Maidenspeech 02-03-2013

Met dank overgenomen van R.F.A. (Astrid) Oosenbrug-Blokland i, gepubliceerd op vrijdag 5 april 2013, 3:00.

Ja, daar sta ik dan, 195 dagen nadat mijn hele wereld voor de zoveelste keer op zijn kop stond…

Na een onstuimige jeugd besloot ik rond mijn 15e voor mezelf te gaan zorgen, ging op kamers, zocht en vond een baan en kwam langzaam tot rust. Uiteraard ging daar een heel leven aan vooraf met dagen dat ik mezelf vervloekte omdat ik een meisje was, jongens hadden het zoveel makkelijker… dacht ik. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik mezelf ging accepteren, het jongensachtige verdween en soms werd ik zelfs aangesproken als “dame”.

Eind jaren 90 ontdekte ik mijn passie, Internet, wat een magische wereld, ik raakte via discussie en chatgroepen aan de praat met verschillende mensen en de wereld leek ineens veel groter te zijn, maar stiekem ook weer heel klein en divers. Tijdens een avondje in de kroeg ontmoette ik voor het eerst de mensen die ik via Internet had leren kennen en zo kwam ik voor het eerst in mijn leven in gesprek met transgenders en weer ging er een hele nieuwe wereld voor me open.

Want het zal je maar gebeuren, dat je niet af en toe verzucht, was ik maar een jongen… maar dat het is wie je bent, dat je je gevangen voelt in het lichaam van een vrouw of vice versa. Daarom ben ik blij met de wetswijziging zoals die hier voor ons ligt, de eisen voor het doorvoeren van geslachtswijziging in het GBA zijn achterhaald en te bewerkelijk. Door een goed administratief alternatief te bieden wordt aan deze bezwaren tegemoet gekomen.

.

Op dit moment hecht ik er nog aan dat aan de geslachtsnaamverandering een verklaring van een gespecialiseerde deskundige vooraf gaat. Wel wil ik de staatssecretaris vragen om de wet binnen zijn termijn te evalueren en als het goed blijkt te werken er een volgende stap kan worden gezet en de kring van deskundigen kan worden verbreed. De deskundige bepaalt immers niet iemands genderidentiteit - dat weet alleen de betrokken persoon zelf - maar de deskundige bevestigt dat de overtuiging tot het andere geslacht te behoren bij de betrokken persoon bestaat en dat die persoon wilsbekwaam is.

Kinderen weten vaak al op een jongere leeftijd dan 16 jaar of zij van een ander geslacht willen zijn dan in hun paspoort staat. Ook omdat het wetsvoorstel niet langer vereist dat er onomkeerbare medische veranderingen moeten plaatsvinden en de geslachtsnaamverandering “slechts” administratief (en wel omkeerbaar) is, wil ik de staatssecretaris vragen hier goed naar te kijken en naar deze kinderen te luisteren, want je geslacht mag er nooit toe leiden dat je gepest wordt of dat je in angst moet leven, bang dat je geheim ontdekt wordt omdat je je ergens moet legitimeren.

Voorzitter, ik rond af, deze wijziging kan op de steun van de PvdA rekenen, we willen de staatssecretaris dan ook complimenteren omdat hij zo voortvarend aan de slag is gegaan met dit dossier!