Campagne Limburg: dag 2

Met dank overgenomen van E.A. (Ernst) Cramer i, gepubliceerd op zaterdag 29 mei 2010.

Op deze campagnedag beginnen we met het grensoverschrijdende verkeer, en eindigen we met de campagnetour in Maastricht. Dat is dan: busje, trein, trein, lopen, trein, auto, bus, slapen.

Zoals ik al eerder op mijn site heb geschreven hebben Ger Koopmans en ik een initiatiefnota gemaakt over het grensoverschrijdende verkeer. En dan specifiek het treinverkeer. We hadden namelijk geconstateerd dat in actieve grensregio’s er van alles de grens overgaat, behalve het openbaar vervoer. Belemmeringen zijn dan snel opgesomd: twee nationale overheden, bevoegdheden, afstemming, procedures en zo kan ik nog wel even doorgaan. Juist dat wilden we aanpakken omdat we zagen dat de samenwerking van die grensregio’s goed op gang is gekomen, en dat het OV daarbij dan niet achter kan blijven. Tijdens de voorbereiding bleek dat een goed voorbeeld van zo’n actieve regio het gebied Parkstad Limburg en de regio Aken is. En in dat gebied zijn we vanmorgen wezen kijken.

Met de trein van Maastricht naar Heerlen, en dan met de Euregiobahn van Heerlen naar Aken en weer terug. Een mooie treinreis door het schitterende Limburgse landschap en verder de grens over. In Aken werden we opgewacht door Oberburgemeister Philipp die daarvoor speciaal zijn agenda had vrijgemaakt. Bij aankomst gelijk op de foto, samen met de heren Philipp Sistenich (directeur van de vervoersauthoriteit in Aken) voor de banner van de Euregiobahn. Na deze enthousiaste ontvangst, waarbij wij zelfs door de gastheer in het Nederlands begroet werden, is uitgebreid gesproken over de resultaten van onze nota. En men was daar zeer enthousiast over. Het heeft heel veel in gang gezet juist ook aan Duitse zijde en zijn projecten versneld in beweging gekomen. De lijn Heerlen-Aken en de nieuw aan te leggen Avantislijn geven zo een geweldige ontsluiting van een gebied waarbij het kenniscentrum Aken met zijn universiteiten en de mogelijkheden van wonen in Parkstad Limburg perfect samengaan. Precies dus wat wij bedoelt hebben te bereiken met onze nota. Opnieuw dus ook weer enthousiasme aan mijn zijde van dit stukje Kamerwerk.

Daarna zijn we met de auto naar het klooster in Wittem gereden. Tijdens de rondleiding en discussie over de activiteiten in het klooster ook veel gelegenheid om te spreken over de noodzaak van het omzien naar de zwakken in de samenleving en de basis van waaruit dat moet gebeuren. Veel herkenning in de wijze waarop dit vaak door katholieken wordt opgepakt.

En toen naar Maastricht. Met de avond in de Bonnerie. André moest al vroeg weg in verband met een TV-optreden maar Reinier, Carola en ik mochten de discussie aangaan met de zaal over stellingen en vragen. een boeiende avond die leuke discussies losmaakte. Zeer geslaagd dus, kan ik wel zeggen.

Ernst