Rumoer om Israel

Met dank overgenomen van C.G. (Kees) van der Staaij i, gepubliceerd op dinsdag 1 juni 2010.

Een dag met een onverwacht slot. Zoals zo vaak, eindigde de dag gisteren anders dan van te voren gepland. Aanvankelijk verliep deze campagnedag keurig volgens planning. We zetten koers naar een woon-werkcentrum van de stichting Ontmoeting voor dak- en thuislozen in Epe. We hebben niet alleen gesproken over ex-gedetineerden, maar ook met twee van hen! Wij werden door dit bezoek weer bevestigd in onze overtuiging dat het heel belangrijk is om te voorkomen dat er een ‘gat’ valt na detentie en ex-gedetineerden weer bij hun ‘oude vrienden’ aankloppen. Organisaties als Ontmoeting verdienen daarom veel steun bij hun inzet om ex-gedetineerden een goede plaats in de samenleving te geven. Dat is niet makkelijk, hoorden we ook van de bewoners. Ook tegen heel wat bureaucratische sores en verkokerde financiering loop je dan op. Ik vroeg een van de bewoners wat hij zou doen als hij minister van Justitie was. Een strenger strafklimaat, was zijn antwoord. Hij had achttien jaar ‘gezeten’ maar het strafregime had op hem weinig indruk gemaakt...

Tijdens dit werkbezoek kregen we steeds meer berichten binnen over de actie van Israel tegen het hulpkonvooi voor Gaza. Heel de wereld sprak er schande over. Ik kreeg de vraag of ik met Gretta Duisenberg voor Knevel & Van den Brink de degens hierover wilde kruisen. Daar heb ik ‘ja’ op gezegd, omdat ik vond dat de toorn zich wel erg eenzijdig op Israel richtte.

En zo kwam het dat ik die avond niet de gehele regionale verkiezingsbijeenkomst in Kampen kon bijwonen, maar na de pauze naar Hilversum vertrok.

Zoals te verwachten was, werden Gretta Duisenberg en ik het ’s avonds bij Knevel en Van den Brink helemaal niet eens.

Natuurlijk is het vreselijk dat er zoveel doden en gewonden zijn gevallen. Dat is ontzettend triest en ernstig. De toedracht moet dan ook goed uitgezocht worden. Maar waarom geen enkele aandacht voor de politieke provocatie die kenmerkend was voor deze missie? Het was niet zomaar een onschuldige hulpactie. Er was een betrokkenheid van islamisten uit Turkije, die banden onderhouden met het Hamas-regime, en uiteindelijk Israel van de kaart willen vegen.

Een evenwichtige oplossing en het voorkomen van verder geweld, is mijns inziens alleen te vinden, wanneer zowel het belang van de hulp voor Gaza, als het belang van Israel om zich te beschermen tegen wapensmokkel in ogenschouw wordt genomen. Dat laatste miste ik gisterenavond totaal bij Gretta Duisenberg.

Het was al weer dik na enen voordat ik thuiskwam vannacht. Intussen stroomden de mailtjes binnen. Een bijzondere mix van boze veroordelingen, maar gelukkig ook hartelijke steunbetuigingen. Dat doet goed!