Akkoord overboord

Met dank overgenomen van P. (Paul) UlenbeltĀ i, gepubliceerd op vrijdag 25 maart 2011, 5:40, column.

120 miljard pensioengeld verdampt. Pensioenfondsen moeten pensioenen korten. Ouderen eten pensioengeld op. Zinkende giganten. Banken moesten gered, de pensioenfondsen ook. Niet door de overheid maar door de gepensioneerden en werknemers. Korting op pensioenen, minder pensioenopbouw, geen zeker pensioen voor jongeren. Dramatische woorden en beelden doken op tijdens de crisis.

Doemdenkers voorspelden dat de pensioenfondsen zware averij zouden oplopen in de grootste economische crisis ooit. Voorspelden dat de pensioenfondsen zouden zinken. In die economische storm sloten werkgevers en top van de vakbeweging een pensioenakkoord. Een noodplan om te redden wat er te redden viel. In blinde paniek werd uitgegaan van zinken. Werkgevers kregen de reddingsboten. Zij zouden in de toekomst nooit meer premie hoeven te betalen dan nu. Voor gepensioneerden was er geen redding. Geen reddingsvesten, zelfs geen zwembandje. Als het mis zou gaan kregen ze de zekerheid van een onzeker afloop.

Optimistische bemanningsleden leggen zich er niet bij neer. Ze kennen de kracht van het schip, omdat ze het zelf gebouwd hebben. Zij wijzen het akkoord af. De leiding op de brug kent niet de kracht van het schip. Daar zien ze alleen de golven en de wind. Ze sluiten een paniekakkoord. Vlak voor de verkiezingen.

De economische orkaan is uitgewoed. De giganten zijn niet gezonken. Integendeel. Wat aan beleggingen is verloren is meer dan goedgemaakt. Voor de storm was er 720 miljard aan boord. Tijdens de storm is 120 miljard verloren. Na de storm is alweer 820 miljard aan boord. Pensioenfondsen hebben met glans de economische orkaan doorstaan. Het pensioenakkoord was een paniekakkoord. Grote vakbonden wijzen nu, net als de SP een jaar geleden, het paniekakkoord af. Zij gooien, terecht, het akkoord over boord.

Is er dan helemaal geen averij? Jawel die is er. Onwetendheid op de brug. De officieren van De Nederlandse Bank en de kapiteins Jongerius, Wientjes en Kamp zullen de kracht van het pensioenstelsel moeten onderkennen en de plan voor sloop en bouw van een nieuw stelsel laten varen. Het was geen zinkende gigant maar een duikboot die ondergaat maar bovenkomt als de golven luwen. Er is wat renovatie nodig. We leven langer. Dat is een zegen, geen probleem. Pensioen is niet werken. Vakantie dus. Als je wat langer met vakantie gaat zul je wat meer moeten sparen. Logisch. Ons land is rijk genoeg om wat meer op zij te leggen voor later. Geen man overboord, het akkoord kan overboord.