We zijn begonnen: Klimaattop #COP19 in Warschau

Met dank overgenomen van B. (Bas) Eickhout i, gepubliceerd op dinsdag 19 november 2013.

BLOG - De klimaattop in Warschau heeft een rare bijsmaak: Organiserend land en voorzitter Polen staat immers bekend om zijn conservatieve ideeën rond klimaatbeleid en hun krachtige kolenlobby is al vaker onderwerp van discussie geweest. Ook dit keer weet Polen weer de grenzen op te zoeken. Zo organiseert het land tegelijkertijd met de klimaattop in Warschau de Internationale Kolentop die maandag terecht het mikpunt was van een Greenpeace-actie. Ook blijken de goodiebags van deze top, gevuld met muts en handschoenen, gesponsord te worden door een Poolse keten van tankstations. Kortom, de verwachtingen van het Pools voorzitterschap om snel en efficiënt stappen te gaan zetten naar een goede afspraken om zo in Parijs in 2015 tot een deal te komen zijn niet erg hoog gespannen.

Het nationale stadion van Polen

De top wordt doorgaans in grote conferentiecentra gehouden waar in verschillende paviljoens landen, bedrijfsleven en NGO’s hun informatiestands hebben. Het ene land doet meer zijn best dan het andere om het er fraai uit te laten zien en daar kun je vaak al aan aflezen wat de inzet van een land is. Dit keer zitten we echter in een het nationale voetbalstadion van Polen. De twee plenaire zalen staan op de middenstip in grote tenten met de gebruikelijke wandelgangen, de delegaties en NGO's zitten in kamertjes in de ringen onder de tribunes. Een vreemd effect omdat iedereen constant aan het zoeken is naar de juiste ruimte. Bovendien zitten alle delegaties in afgesloten ruimtes verdeeld over lange gangen. Als het echt druk wordt (dat zal vanaf dinsdagavond zijn). Dan wordt het interessant hoe de mierenhoop zich door het gangenstelsel gaat organiseren. De gebruikelijke open ruimtes waar je makkelijk iemand tegenkomt zijn er namelijk niet echt meer.

Europa: Eenheid in verscheidenheid

Europa moet met één stem spreken om op klimaatbeleid leiderschap te tonen in de wereld, maar de problemen die we ook voorgaande jaren zagen zijn nog niet opgelost. Europese landen roepen individueel wel dat ze het beste voor hebben, maar zodra het concreet of bindend moet worden of als het om geld gaat, dan is het vooral een zoektocht naar wat Europa nu werkelijk vindt. Andere landen die juist minder ambitieus zijn of belang hebben bij het frame 'rijke landen versus de arme landen' maken daar gretig gebruik van. Dat maakt deze ingewikkelde onderhandelingen over de economie van de toekomst zo verschrikkelijk ingewikkeld en lastig te volgen. Zo blijkt Japan haar ambities te hebben teruggeschroefd en heeft Australië een nieuwe premier die een regelrechte klimaatontkenner is. Australië is het voorbeeld van hoe een lang traject kan leiden onder gejojo van standpunten. Zij gaan van het ene extreem naar het andere. Eurocommissaris Connie Hedegaard heeft het er maar moeilijk mee, want zij vertegenwoordigt samen met het Litouwse voorzitterschap van de Europese Raad de stem van Europa, van achtentwintig landen waarvan er ook een aantal zijn die de ene keer ambitieuzer zijn dan de andere keer. En ja, dan komen we toch onvermijdelijk ook bij Nederland dat zoals maandag bleek bepaald nog niet koploper is in Europa als het gaat om klimaatbeleid. Staatssecretaris Wilma Mansveld heeft in interviews nu wel mooie woorden, maar het gaat uiteindelijk om daden natuurlijk. Wij hopen dat zij deze week zal laten zien dat Nederland weer bij de kopgroep van landen wil horen die echt werk maakt van klimaatbeleid en zo de groene economie een boost geeft en de aarde onder de cruciale grens van twee graden opwarming weet te houden.

Ik ben er bij en ik hou je op de hoogte.