Vrijheid

Met dank overgenomen van E.A. (Ernst) Cramer i, gepubliceerd op vrijdag 9 april 2010.

Ik weet het: 4 en 5 mei is nog een eindje weg, maar toch maar de titel gekozen voor dit blog “Vrijheid”. Ik zat vanmorgen namelijk net te kijken naar de TV over de problemen in Kirgizië en een analyse dat democratie in dat land echt nog heel ver te zoeken is. Ik ben bezig met de stukken van de Commissie de Wit waarin we zien dat vrijheid zonder toezicht ook in democratische omgeving desastreuze gevolgen kan hebben. Komt het bericht dat de Hoge Raad het vrouwenstandpunt van de SGP afwijst en sterker de overheid opdraagt erop toe te zien dat er vrouwen op de lijst komen. Vrijheid?

Menno de Bruijne, fractiesecretaris van de SGP twitterde vanmorgen “Prostitutie gelegaliseerd, SGP ‘geillegaliseerd’; fraai land…”. En daar heeft hij wel een beetje gelijk in. Je hoeft het niet eens te zijn met de keuzes van de SGP, maar niemand dwingt je vervolgens lid te zijn van die partij of erop te moeten stemmen. Er zijn zat andere keuzes, voor welke smaak in de politiek dan ook. En als ik dan opmerkingen zie van Ineke van Gent over discrimineren en uitsluiten van vrouwen wat nu een halt toegroepen is dan denk ik bij mezelf waar bemoeien mensen zich mee. Was Nederland niet dat land dat VRIJHEID zowat van de daken schreeuwt? Waar het recht op zelfbeschikking zover gaat dat mensen zelf kunnen zeggen dat zij hun leven voltooid vinden en er een eind aan willen maken. Maar diegenen die op basis van hun geloofsovertuiging bepaalde keuzes maken mogen dat niet langer. Hoezo vrijheid van Godsdienst?

En dat is wel een trend waar ik mij grote zorgen om maak. Liberaal Nederland wil zoveel vrijheid dat ze anderen verboden opleggen. Geen hoofddoekjes (sorry mam…), geen moskeen, geen vrijheid van meningsuiting voor die bepaalde groepen. Links Nederland wil zoveel vrijheid dat iedereen precies hetzelfde moet doen als zij. En daarom verbieden zij ook het liefst wat voor anderen dierbaar is. Een keuze voor de zorg voor het eigen gezin: weg ermee, geld moet je verdienen. Keuzes vanuit je geloof: weg ermee, dat doe je maar op zondag. Dan winkelen we toch niet…

Het doet mij denken aan mijn eigen tijd in de gemeenteraad van Zeewolde. We hadden strijd met de (VVD) wethouder van onderwijs over de schoolbegeleidingsdienst. Wij wilden dat daar voor de scholen keuze in mogelijk zou worden. Hij stelde toen: "Wat is nou het probleem, iedereen kan toch kiezen voor die ene gemeenschappelijke in Flevoland?"

Ben ik te cynisch? Misschien, maar let goed op met wat er om je heen gebeurt. Dit is wel de trend van links tot rechts. En daarom is een sterke ChristenUnie ook zo van ontzettend groot belang. Om op te komen voor christelijke normen en waarden. Om pal te staan voor de zwakken in de samenleving die de steun van de overheid hard nodig hebben. Maar ook om ruimte te bieden op al die terreinen waar de overheid eigenlijk niets te zoeken heeft. Kunnen we dit soort ontwikkelingen dan helemaal tegenhouden? Misschien wel niet, maar als we niet een sterke vuist vormen zal het zeker verloren gaan. En daarom dus nog een keer: een sterke ChristenUnie is meer dan ooit nodig!

U weet dus wat nodig is op 9 juni…

Zo, en nu weer verder lezen in al die hoofdstukken van het eindrapport van de Commissie de Wit. Spannend om te zien hoe dat beeld van de crisis zich langzamerhand aftekent. Veel is er natuurlijk ook al geschreven door allerlei deskundigen en in de media, maar door alles zo achter elkaar aan te beschouwen krijg je een goed overzicht. Vooral ook dat een sector die zo belangrijk is voor de economie, wereldwijd, toezicht nodig heeft om niet uit de bocht te vliegen. In de Kamer is daar nu ook al een heel aantal keren over gesproken. Ik ben wel bang dat het moment een beetje aan het vervliegen is. De noodzaak de sector grondig te hervormen wordt minder gevoeld nu de economieën er weer een beetje bovenop lijken te krabbelen. Daarom toch goed dat wij in ons verkiezingsprogramma zo nadrukkelijk hebben aangegeven dat die hervorming wel nodig is. En dat is dan ook een belangrijke opgave voor het nieuwe kabinet en Kamer.

ernst