Women on Waves - Hoofdinhoud
Een tijdje geleden kregen alle Kamerleden met relevante portefeuilles op justitie, emancipatie of zorg een uitnodiging van Women on Waves en de Marokkaanse organisatie MALI om aanwezig te zijn in Marokko. Daar willen ze werken aan toegang tot veilige abortus voor Marokkaanse vrouwen in noodsituaties.
GroenLinks staat voor individuele vrijheid en internationale solidariteit. GroenLinks vind dat er goede toegang tot veilige abortus moet zijn en dat abortus uit het wetboek van strafrecht moet. Mij leek dit werkbezoek iets wat om die redenen goed bij ons paste en overlegde met Met de fractie en een aantal medewerkers.
Van alle Kamerleden (ook van andere partijen) bleek ik uiteindelijk de enige te zijn die de uitnodiging aannam en donderdag 4 oktober ging ik naar Tanger in Marokko. Er werden afspraken gemaakt om met mensenrechten en vouwenrechtengroepen te spreken. Daarnaast zou ik in het geheim mensen van een Marokkaanse homo-en lesbienne-groep ontmoeten wiens positie in Marokko erg moeilijk is’.
De media hadden korte berichtjes over de activiteit vanWomen on Waves waarin duidelijk werd dat de autoriteiten van Marokko, op z’n zachts gezegd, niet echt blij waren met dat bezoek .
In Tanger aangekomen hoorde ik dat er inderdaad marineschepen lagen voor de ingang van de haven, er een tegen-demonstratie was en dat er wat politie op de been bleek te zijn. Desgevraagd heb ik in de media aangegeven dat Marokko schepen onder Nederlandse vlag gewoon toe moet laten tot hun havens. Dat is in verdragen geregeld.
Mij werd gevraagd eerst de vrouwen van de Marokkaanse groep op te halen want die durfden niet zelf naar de haven omdat ze nogal bang voor arrestatiewaren. Onderweg kwamen we direct een vrij heftige anti-abortus demonstratie tegen. Traditioneel geklede mannen en een enkele vrouw stonden er met spandoeken en foto’s van foetussen. Er werden folders uitgedeeld en veel gediscussieerd tussen beide groepen. In m’n beste schoolfrans deed ik waar mogelijk mee.
Ondertussen heb ik continu Nederlandse len buitenlandse media te woord gestaan. Ik heb deze journalisten allemaal zo goed mogelijk van informatie proberen te voorzien en duidelijk gemaakt waarom ik het recht op een veilige abortus voor vrouwen wereldwijd steun. In Marokko is abortus zelfs verboden bij incest, verkrachting en zeer jonge zwangeren. Er zijn veel illegale en gevaarlijke abortussen met alle ellende van dien en 80 a 90 overlijdensgevallen per jaar. Het blijkt ook echt een klasse ding. De rijke vrouwen weten de weg wel te vinden, de arme vrouwen hebben geen opties.
Na de tegen-demonstratie probeerde de groep waarvan ik te gast was, de haven te bereiken. We werden op een korte afstand van de haven tegen gehouden door de politie. De vrouwen van Women in Waves vertelden mij op dat moment dat ze een ‘verrassing’ hadden voorbereid.
Rond die tijd deed de NRC in Nederland een voorpublicatie van het verhaal over het GroenLinks partijbestuur en de positie van Jolande Sap. Vanaf dat moment ‘ontplofte’ mijn telefoon en werd ik heel veel gebeld. Nu met twee soorten vragen; die over de positie van Sap en over de abortusboot.
Een medewerker van Women on Waves vertelde me dat de boot van Women on Waves al in de haven lag omdat zij inschatten dat het moeilijk zou worden de haven in te komen. De autoriteiten doorzochten het schip en namen posters, vlaggen en T-shirts in beslag en het schip werd de haven uitgeëscorteerd. Dit ging met veel onduidelijkheid en verwarring gepaard. Op enig moment zagen we een boot met spandoek en telefoonnummer van de abortushotline rondjes varen. Weer later zagen we de boot bij de uitgang van de haven liggen.
