeteren. Het is derhalve wenselijk dat de bepalingen van het Protocol van 1997 worden toegepast in de lidstaten die verdragsluitende partij bij het Verdrag van Wenen zijn.

De Unie heeft exclusieve bevoegdheid met betrekking tot de artikelen XI en XII van het Verdrag van Wenen, als gewijzigd bij het Protocol van 1997, voor zover die bepalingen van invloed zijn op de regels die zijn neergelegd in Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (1). Verordening (EG) nr. 44/2001 zal vanaf 10 januari 2015 worden vervangen door Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (2). De lidstaten blijven bevoegd voor de onder het Protocol van 1997 vallende aangelegenheden die niet aan het Unierecht raken. Gezien het onderwerp en de doelstellingen van het Protocol van 1997 kan aanvaarding van de bepalingen van het protocol die tot de bevoegdheid van de Unie behoren, niet los worden gezien van de bepalingen die tot de bevoegdheid van de lidstaten behoren.

Aan het Verdrag van Wenen en het Protocol van 1997 kan niet worden deelgenomen door regionale organisaties voor economische integratie. Bijgevolg kan de Unie geen verdragsluitende partij bij het Protocol van 1997 worden.

De lidstaten die verdragsluitende partij bij het Verdrag van Wenen zijn en die het Protocol van 1997 niet hebben bekrachtigd voordat zij tot de Unie zijn toegetreden, moeten derhalve worden gemachtigd om in het belang van de Unie het Protocol van 1997 te bekrachtigen of daartoe toe te treden.

Twaalf lidstaten van de Unie, namelijk België, Duitsland, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Italië, Nederland, Portugal, Slovenië, Finland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk, zijn verdragsluitende partij bij het Verdrag van Parijs van 29 juli 1960 inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie, als gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964 en bij het Protocol van 16 november 1982 (hierna „het Verdrag van Parijs”). Het Verdrag van Parijs voorziet in een regeling om slachtoffers van door kernongevallen veroorzaakte schade te vergoeden op basis van gelijkaardige beginselen als die van het Verdrag van Wenen. Het Protocol van 12 februari 2004 (hierna „het Protocol van 2004”) houdende wijziging van het...