Trichet: De toekomst vraagt om één Europees ministerie van Financiën - Hoofdinhoud

DEN HAAG (PDC i) - De rechtvaardiging voor Europese integratie ligt in de toekomst. Nieuwe economische blokken in Azië en Latijns-Amerika vragen om één Europese stem. Het zou juist riskant zijn om de oprichting van een Europees ministerie van Financiën niet te overwegen, zo stelt Jean-Claude Trichet i in een opinie-artikel in Het Financieele Dagblad. Trichet was van 2003 tot 2011 president van de Europese Centrale Bank i.

Vijfenzestig jaar geleden was de wereldeconomie zodanig dat Europa i voor zijn gemeenschappelijke markt maar één rolmodel had: de Verenigde Staten. Maar vandaag de dag wordt Europa geconfronteerd met een nieuwe mondiale economie, die fundamenteel is veranderd door de globalisering en de opkomende economieën van Azië en Latijns-Amerika.

Schaalgrootte en innovatienetwerken zijn belangrijker geworden dan ooit; in 2016 al komt het BBP i van de eurozone i in termen van koopkracht waarschijnlijk onder dat van China uit. Samen kunnen de economieën van China en India ongeveer twee maal zo groot worden als de economie van de eurozone i.

In die nieuwe situatie is zowel economische als politieke Europese integratie cruciaal voor aanhoudende welvaart en invloed van Europa. Voor een goed bestuur is het daarbij een noodzaak dat zowel de individuele lidstaten als de Europese instellingen i hun verantwoordelijkheden nakomen.

Trichet pleit ervoor dat landen die er gedurende langere tijd niet in slagen hun beleidsdoelstellingen te verwezenlijken, te maken krijgen met een meer gezaghebbende rol van de autoriteiten van de eurozone i bij het formuleren van hun begrotingsbeleid. Daarbij zou het onvermijdelijk zijn dat de Europese autoriteiten in sommige gevallen rechtstreeks beslissingen nemen.

Trichet vraagt zich in dit kader af, hoe de nieuwe structuur van Europa er in de toekomst uit kan komen te zien. Een Europees ministerie van Financiën, belast met het toezicht op zowel het begrotings- als het concurrentiebeleid, zou één onderdeel zijn van deze structuur. Misschien zou de Europese Raad i zich ontwikkelen tot een Europese Senaat, terwijl het Europees Parlement i dan het Lagerhuis zou kunnen worden. De Europese Commissie i zou kunnen uitgroeien tot de uitvoerende macht, terwijl het Europees gerechtshof i de rol op zich zou kunnen nemen van de Europese rechterlijke macht. Daarbij zal het subsidiariteitsbeginsel i in het toekomstige Europa een aanzienlijk grotere rol spelen dan in het huidige model.

Concluderend stelt Trichet dat we als Europeanen niet achterom moeten kijken, maar juist vooruit moeten zien: naar de mogelijkheden om er collectief op vooruit te gaan en naar het vermogen van elk land om sterker en welvarender te worden in een goed functionerende unie.

Bron: Het Financieele Dagblad, 7 januari 2012