18 februari 2011 - Hoofdinhoud
Soms zijn er dagen waarvan je weet: deze vergeet ik m'n leven lang niet meer. Gisteren was zo'n dag.
Gisteren zat een volksvertegenwoordiger van de eerste Partij voor de Dieren ter wereld in het regeringsvak in de vergaderzaal van het Nederlandse parlement, om een wetsvoorstel te verdedigen dat een einde maakt aan de uitzondering op het verbod op onverdoofd slachten, waarvan in ons land mag worden afgeweken omwille van religieuze opvattingen en tradities. Om redenen van politieke correctheid werd de omstreden rituele onverdoofde slacht lange tijd door Den Haag gelaten voor wat ie was. Het wetsvoorstel van Marianne doorbreekt dat taboe.
De initiatiefwet van de Partij voor de Dieren voor een totaalverbod op de onverdoofde slacht is dan ook historisch. We dwingen namelijk alle partijen in ons parlement zich te buigen over de feiten rondom de rituele slacht. Over de pijn, de stress en de angst bij dieren die bij vol bewustzijn worden gefixeerd en opengesneden. Een paar maanden geleden hebben we een speciale hoorzitting georganiseerd, om alle partijen in de gelegenheid te stellen kennis te nemen van de laatste wetenschappelijke inzichten over slachtmethoden en de gevolgen voor het welzijn van dieren.
We dwingen alle partijen die vertegenwoordigd zijn in het Nederlanse parlement zich uit te spreken over de vraag: vind je het gerechtvaardigd om dieren extra te laten lijden voor een geloofsovertuiging? "Nee", luidde het antwoord van alle partijen gisteren tijdens het debat. Hoewel bij sommige partijen nog maar moet blijken of dat waar is (CDA, SGP, CU), is die stellingname alleen al van groot belang. Het betekent namelijk dat ons parlement vindt dat religieuze tradities en rituelen waar dieren van te lijden hebben, buiten de grondwettelijke vrijheid liggen die elk individu heeft om uiting te geven aan zijn of haar geloof. Daar was onze volksvertegenwoordiging nooit eerder zo duidelijk over. Dit wetsvoorstel zal de vrijheid van godsdienst overigens onaangetast laten, zo blijkt uit een uitspraak van het Europese Hof, maar de mijlpaal die we hier bereikt hebben is van groot belang voor het vervolg.
Historisch is ook dat het er op lijkt dat uiteindelijk een meerderheid in de Kamer het voorstel voor een verbod op onverdoofd slachten gaat steunen. Dat zou betekenen dat we niet alleen een politiek taboe doorbroken zouden hebben, maar ook dat we binnen een paar jaar tijd de opheffing van dat taboe meteen hebben weten te verzilveren ten gunste van ons doel, ten gunste van de rechten en de positie van het dier. Dat duurt doorgaans een stuk langer kan ik je vertellen!
Marianne in het regeringsvak met adviseur prof. Labuscagne
Ik liep dus al vol trots rond in het parlementsgebouw gisteren, over wat we met onze prachtige partij allemaal weten te bewerkstelligen, toen de stemmingen over verschillende door ons ingediende moties nog moesten komen.
Tegen de verdrukking in (bijna niemand wil ruimte maken in de agenda voor debatten over dieren) hebben we hard gewerkt aan agendering van en debat over talloze dierenwelzijnsonderwerpen. Ik schreef er al eerder over, het organiseren van een debat met voldoende spreektijd werd geblokkeerd door een overweldigende meerderheid en zelfs onze 'diervriendelijke bondgenoten' wilden liever 'clusteren' om er snel vanaf te zijn. Gisteren bleek dat de doorzetter wint. Na een uitvoerig schriftelijk (voor)overleg, een kort algemeen overleg gevolgd door een aantal moties bleek dat onze inspanningen niet voor niets zijn geweest.
De Kamer steunde de motie van Marianne voor een bouwstop voor megastallen. Belangrijke uitspraak: een ruime meerderheid van de Nederlanders is tegen megastallen. Eindelijk zegt nu ook de volksvertegenwoordiging dat er een pas op de plaats moet worden gemaakt.
Marianne's motie voor een preventieve toets voor het houden van landbouwhuisdieren haalde eveneens een meerderheid. Zijn we heel blij mee, want daarmee wordt de opkomst van nieuwe vormen van bioindustrie aanzienlijk bemoeilijkt. Op dit moment is het zo dat iedereen die dat wil een diersoort kan gaan houden voor productie en hoeft van te voren niet te worden aangetoond of dat wel op welzijnsvriendelijke wijze kan. Onderzoek naar het welzijn van de dieren in zo'n nieuwe houderij volgt dan later wel, zo is de redenering. De drama's in de vleeskonijnenhouderij laten zien dat je met deze aanpak iedere vorm van bioindustrie kunt opbouwen die je maar wilt, want ook als later alsnog wordt aangetoond dat je de betreffende diersoort niet zonder grote welzijnsschade kan houden (zoals de Universiteit Utrecht voor konijnen heeft gedaan), dan nog worden de vergunningen niet ingetrokken. De aangenomen motie draait het om en maakt nieuwe vormen van dierhouderij onmogelijk als niet eerst kan worden aangetoond dat het diervriendelijk zal zijn. Fundamentele wijziging!
