Gletsjers en gezag

Met dank overgenomen van C.G. (Kees) van der Staaij i, gepubliceerd op vrijdag 29 januari 2010.

kilometerheffing

Torn niet aan het primaat van de politiek. Dat was vrijwel kamerbreed de boodschap die minister Eurlings afgelopen dinsdag bij het vragenuur ingewreven kreeg. Aanleiding waren de uitlatingen van Eurlings waarin hij het lot van de kilometerheffing in handen van de ANWB leek te leggen. Het is goed dat het parlement dit punt niet zomaar liet passeren. Zoeken naar draagvlak is natuurlijk verstandig en wijs. Goed overleg met organisaties als de ANWB: prachtig. Maar we hebben wel ministers en een Tweede Kamer om knopen door te hakken. Geen ‘praatpaaldemocratie’ dus.

afghanistan

Je raakt er bijna aan gewend. Verdeeldheid in het kabinet. Het schisma van deze week: moet er wel of niet gepraat worden met de Taliban? Het officiële regeringsstandpunt, door ons ook gesteund, is dat dit aan de Afghanen zelf is. Minister ter Horst liet in het Parool echter optekenen dat zij er voorstander van is dat het Westen met de Taliban spreekt. Minister Verhagen gaf robuust aan dat hij de enige minister van Buitenlandse Zaken is. Minister Ter Horst moet bij haar eigen toko blijven: Nederland veiliger maken.

Natuurlijk kwam dit ook ter sprake bij het overleg dat we voerden met minister Verhagen en minister Koenders over de Nederlandse inbreng op de Afghanistanconferentie in Londen. De druk op Nederland om voorlopig nog troepen te leveren voor Afghanistan wordt opgevoerd. De coalitie is er nog niet uit. Het is voor het kabinet ook een lastige positie - wat je ook doet, het is al gauw ongeloofwaardig. We kunnen niet blijven, en we kunnen niet weggaan. Terugtrekking voldoet prima aan de binnenlandse politieke beloftes: geen verlenging in Uruzgan. Maar internationaal is het ongeloofwaardig: de strategie is aangepast, voor de korte termijn zijn echt extra troepen in Afghanistan nodig, Nederland heeft nu juist een goede positie opgebouwd…Dan toch maar verlengen, in afgeslankte vorm? Daar is veel voor te zeggen, maar dat komt gauw in strijd met eerdere uitspraken.. Geen wonder dat er actief nagedacht wordt over creatieve tussenoplossingen: ‘vertraagd afbouwen’ is de nieuwste vondst. Misschien zo gek nog niet…

geweld tegen gezagsdragers

Handen af van onze helpers! Deze week stond opnieuw geweld tegen gezagsdragers op de agenda. De inspanningen zijn aanzienlijk, maar het resultaat valt nog tegen. Het is absoluut onaanvaardbaar als politie-agenten en ambulancepersoneel belaagd wordt, en conducteurs klappen oplopen. Het vraagt een mentaliteitsverandering en een stevig en consequent overheidsoptreden om hier een echte omkeer te krijgen.

Opmerkelijk vond ik dat minister ter Horst aangaf dat er sinds de jaren zestig veel scheef is gegroeid. Er heerste een anti-autoritair klimaat, waarin gezag een vies woord was. Daar plukken werknemers in publieke dienst vandaag de dag de wrange vruchten van.

smeltende gletsjers

Het is heel lastig om een waterdicht rapport te maken over klimaatverandering. Daar kwam het VN-klimaatpanel, de IPCC, de afgelopen week weer achter. Er bleek een belangrijke fout in het rapport te zitten. Kennelijk werkte de veiligheidskleppen waarop het instituut zich altijd beroemt, niet naar behoren. Het lijkt er bovendien op dat de passage opzettelijk aangedikt is om de politiek onder druk te zetten. Buitengewoon bedenkelijk. Een ernstige smet op het blazoen van deze organisatie. We hebben er in het debat met minister Cramer dan ook op aangedrongen om de IPCC aan een grondig extern onderzoek te onderwerpen. Een ding is weer eens helder geworden: ook wetenschappers zijn gewone mensen van vlees en bloed, die gewoon ook politieke opvattingen hebben, die zomaar hun werk kunnen beïnvloeden... Het is nuttig daarmee te blijven rekenen, en nooit blind te varen op de stand van de wetenschap.