GL Congres: klaar om te regeren

Met dank overgenomen van L.G.J. (Linda) Voortman i, gepubliceerd op zondag 29 november 2009.

Het GroenLinks-congres van gisteren beloofde het saaiste in lange tijd te worden. Toen ik gisterenochtend op de radio hoorde dat (kandidaat-)voorzitter Henk Nijhof had laten weten tegen de kandidatuur voor het Partijbestuur van Rene Danen te zijn, moest ik dan ook eerst een beetje lachen. Mijn gedachte was nl. 'beetje dom van Henk', 'was vast niet zijn bedoeling om dit zo naar buiten te laten komen.' Leer mij immers GroenLinks-congresgangers kennen: een pleidooi tegen iemand, haalt een deel over om juist op die persoon te stemmen :). Zo dom zou Henk zeker niet zijn.

Op het congres bleek echter dat het helemaal geen uitglijer was, maar een bewuste keuze van Nijhof: hij voorzag blijkbaar grote problemen als hij zich niet had uitgelaten. Tel daar nog bij op dat Kathalijne Buitenweg uit de kast getrokken werd om vragen aan de kandidatencommissie te stellen over Danen zijn kandidatuur en de voorzitter van DWARS wel heel precies aansloot bij de woorden van Nijhof. Het kwam wel erg gecoordineerd en paniekerig over. Al met al 'too much'.

En heel erg overbodig: wie zijn oor een beetje te luisteren legde in de partij wist al dat Danen niet veel kans maakte. Sowieso was er al een voorkeur voor de andere kandidaten. Die werden in het algemeen geschikter geacht. Daarnaast is er redelijk wat in te brengen tegen de kandidatuur van Rene Danen zelf: zijn visie op hoe Wilders te bestrijden wordt door een deel van GroenLinks niet gesteund, dat hij jaren in de gemeenteraad heeft gezeten voor een partij die GroenLinks juist stemmen gekost moet hebben (wat zijn motivatie om juist nu lid te willen worden van een politieke partij ook vreemd deed voorkomen). En tot slot: zou hij het zelf eigenlijk wel moeten willen. Juist de rol die hij nu vervult, als woordvoerder van diverse actiegroepen geeft Danen invloed. In een partijbestuur gaan perkt je drastisch in. Dat zou hem op kunnen gaan breken. Daarnaast zijn er ook argumenten voor zijn kandidatuur te bedenken die de kandidatencommissie terecht heeft aangegeven. Ervaring in diverse organisaties, ervaring met campagne-voeren, etc.

Maar het was al zonneklaar dat de meerderheid van de leden alles afwegende Danen niet zou hebben gekozen. Helaas heeft het congres die keuze niet kunnen maken omdat Danen zich terugtrok, daarmee de eer aan zichzelf latend. Als hij wel kandidaat was gebleven zou de indruk bestaan hebben dat hij alleen door het paniekerige gedoe voorafgaand aan het congres niet gekozen was. Het komt op mij over alsof er niet het vertrouwen bestond dat mijn college-congresgangers en ik niet zonder de discussie vooraf de juiste keuze gemaakt zouden hebben. En alsof er niet het vertrouwen bestond dat de concurrenten van Danen het op zichzelf goed genoeg zouden doen om verkozen te worden. Heel jammer.

Gelukkig waren er ook een flink aantal mooie dingen op het congres, zoals de presentatie van het onderzoek naar de lokale regeerervaringen van GroenLinks. De verkiezing van David Rietveld en Arno Bonte (waarbij de steun voor met name David extra bleek uit het feit dat hij in een ronde tussen drie kandidaten genoeg stemmen haalde om direct verkozen te zijn). En natuurlijk de verkiezing van Toine van de Ven tot bestuurslid Buitenland. Al met al een bestuur met stevige lokale wortels. Heel goed!