Turbulente week

Met dank overgenomen van A. (Arie) Slob i, gepubliceerd op zaterdag 17 september 2011.

Het is zaterdagavond. Mooi moment om nog even terug te kijken op de week. Het was een bijzonder weekje. Met name ook doordat afgelopen donderdag de miljoenennota onverwacht naar buiten kwam. Maar ook door de debatten over Kunduz, het pensioenakkoord en niet te vergeten de eurocrisis. We hebben als fractie onze handen meer dan vol gehad.

Voor mij zijn dit ook de weken om toe te werken naar de Algemene Politieke Beschouwingen van volgende week. Dat betekent veel lezen, maar ook al schrijven aan teksten. Hoewel ik alles zelf schrijf, krijg ik uiteraard ondersteuning van mijn medewerkers. Heerlijk om zo met elkaar daaraan te werken. We zijn ook bezig met een manifest en een tegenbegroting. Genoeg te doen dus. Het is nu weer de tijd van lange dagen werken en korte nachten slapen. Donderdag zat ik in een interview toen het bericht doorkwam dat de miljoenennota op internet stond. Dat was een totale verrassing.

Carola Schouten stond 'toevallig' in de buurt van een NOS-journalist en kreeg direct een microfoon onder de neus gedrukt. Ze wist van niets, maar schakelde snel en wist haar verbazing goed te verwoorden. Zelf heb ik ook nog commentaar gegeven op deze situatie. Ook met steun van de Kamer de minister-president per omgaande om opheldering gevraagd. Bleek om een foutje te gaan van een medewerker van een extern bedrijf. Gezellig. Onze agenda's lagen direct op de kop. We zouden namelijk vrijdagmiddag de stukken krijgen. Er waren voor die middag al veel media-afspraken gemaakt. Maar goed, dat zijn we inmiddels wel gewend.

Voor het kabinet is de vroege presentatie van de stukken niet echt plezierig. Dat heeft uiteraard ook met de inhoud te maken. Deze dagen staan de kranten helemaal vol met voorstellen die hard aankomen in de samenleving. De harde klappen die grotere gezinnen krijgen, koopkrachtverlies van middeninkomens, toenemende files op snelwegen, zwaardere lasten voor chronisch zieken en gehandicapten enz enz. De toon is gezet. Pas dinsdagmiddag zal het kabinet zelf de voorstellen toelichten.

Ik ga ervan uit dat we pittige algemene politieke beschouwingen zullen krijgen. We zijn er op voorbereid. Vandaag heb ik de laatste hand aan de teksten gelegd. Maandag bespreken we die in de fractie. Maandagmiddag zal de ChristenUnie ook alvast de tegenbegroting publiek maken. Dinsdag is het Prinsjesdag. En woensdag en donderdag het debat.

Spannend was deze week het debat over het pensioenakkoord. Na heel veel aanpassingen, met name op verzoek van de PvdA maar ook van de ChristenUnie, sloten we donderdagnacht het debat af. Nu afwachten wat er maandag uit het FNV-overleg zal komen. Nu vandaag FNV Bouw heeft ingestemd, is kans van aanvaarding van pensioenakkoord groot. Dat werd onderhand wel eens tijd. Moet zeggen dat ik onder de indruk ben van de wijze waarop minister Kamp dit gedaan heeft. Met veel gevoel voor de verschillende partijen en belangen die bij dit dossier een rol speelde. Wel bijzonder om deze VVD-minister diverse malen het woord 'inkomensafhankelijk' in de mond horen te nemen. Al weten we sinds het naar buiten komen van de Miljoenennota dat nivelleren voor dit kabinet geen vies woord meer is. Macht nivelleert, zullen we maar zeggen.

De eurocrisis vroeg deze week ook weer veel aandacht. Onder meer vanwege verwarrende communciatie van de regering. Zo zou Financien rekening houden met een faillissement van Griekenland. Dat werd een dag later sterk genuanceerd door minister de Jager. Weer een dag later vertelt hij in een radiointerview dat alle leningen aan Griekenland weer terug betaald zullen worden. Zelfs met rente. Zouden burgers het nog kunnen volgen? Ik heb er zelf in ieder geval al de nodige moeite mee.

Opvallend overigens dat 'gedoogpartner' Geert Wilders nu weer zo tekeer gaat tegen het kabinet. Ik zie het als een afleidingsmanoeuvre. De maatregelen van dit door de PVV gedoogde kabinet komen hard aan bij hun achterban. Beetje afstand nemen van de mensen die het moeten presenteren kan dan wel eens handig zijn. En het kan- met dank aan VVD en CDA -  zo makkelijk. Gedogen is namelijk niet hetzelfde als regeren. Toch?