Durf te dromen

Met dank overgenomen van E.W. (Ed) Anker i, gepubliceerd op woensdag 5 mei 2010.

Het is nu ruim een week geleden dat in Lunteren het ChristenUniecongres de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen heeft vastgesteld. De uitkomst van dat congres was voor mij op zijn zachtst gezegd onverwacht. Ik zakte twee plaatsen van plek 7 naar plek 9.

Toen ik drie jaar geleden de Kamer in kwam, was dat een droom die op een wonderlijke manier uitkwam. Het Kamerlidmaatschap is voor mij geen verdienste, het is een roeping. Vanuit die roeping heb ik drie jaar lang met hart en ziel gewerkt.

De dagen na het congres waren zwaar. Ik moest even goed nadenken over hoe nu verder. Hoe ga je om met roeping als je er hard voor moet werken? In die dagen kreeg ik ook veel reacties en steunbetuigingen van veelal jonge mensen en studenten. Ik vertegenwoordig die groep, simpelweg omdat ik zelf uit die groep voortkom. Ik ben nog steeds een van de jongste kandidaten in de top van de lijst.

Ik zie generatiegenoten van mij die zich inzetten voor het milieu, die mensenhandel bestrijden, of carrière maken in het bedrijfsleven en daar bewust en herkenbaar christen willen zijn. Velen zetten zich daarbij in voor jongere generaties, door studenten te coachen. Het is ook een groep die we niet natuurlijk in een grote organisatie als de ChristenUnie tegenkomen, terwijl ze al de doelen die samenkomen in de ChristenUnie wel delen. Ik word altijd erg blij van deze groep mensen. Voor hen is het van belang dat ze een ankerpunt (ik laat het gewoon staan) hebben in de partij. Ik merk dat ik voor velen van hen dat ankerpunt ben.

Dus ja, ik zie nog een rol voor mij. Politiek inhoudelijk is er nog veel te doen. Ik denk aan het veiligheidsdebat dat totaal op hol slaat; daar moeten we bij zijn. Er moet nog een wet door de kamer geloodst worden om misstanden en mensenhandel in de prostitutie te bestrijden. Er is deze kabinetsperiode veel verbeterd voor asielzoekers, maar ook dat is nog niet klaar. Ook in dat debat blijft een ChristenUnie nodig. Dat zijn onderwerpen waar ik mee verder wil.

Dus de afgelopen week ging de knop om. Ik ga vol voor de campagne en ja, dat wordt persoonlijk. Dat past bij deze tijd, maar ook bij onze lijst. We hebben een enorm diverse groep kandidaten en ik hoop dat ze allemaal ontzettend hun best gaan doen om zoveel mogelijk mensen op de ChristenUnie te laten stemmen. Dat is geen campagne ten koste van elkaar, maar aanvullend aan elkaar. En dan halen we die 9 zetels wel.

Ed Anker