Hiep hiep hoera: de thuiszorg is geen markt

Met dank overgenomen van A.C. (Agnes) Kant i, gepubliceerd op donderdag 17 december 2009, 3:41, column.

Agnes Kant

Vorige week hadden we wat te vieren. De verplichte aanbesteding in de thuiszorg is namelijk van de baan. Een groot succes voor allen die zich voor een menselijk thuiszorg hebben ingezet.

U herinnert zich vast nog wel dat schokkende filmpje met Mieke over de thuiszorg waarmee we de problemen in de thuiszorg voor het voetlicht hebben kunnen krijgen. Maar ondanks jarenlange acties, veel onderzoek en vele heftige debatten over de negatieve gevolgen van de marktwerking in de thuiszorg, lukte het de SP maar niet om de andere partijen te overtuigen dat deze marktwerking moest stoppen. Tot vorige week dus!

Omdat er politiek maar niet werd ingegrepen, heb ik zelf een wet gemaakt waarmee er een einde komt aan de verplichte aanbesteding. En daar zat ik dan woensdagavond, op de plek waar normaal de minister zit in de vergaderzaal met die blauwe stoeltjes. En ik kan u zeggen: dat voelt best goed. Vol spanning zat ik daar te wachten wat de andere fracties zouden gaan zeggen. De PVV en GroenLinks spraken zich zoals verwacht uit voor het stoppen van de marktwerking. En de VVD is en blijft voor de marktwerking. Ook dat was te verwachten. Maar toen kwam het; tot mijn verrassing vinden CDA en de PvdA nu ook dat de verplichte aanbesteding moet stoppen.

Een geweldige ommekeer. Onder Balkenende III werd van de thuiszorg een markt gemaakt bij de invoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO), waarbij een deel van de thuiszorg naar de gemeenten ging. Waarom? Omdat het moet van Europa, zo zei staatsecretaris Ross. En iedereen zei het haar na. Keer op keer.

Thuiszorgorganisaties moesten gaan strijden om de gunst van de gemeente. Wie is de goedkoopste? En voor welke kwaliteit? Veel organisaties schreven in voor een veel te lage prijs. Duizenden ervaren thuiszorgwerkers verloren hierdoor hun baan. Duizenden ouderen kregen te maken met schoonmaakbedrijven in plaats van zorginstellingen.

Vanaf het begin heeft de SP erop gewezen dat Europa helemaal niets verplicht en dat marktwerking in de thuiszorg dodelijk is voor de kwaliteit. En nu een meerderheid in de Tweede Kamer dat met ons eens is, zijn gemeenten niet verplicht om concurrentie tussen instellingen te organiseren.

Hebben al die politici zich dan zo vergist, of kwam het misverstand misschien politiek heel goed uit? Hoe het ook zij; nu duidelijk is geworden dat Brussel niets verplicht en de gevolgen van marktwerking zo schadelijk zijn, gaan ook andere partijen overstag. Mét de SP willen zij nu dat gemeenten ook kunnen beslissen om gewoon in goed overleg afspraken te maken met een betrouwbare organisatie. En dat is pure winst voor de mensen die afhankelijk zijn van zorg én voor de thuiszorgwerkers.

Van harte gefeliciteerd!