Met bezuinigingen op politie los je het Marokkanendrama niet op

Met dank overgenomen van P. (Paul) de Krom i, gepubliceerd op zaterdag 13 februari 2010.

Afgelopen zaterdag waren Fred Teeven en ik te gast in Zaltbommel op een door de VVD georganiseerde bijeenkomst in de wijk met problemen door overlast van Marokkaanse reljeugd. Nu heeft criminaliteit geen kleur, maar de oververtegenwoordiging van sommige allochtone groepen in de criminaliteitsstatistieken - waaronder Marokkanen - is ronduit problematisch. De bijeenkomst was goed bezocht. Ik schat zo’n zestig autochtonen en zo’n dertig Marokkanen in de zaal. Het debat was levendig en pittig. De problematiek is niet veel anders dan in steden zoals Amsterdam, Gouda, Zoetermeer of Utrecht. Met dat verschil dat Zaltbommel kleiner is. Grote steden problematiek op het platteland. En daarin is Zaltbommel helaas geen uitzondering meer. Het probleem is forse overlast door een relatief kleine groep hardnekkige Marokkaanse criminele veelplegers. Met daaromheen een groep jongeren die dreigen in de criminele maalstroom te worden meegezogen. Ondanks bakken met geld dat naar hulpverlening en begeleiding gaat. De verhalen zijn ook dezelfde. Buurtbewoners die het schelden, spugen, de overlast, de onveiligheid en de criminaliteit spuug- en spuugzat zijn. Ook veel Marokkanen zelf trouwens. En een overheid die niet in staat is, door te weinig politie en onvoldoende opvolging door OM en Justitie een eerste levensbehoefte van burgers te garanderen: het recht om veilig te gaan en staan waar je wilt.

In het debat vorig jaar naar aanleiding van de “Marokkanenbrief” heb ik al gezegd dat het kabinet de problematiek onderschat. Ik waarschuwde voor escalatie. Helaas is dat onlangs in Culemborg inderdaad gebeurd. Als de overheid het roer niet drastisch omgooit vrees ik dat dat niet de laatste keer zal zijn.

Het belang van slachtoffers, buurtbewoners, winkeliers en goedwillende Marokkanen zelf, moet op de eerste plaats worden gezet. Van gevangenisstraf worden criminelen wellicht niet beter. Maar als ze voor een - zo lang mogelijke - periode de straat af zijn, de buurt in ieder geval wel. Hulpverlening heeft zin, maar niet voor die groep hardnekkige veelplegers. En ook niet zolang het gezag op straat niet wordt hersteld. Je kunt van alles willen, maar zolang in een gebied als de Bommelerwaard, met 50.000 inwoners en qua oppervlak groter dan de stad Utrecht, ’s nachts maar 1 politieauto rondrijdt, dan begin je niet veel. Zolang het OM niet elke zaak consequent en onmiddellijk oppakt en Justitie lullige taakstrafjes blijft uitdelen wordt de politie in het gezicht uitgelachen. Zolang Marokkanen blijven vluchten in het zoeken naar excuses en de schuld leggen bij een ander (“er is geen buurthuis”, “discriminatie” etc.) schiet het niet op. Wat dat betreft is overigens positief dat er steeds meer stemmen opgaan vanuit de Marokkaanse gemeenschap zelf die zich verzetten tegen het rapalje en vragen om hard ingrijpen. Niet alleen op onze bijeenkomst in Zaltbommel, maar ook elders.

Kortom: het roer moet radicaal om. Steek geen geld meer in hulpverlening voor hardnekkige criminele veelplegers, maar in cellen, handboeien en politiecapaciteit. De politie-bezuinigingen van CDA en PvdA zijn onaanvaardbaar en volstrekt onverantwoord, en moeten resoluut van tafel. Haal het hardnekkige gespuis van de straat door consequent lik-op-stukbeleid en opvolging door OM en Justitie. Laat daders niet meer lopen totdat ze voor de rechter zijn geweest. Houd op met taakstrafjes voor ernstige delicten en hardnekkige veelplegers. Laat de overheid rotjongens terugpesten door 100 keer hun scootertjes in te nemen voor controle, en 200 keer hun identiteitsbewijs te vragen. En Marokkanen zelf - met name de ouders - moeten veel meer dan nu hun verantwoordelijkheid nemen. Alleen op die manier kan de overheid zijn geloofwaardigheid terugwinnen. En dat is heel hard nodig.

Deze blog is eveneens verschenen op de Dagelijkse Standaard