Reddingsboei voor het schoolzwemmen

Met dank overgenomen van C.J.E. (Nine) Kooiman i, gepubliceerd op woensdag 18 augustus 2010.
Nine Kooiman
Bron: Blog Nine Kooiman COLUMNS

Het is een mooie foto in het album van mijn ouders. Klappertandend en met mijn kleren doorweekt neem ik vol trots het zwemdiploma B in ontvangst. Wat toen zo vanzelfsprekend leek, wordt nu langzaam afgebroken. Het schoolzwemmen gaat letterlijk kopje onder.

Er is alle reden om bezorgd te zijn. Het is een feit dat lang niet alle kinderen de basisschool verlaten met een zwemdiploma onder de arm. In 2007 bleek dat ongeveer één op de acht autochtone kinderen nooit heeft leren zwemmen. Bij kinderen met een buitenlandse ouder was dat zelfs één op de vier.

Minister Rouvoet antwoordt op mijn Kamervragen dat het de verantwoordelijkheid van ouders is om hun kinderen te leren zwemmen. Lekker makkelijk! We leven in een waterland, kinderen moeten leren om letterlijk hun hoofd boven water te houden. Dat lukt veel kinderen nu dus niet, mede omdat een gemiddeld zwemdiploma 400 euro kost. Dat is voor heel veel ouders niet op te hoesten. Waar blijft dan de verantwoordelijkheid van de overheid in deze?

Een aantal gemeenten steunt ouders die de zwemles van hun kind niet kunnen betalen. Maar gemeenten zien, door nieuwe bezuinigingen, deze potjes steeds verder verdampen. Zo wordt het kind letterlijk met het badwater weggegooid.

Minister Rouvoet mag de verantwoordelijkheid voor het schoolzwemmen niet naast zich neer leggen. Op zijn minst moet hij ervoor zorgen dat elke gemeente een subsidiepot opent voor kinderen van ouders die de zwemles niet kunnen betalen.

Minister Rouvoet, laat het schoolzwemmen niet verzuipen, maar gooi de reddingsboei toe die het schoolzwemmen nu nodig heeft!