Ik knipperde met de ogen… - Hoofdinhoud

Vrijdag was ik samen met Hennie op werkbezoek op Urk. Na de bewogen discussies donderdags tijdens het debat tot in de kleine uurtjes over de uitlatingen van minister Bos over Uruzgan. Daarna hebben we de ICE gepakt naar Keulen. En voordat ik mijn ogen kon knipper viel het kabinet. Ik hoorde het in Keulen donderen…

Zag je het dan niet aankomen, Ernst? Jazeker wel, aardige vragensteller. Maar zoals door zovelen al gezegd is (het klinkt bijna als een grijsgedraaide plaat…) ik wist niet wanneer. Waarom dan helemaal naar Keulen? Nou,aardige vragensteller, dat was niet zo heel ver met de trein, en dan waren Hennie en ik er gewoon even lekker tussenuit. En Ernst, heb je er een beetje van genoten. Nou, aardige vragensteller, ja en nee... het leek allemaal een beetje teveel op een misverstand. En dan ben je daar toch wel met je gedachten bij betrokken.

Maar ja, van een misverstand was duidelijk geen sprake meer. Zie op onze website voor een duidelijk overzicht van wat er gebeurd is. Bij een van de vorige crises die dit kabinet heeft meegemaakt werd al opgemerkt dat: vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard. En zo is het. Als in het debat afgelopen donderdag de minister-president aangeeft dat de discussie in de ministerraad moet worden gevierd en niet via de media, waarbij hij indirect toch minister Bos kapittelde, is het raar dat even later minister Bos in datzelfde debat keihard herhaald dat hij niet voor zijn beurt gesproken heeft. Het deed mij denken aan het vorige debat in de Kamer waar minister Verhagen’s uitlatingen over het verlengen van de missie besproken werd waarbij ook de minister-president aangaf dat de discussies eerst in de ministerraad moeten worden afgerond. Waarna Verhagen zijn stellingen gewoon herhaalde. Wat uiteindelijk ook leidde tot de motie van onze Joel Voordewind die hij samen met de PvdA heeft ingediend en waar iedereen nu zo naar verwijst. Wij hebben tot het uiterste geprobeerd het onderscheid tussen regering, die een eigen afweging te maken heeft, en de Kamer, die een besluit moet beoordelen, overeind te houden.

Al tijdens onze avondwandeling vrijdag langs de Dom van Keulen kreeg ik twitters en sms’jes binnen dat het nu toch wel heel ernstig aan het worden was. En dan ga je het toch volgen. Ik had mij via twitter gekoppeld aan een aantal journalisten en kon op die manier heel aardig de ontwikkelingen volgen. Tot en met de kritiek dat de NOS veel trager of niet reageerde in tegenstelling tot RTL4. ’s Nachts ben ik nog bijgepraat door Ed en Arie over de laatste stand van zaken. Het kabinet gevallen. Je knippert met je ogen, en denkt: ’t is niet waar…

Maar dat is het dus wel. Als fractie zijn we vanmorgen bij elkaar geweest om door te praten over wat er gebeurd is, en om vooruit te kijken naar wat vandaag en morgen op de rol staat. Het advies aan de Koningin is belangrijk, maar ook wat de partij nu allemaal te wachten staat. Eerst uiteraard de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart. Risico is dat die geheel overschaduwd worden door de val van het kabinet. Maar dat moet niet gebeuren; als Kamerleden zijn we deze dagen veel op pad om lokale kiesverenigingen te steunen. En dat blijven we doen, juist ook voor die lokale thema’s die erg belangrijk zijn om in al die gemeenten goed uitgevoerd te worden.

Als we al dachten dat we na de gemeenteraadsverkiezingen het rustiger kregen…

ernst