IPU congres Bangkok 3

Met dank overgenomen van H.E. (Harm Evert) Waalkens i, gepubliceerd op woensdag 31 maart 2010.

Het bezoek aan de twee melkvee bedrijven die op ongeveer twee uur rijden van Bangkok liggen, was verrassend. Het eerste bedrijf melkt ongeveer 200 koeien. Het is een familiebedrijf dat pas 9 jaar geleden is begonnen aan een moderniseringsslag.

De jonge boer heeft met steun van de familie enorm geïnvesteerd in huisvesting melkstal en voer- en mestopslag. Die investeringsruimte was er kennelijk. De vader heeft een bouwbedrijf. Het oorspronkelijke bedrijf was zeer extensief en eigenlijk slapende.

De koeien zijn gehuisvest in open stallen en worden gemolken in een dubbele 10 visgraat melkstal. In de melkstal waren tijdens ons bezoek 6 melkers de koeien aan het melken. In totaal werken er 20 mensen op het bedrijf. Het voer teelt men niet zelf: dat wordt betrokken van een andere coöperatie. De boer is de manager van het bedrijf.

De gemiddelde productie ligt op 15 liter per koe en het bedrijf levert ongeveer 2500 liter melk per dag aan een coöperatie. De melk wordt niet gekoeld, maar direct na het melken in bussen overgedaan en afgevoerd naar een centrale melkontvangst. Hier verzamelt men de melk van de hele omgeving. Deze wordt van daaruit naar Bangkok gereden in tankauto’s.

Het melkvee bedrijf is nog in opbouw en men wil op termijn ongeveer 400 koeien gaan melken. De melkveehouder is geen lid van Friesland, maar lid van een regionale coöperatie. Opbrengst: ongeveer 30 euro ct per liter. Volgens de ondernemer wordt er voldoende winst gemaakt om het bedrijf (op termijn) uit te breiden.

De Thaise regering bewaakt de melkprijs en hanteert daarbij een minimumprijs. Ook de verkoopprijs naar de consumenten wordt binnen marges vastgesteld door de regering. Ze sturen de melkprijs met het toelaten van importen uit Nieuw Zeeland en Australië.

Men verzekerde mij dat dit WTO conform is. Er zijn importquota vastgesteld waarbinnen men dus de vrijheid heeft te sturen.

Het tweede bedrijf was van een ander kaliber. Het was duidelijk een gezinsbedrijf, waarvan de moeder en de zoon de eigenaren waren. Ze melken ongeveer 70 koeien en leveren de melk aan dezelfde coöperatie als het eerste bedrijf. Ook dit bedrijf kreeg dus die 30 euro ct per liter.

Zowel de heen- als de terugreis gaf ons een beeld van het platteland. Veel grote rijstvelden die nu het de droge tijd is veelal geoogst waren. Hier en daar werd het stro verzameld en af en toe kwamen we een nieuw aangeplant rijstveld tegen. Alles wordt geïrrigeerd. Men kan hier drie oogsten per jaar van het veld halen met een productie van 6-8 ton rijst per ha.

Harm Evert