Ik kreeg steun voor mijn motie voor een plan van aanpak voor de opvang van gezelschapsdieren. Het is voor het eerst dat de landelijke overheid gedwongen wordt verantwoordelijkheid te nemen voor de maatschappelijke problematiek van de dump en afstand van gezelschapsdieren. Dat werd tijd ook. De gemeentelijke bewaarplicht is veel te mager als basis voor beleid, en wordt bovendien nauwelijks nageleefd. Intussen draaien opvangcentra en hardwerkende vrijwilligers dag in, dag uit, op voor de gevolgen van een ongebreideld aanbod van dieren en nemen de zorg op zich waar de overheid voor wegkijkt. De Kamer wil dat nu dus eindelijk veranderen!
In reactie op een andere motie, die een einde moet maken aan de verkoop van die veel te kleine konijnenhokken, caviakooien en andere slechte onderkomens in dierenwinkels beloofde de staatssecretaris op korte termijn met een voorstel te komen. Wordt vervolgd; de motie heb ik voorlopig even aangehouden.
Ook stemde een meerderheid voor m'n motie die sneller werk gaat maken van het welzijn van paarden en pony's. Bleker wilde de sector weer een nieuwe kans geven om met een plan van aanpak te komen. Voor 1 september, en daarna zou hij nog wel verder zien. De Kamer heeft nu uitgesproken dat de SectorRaad Paarden uiterlijk op 1 mei haar plan gereed moet hebben, waarna Bleker binnen twee weken moet laten weten welke stappen hij gaat zetten om het welzijn van paarden en pony's te borgen. Wat ons betreft wordt dat een Paardenbesluit met wettelijke normen voor minimum stalmaten, weidegang, sociaal contact, opleidingeisens, hulp- en trainingsmiddelen en andere dingen die het welzijn van paarden en pony's ernstig kunnen schaden als je er geen regels voor stelt. Ik hou je op de hoogte van het vervolg.
De motie voor wettelijke regels voor de fok van rasdieren gaat hopelijk snel een einde maken aan het grootschalige dierenleed dat het gevolg is van het fokken op uiterlijk. Hij werd met algemene stemmen aangenomen, Kamer lijkt er serieus over!
Héél blij ben ik ook met de nieuwe beoordeling van de effecten van bestrijdingsmiddelen op de gezondheid van bijen. De massale sterfte van bijen is ongelofelijk onrustbarend, maar ondanks alle aanwijzingen dat nieuwe supergiftige bestrijdingsmiddelen daar een belangrijke rol bij spelen, houdt de staatssecretaris vol dat er niets aan de hand is. De Kamer dwingt hem nu om die gevaarlijke middelen opnieuw te toetsen op hun effecten op de bij. Ook voor andere insecten en de rest van het ecosysteem moeten we zo snel mogelijk af van al dat landbouwgif. Een andere motie over echte probleemstoffen zoals imidacloprid is een stap dichterbij het verbieden van die superinsecticiden die grote gevaren met zich meebrengen voor ons ecosysteem.
Een ruime Kamermeerderheid (alleen wij en de SP waren tegen) stemde tot mijn grote verdriet in met de nieuwe Wet gewasbeschermingsmiddelen, die een enorme verslechtering voor natuur en milieu gaat betekenen. Er staat nogal wat op het spel: de kwaliteit van ons drinkwater, de volksgezondheid en de biodiversiteit die we toch al zienderogen aan het verliezen zijn.
In het licht van deze wijziging van de Wet gewasbeschermingsmiddelen voerde ik deze week samen met ons Leidse raadslid Dick de Vos en ons Zuid-Hollandse Statenlid Carla van Viegen actie voor gifvrije speelplaatsen.
Naar aanleiding van de motie die ik indiende voor een spoedige uitfasering van het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de openbare ruimte zegde staatssecretaris Atsma (Infrastructuur & Milieu) toe daarover in overleg te treden met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. In Belgie wordt het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen bij het groenbeheer door gemeenten op dit moment alleen nog maar gedoogd. Vanaf 2014 moet het daar over en uit zijn met de chemische bestrijding. Dat kan en moet in Nederland ook! Je kunt hier de bijdrage lezen die ik leverde aan het debat over de wijziging van de Wet gewasbeschermingsmiddelen, of het debat hier terug kijken.
Gisteren was een dag van aaneenschakeling van grote successen. Bijzonder hoe maandelange inspanningen op verschillende gebieden op één dag samen komen in een bundeling van mooie en hoopgevende resultaten. Het taboe op onverdoofd ritueel slachten verbroken, een verbod binnen handbereik. Een stroom aan diervriendelijke moties aangenomen, waarmee het beleid op diverse punten fundamenteel wordt gewijzigd. En hoewel ik een knoop in mn maag heb over die nieuwe bestrijdingsmiddelenwet, is het een doorbraak dat de superinsecticiden opnieuw moeten worden getoetst aan hun effecten op de gezondheid van de bij. Wat je allemaal niet kunt bereiken als je vasthoudt aan je idealen ;)
De komende dagen gaan we op campagne om mensen ervan te overtuigen dat ecologie minstens zo belangrijk is als economie.
Heel veel succes allemaal, op naar de groenste en diervriendelijkste Provinciale Staten ooit!