Besluit 2006/516 - Sluiting van het Protocol inzake bodembescherming, het Protocol inzake energie en het Protocol inzake toerisme bij de Alpenovereenkomst - Verklaringen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 201/31

De Overeenkomst inzake de bescherming van de Alpen („de Alpenovereenkomst”) is namens de Europese Gemeenschap gesloten bij Besluit 96/191/EG (2).

De Raad heeft besloten tot ondertekening, namens de Europese Gemeenschap, van het Protocol inzake bodembescherming, het Protocol inzake energie en het Protocol inzake toerisme bij de Alpenovereenkomst („de Protocollen”), bij Besluit 2005/923/EG (3).

De protocollen vormen een belangrijke stap bij de tenuitvoerlegging van de Alpenovereenkomst, en de Europese Gemeenschap neemt de doelstellingen van deze overeenkomst uitermate serieus.

Economische, sociale en ecologische grensoverschrijdende problemen in de Alpen blijven ons in dit hoogst gevoelige gebied voor een grote uitdaging stellen.

Het beleid van de Gemeenschap, in het bijzonder in het kader van de prioritaire gebieden als omschreven in Besluit 1600/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juli 2002 tot vaststelling van het Zesde Milieuactieprogramma van de Europese Gemeenschap (4), moeten in het Alpengebied worden bevorderd en versterkt.

Een van de voornaamste doelstellingen is het veiligstellen van de multifunctionele rol van de bodem op basis van het concept van duurzame ontwikkeling. Met het oog hierop moet de duurzame productiviteit van de bodem worden verzekerd, uit hoofde van zijn natuurlijke functie, als een archief van natuur- en cultuurgeschiedenis, en om te garanderen dat deze voor land- en bosbouw, stedenbouw en toerisme, voor andere economische doeleinden, vervoer en infrastructuur, en als bron van grondstoffen kan worden gebruikt.

Bij iedere benadering van de bodembeschermingsproblematiek moet rekening worden gehouden met het sterk uiteenlopende karakter van de in het Alpengebied bestaande regionale en plaatselijke omstandigheden. Het Protocol inzake bodembescherming kan behulpzaam zijn bij de uitvoering van passende maatregelen op nationaal en regionaal niveau.

Er zijn een aantal vereisten in het Protocol, bijvoorbeld ten aanzien van bodembewaking, de aanwijzing van risicogebieden voor bodemerosie, overstromingen en aardverschuivingen, een inventaris van vervuilde gebieden en het aanleggen van geharmoniseerde databases, die belangrijke bouwstenen van een communautair beleid inzake bodembescherming kunnen zijn, zoals, onder andere, blijkt uit Richtlijn 85/337/EEG van de Raad van 27 juni 1985 betreffende de milieu-effectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (5), Richtlijn 86/278/EEG van de Raad van 12 juni 1986 betreffende de bescherming van het milieu, in het bijzonder de bodem, bij het gebruik van zuiveringsslib in de landbouw (6), Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (7), Richtlijn 99/31/EG van de Raad van 26 april 1999 betreffende het storten van afvalstoffen (8), Verordening (EG) nr. 1257/1999 van de Raad van 17 mei 1999 inzake steun voor plattelandsontwikkeling uit het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL) (9) en Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000...