2010 - week 16

Met dank overgenomen van K.G. (Kathleen) Ferrier i, gepubliceerd op donderdag 29 april 2010.

Maandag 19 april

Vandaag wordt in Kamp Amersfoort herdacht dat het 65 jaar geleden is dat de leiding van het kamp werd overgedragen aan het Rode Kruis. Er is een prachtige herdenking georganiseerd. Er zijn indrukwekkende toespraken, onder andere van iemand die zelf nog in het kamp gezeten heeft. Dan zet een koor in en word ik getroffen en ontroerd door het feit dat dit Hollandse mannenkoor, “Wi Tata” (het Onze Vader in het Surinaams), zingt. Op zo’n moment een erkenning voor de strijd die zeker ook vanuit Suriname gevoerd is voor de vrijheid van Nederland en die levens gekost heeft. Lang niet iedereen is zich daarvan bewust.

Na de kranslegging gauw door naar Apeldoorn, een werkbezoek aan een school waar men werkt met zogenaamde plus-klassen, aandacht voor hoogbegaafde kinderen. Ik ben er steeds meer van bewust dat passend onderwijs betekent óók passend voor hoogbegaafde kinderen. Ook dat zijn vaak zorgleerlingen. Dan weer met gezwinde spoed verder naar Den Bosch. Ik ben gevraagd deel te nemen aan een onderwijs debat op het Sint Janscollege. Er zijn veel collega’s, Teeven van de VVD, van der Ham van D66 en Kuiken van de PvdA. We behandelen verschillende thema’s, de kwaliteit van onderwijs, veiligheid op school en de bezuinigingen in relatie tot onderwijs. Een geanimeerd debat en naderhand krijg ik veel complimenten, o.a. dat ik een politica ben met het hart op de juiste plaats. Dat doet een mens goed.

Dinsdag 20 april

Dinsdag is petitie-dag en de dinsdag voor 24 april ontvangen we als Kamer altijd een petitie van de verenigde Armeense organisaties in Nederland. Ik zit in het comité van aanbeveling en net als voorgaande jaren ontvang ik niet alleen de petitie maar spreek ook de mensen toe die een manifestatie op het Plein houden. Ik benadruk hoe belangrijk het is dat er gezamenlijk onderzoek komt naar wat er in Turkije gebeurd is, april 1915, toen er zoveel mensen omgebracht zijn. Ook benadruk ik dat de relatie tussen beide landen hersteld moet worden en dat het goed is dat de allereerste stappen daartoe, hoe minimaal ook, gezet zijn. ’s Avonds is het tiende aspergediner. Ik ben uitgenodigd door het Brabants CDA Statenlid Thoon Essed. Het wordt een gezellige avond, met zuidelijke gezelligheid en ik heb geconstateerd dat de asperges weer heerlijk zijn dit jaar!

Woensdag 21 april

Ik ontvang ik Melvin Tjoe Nij en een delegatie van zijn club: “The Other Network” een netwerk van migranten, meest Surinaams-Antilliaanse, zakenlui. Ik ben enorm onder de indruk van wat deze mensen allemaal doen en bijdragen aan verschillende samenlevingen. Ik heb de collega’s Ten Hoopen en Blanksma uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn. Ze zijn net zo onder de indruk als ik en beseffen ineens hoe wit de CDA bussiness-Club eigenlijk is…’s Avonds ben ik in Bussum, voor een spreekbeurt tijdens een avond van de gezamenlijke kerken over Zending en Werelddiakonaat. Er is een expositie van tientallen initiatieven die vanuit Bussum door betrokken kerkmensen uitgevoerd worden en we hebben een goede discussie over wat de modernisering van ontwikkelingssamenwerking eigenlijk in zou moeten houden… voor mij: meer focussen en inzetten op waar Nederland goed in is. Water, voedsel, duurzaamheid. Daarbij veel meer aandacht voor de gevolgen van klimaatverandering.

Donderdag 22 april

De laatste dag voor het (mei)reces, altijd laat stemmingen. Dat biedt mij de gelegenheid ’s middags in alle rust aanwezig te zijn bij het afscheid van de rector van het Institute for Social Studies, Louk de la Rive Box. De zaal is overvol, Louk houdt een mooi verhaal over het belang van kennis op het terrein van internationale samenwerking en wordt geridderd. Daarna heb ik, samen met de voormalige minister voor ontwikkelingssamenwerking Bert Koenders een dubbel-interview voor het blad Vice Versa. Het duurt wel twee uur, ik ben erg benieuwd wat er uiteindelijk van in het blad terecht komt. Het wordt een latertje, pas na middernacht ben ik thuis.

Vrijdag 23 april

Vroeg op en naar Nieuwegein, waar een symposium gehouden wordt over Passend Onderwijs. Samen met voormalig staatssecretaris onderwijs Sharon Dijksma en PvdA collega Margot Kraneveldt zitten we in een panel. Ik zit er toch echt anders in dan de PvdA-ers. “De politiek moet durven loslaten!” roep ik op een gegeven moment (luid applaus). Ik heb vaak gezien, afgelopen maandag nog!, dat als scholen ruimte krijgen om passend onderwijs naar eigen inzicht in te richten er geweldige resultaten geboekt worden. Een staat die zich met alles bemoeit is verstikkend door vele regels en bureaucratie en doet iedere creativiteit de das om. Dan door naar Den Haag, waar ons partijcongres begint met lange deelsessies waarin er amendementen op het verkiezingsprogramma aan de orde zijn. Ik zit bij de deelsessie over de buitenlandparagraaf. Er wordt heftig gediscussieerd, onder andere over de budgetten voor ontwikkelingssamenwerking en defensie, maar uiteindelijk ligt er een evenwichtig verhaal.

Opnieuw ben ik pas na middernacht thuis.

Zaterdag 24 april

En opnieuw is het vroeg dag want vandaag vindt de afronding van de bespreking van het verkiezingsprogramma plaats én het vaststellen van de kandidatenlijst. Best spannend: er is heel wat gelobby rondom de lijst, collega’s die hoger op willen.. ik ben de afgelopen weken enorm onder de indruk geraakt van al de inspanningen van verschillende CDA-afdelingen om mij hoger op de lijst te krijgen. Ik hoop maar dat ik mijn mooie plek op 19 behoud. En dat is het geval, mede dankzij als de moeite van zoveel mensen. Het wordt een feestelijke middag, met als bijzonder hoogtepunt de toespraak van Piet de Jong (mijn oom Piet, hij en zijn vrouw waren heel goed bevriend met mijn ouders). Oom Piet, zelf een man van de marine, noemt de actie van “eerste stuurman -Wouter Bos- om in het geniep een plan te beramen om ‘het schip van Staat’ te laten stranden “gemeen en achterbaks”. Hij krijgt een staande ovatie…

Zondag 25 april

Ieder jaar organiseert Gerda Havertong een liefdadigheidlunch ten bate van Stichting Wiesje, de organisatie die zij heeft opgericht en die genoemd is naar haar moeder en die dementerende ouderen in Suriname opvang en begeleiding biedt. Als het even kan zijn Joan en ik erbij, we willen dit belangrijke werk graag ondersteunen. Het wordt weer een gezellige middag, met lekker Surinaams eten, vele prijzen in de loterij (wij winnen niets), swingende muziek van o.a. Bryan B en prachtige zang van o.a. Denise Jannah. Een waardige afsluiting van een volle week.