Vergroot de sociale acceptatie van LHBT's - Hoofdinhoud
Foto / Facebook
Vandaag heb ik met 37 gemeenten afspraken gemaakt om de sociale acceptatie van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LHBT's) te vergroten. Ik heb met hen een zogenoemde intentieverklaring Regenboogsteden getekend.
Op 11 oktober 1987 liepen in Washington D.C. 500.000 mensen mee in een demonstratie tegen een uitspraak van het federale hooggerechtshof, waarin de rechtmatigheid erkend werd van een verbod op sodomie. Wat begon als een lokaal initiatief, groeide uit tot een nationale actiedag in de Verenigde Staten. En vervolgens tot een internationaal evenement. En sinds 2011 hijst ook het ministerie van OCW de regenboogvlag. Wij vinden dat vanzelfsprekend. Maar toch was het ooit anders. En dat is niet eens zolang geleden.
Pas in 1971 was het in ons land niet meer strafbaar om als homoseksuele volwassene seks te hebben met een jongere tussen de 16 en 21 jaar, terwijl heteroseksuelen dat al zestig jaar wel mochten. Pas in 2001 mochten homoseksuelen voor de wet met elkaar trouwen.En pas sinds vorig jaar mogen ambtenaren niet meer weigeren om zo’n huwelijk te voltrekken.
Het verhaal dat óók waar is, is dat 98% van de Nederlanders inmiddels vindt dat homoseksuelen vrij zijn om te leven zoals zij willen. Ons land is internationaal koploper op de ranglijst van sociale acceptatie van homoseksualiteit. En komt dan ook wereldwijd uit de bus als de plek waar LHBT’s zich het meest op hun gemak voelen. We zijn terecht trots op onze tolerantie en onze gelijke behandeling van homoseksuelen. Maar in dat succes schuilt ook een risico. Namelijk dat we onoplettend, en misschien zelfs een beetje onverschillig zouden kunnen worden. Dat moeten we voorkomen.
Het is namelijk ook een feit dat in ons land nog wekelijks homogerelateerd geweld plaatsvindt. Dat nog steeds homostellen verhuizen uit woonwijken vanwege pesterijen en bedreigingen door de buurt. En dat er nog steeds jongeren zijn die leven in angst, vanwege hun geaardheid. Iedere samenleving, die gelijke kansen aan al haar burgers wil bieden, zal die gelijke kansen steeds opnieuw moeten bevechten.
Gelijkheid is geen gegeven. Emancipatie vraagt om voortdurend onderhoud. De maatschappij is in voortdurende verandering en dat vraagt ook steeds weer hernieuwd inspanning om te strijden voor emancipatie en gelijkheid. We zien nu bijvoorbeeld aan de toename van discriminatiemeldingen op grond van seksuele oriëntatie, hoe belangrijk aandacht voor acceptatie en veiligheid is. Daarom ben ik blij dat ik vandaag met 37 grote gemeenten de intententieverklaring Regenboogsteden heb getekend. Hierin verklaren de wethouders dat zij zich gaan inspannen om de sociale acceptatie van LHBT’s te vergroten en dat het thema een vaste plaats krijgt binnen hun gemeente.
Acceptatie en veiligheid bereiken we op twee manieren. Ten eerste door in gesprek te blijven. Bijvoorbeeld door onder professionals en jongeren, zaken als pesten, discriminatie en groepsdruk bespreekbaar te maken en mensen erop te wijzen dat ze zelf een rol en verantwoordelijkheid hebben voor een veilige omgeving. Ten tweede, door er overal en altijd voor te zorgen dat homoseksuelen, en zeker jongeren, zich veilig en zeker voelen om zichzelf te zijn. Dat ze niet op 11 oktober hoeven te wachten om uit de kast te komen. Maar dat elke dag voor hen Coming-outdag kan zijn.