De politie had de haven afgesloten omdat er geheime militaire oefeningen gaande zouden zijn zo werd me verteld.
Die avond had ik de gelegenheid met Marokkanen van de mensenrechtenbeweging te praten. Ze waren enorm blij met steun vanuit andere landen. We hebben veel informatie uitgewisseld. Er waren ook Marokkanen bij die goed Nederlands spraken en mij vroegen de groeten te doen aan Marcouch, Dibi en Arib. Mijn grootste verbazing was dat er bewondering was voor Wilders omdat hij tegen de fundamentalistische Islamisten is. Een geval van ‘een vijand van mijn vijand is mijn vriend’. Na de gespannen, hectische en verwarrende middag was deze avond ook enorm gezellig en was er veel lekker Marokkaans eten.
Vrijdagochtend vroeg Women on Waves of ik het schip wilde bezoeken dat inmiddels in Ceuta lag. Ceuta is een Spaanse enclave een klein stukje van Tanger vandaan. Ik wilde graag met de abortusartsen zelf praten en het schip bezoeken. Weer gingen er ook Marokkaanse mannen en vrouwen mee van de organisatie MALI die strijden voor individuele vrijheden in Marokko.
Onderweg kregen we een bericht dat de Nederlandse gynacologe was aangehouden door de politie. Later bleek dat dit te maken had met het ontbreken van wat papieren voor hun huurauto. De schrik zat er weer flink in bij onze Marokkaanse gastheren en -vrouwen.
Tegelijk kwamen ook de berichten uit Nederland binnen over het vertrek van Jolande. Vanaf dat moment was er constant telefonisch contact met veel verschillende partijgenoten en natuurlijk de rest van de fractie.
Op het schip aangekomen bleek daar inderdaad medische apparatuur aanwezig zoals een echo-apparaat om nauwkeurig de zwangerschapsduur vast te kunnen stellen. De artsen legden mij uit dat met medicijnen, die ook in Marokko legaal te koop zijn, een vroege abortus op te wekken is. De Marokkaanse groep MALI had een hotline ingesteld voor abortus informatie en de artsen hebben meerdere mensen te woord gestaan. Ik vond het indrukwekkend en dapper.
Op zaterdag heb ik geprobeerd een vroegere vlucht naar Nederlandse krijgen maar dat lukte niet. Ik was zelf in Marokko, maar met m’n hoofd zat ik nogal bij GroenLinks in Nederland.
De Women on Waves-discussie in Nederland bleek over de volgende punten te gaan:
-
--is de activiteit van Women on Waves een goede om de discussie op gang te krijgen in Marokko?
-
--was de ‘Trojaanse’ actie van Women on Waves wel een goede vorm?
-
--kon Women on Waves op het schip wel een abortus uitvoeren?
-
--moeten vrouwengroepen van verschillende landen met verschillende religies zich wel met elkaar bemoeien?
-
--heeft het voor een parlementariër zin om deze groepen te bezoeken in Marokko en aanwezig te zijn bij de activiteit van Women on Waves?
Mijn persoonlijke waarneming was dat er in allerlei landen en in Marokko een forse discussie ontstond over (illegale) abortus en vrouwenrechten. Women on Waves kiest de vorm die hen past; ik was er op hun uitnodiging en de uitnodiging van de Marokkaanse MALI groep. Zelf heb ik kunnen vaststellen dat er meerdere artsen waren, een gynaecoloog en de spullen voor het uitvoeren van een vroege abortus. Internationale uitwisseling vind ik enorm verrijkend en ik heb er zelf veel van geleerd. Marokko is natuurlijk voor een Nederlandse parlementariër van speciale interesse omdat er Nederland nogal wat mensen zijn van Marokkaanse afkomst. Kortom ik vond het zeer de moeite waard om er twee dagen tijd in te investeren. Het was een nuttig werkbezoek.