Hillary & Barack, Gelijke behandeling & sjoemelen met CO2

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der HamĀ i, gepubliceerd op donderdag 7 februari 2008.

Het was vroeg gisteren. Om half zeven begon het Super-Tuesday-breakfast georganiseerd door de Amerikaanse Ambassade. De Haagse stadsschouwburg was afgeladen met politieke junkies. Voor de gelegen had ik mijn Obama-t-shirt aan. Zowel Hillary als Obama bleken deze ochtend winnaar. Obama kreeg de meeste staten achter zich, Hillary de meeste 'gedelegeerden', maar beiden ontlopen elkaar uiteindelijk weinig. Bij de Republikeinen tekent McCain zich af als meest waarschijnlijke winnaar. Voor de Democraten is het van belang dat hun interne campagne niet te lang duurt, anders kan McCain al de staatsman gaan uithangen terwijl Hillary en Obama nog onderling moeten hakketakken. Tussen de donuts en de tv-schermen met CNN door, schoof ik gisteren aan bij Goedemorgen Nederland (ongeveer op 8 minuten van het filmpje) die in de schouwburg aanwezig waren.

Ook in Nederland primaries?

Gisteren stond er in de Volkskrant van D66-ers Andor Admiraal en Jan Paternotte een oproep om het primary-model ook in Nederland toe te passen: Open voorrondes voor de leiders van politieke partijen. Ik ben daar voor. Voorverkiezingen testen de kandidaten uit: hoeveel doorzettingsvermogen hebben ze, houden ze zich goed onder druk? Kandidaten worden daarmee goed voorbereid op de echte verkiezingsstrijd. Bovendien is goed dat kandidaten heel het land afmoeten om stemmen te verzamelen. In Amerika moet je als presidentskandidaat om de hoogste functie ter wereld te veroveren, ook de kleine zaaltjes af. Dat is een goede prikkel om gevoel te houden met de mensen voor wie je het doet. Ik heb zelf gemerkt bij de interne campagne voor de Kamerlijst hoe belangrijk het is om overal campagne te voeren, tot aan de kleinste afdelingen aan toe. Daardoor sta je ook sterker bij de echte verkiezingsstrijd.

Bij verkiezingen voor het lijsttrekkerschap moet er bij voorverkiezingen wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden. De belangrijkste is dat de verliezende kandidaat de discipline moet opbrengen om zich achter de winnaar te scharen. Bij de PvdA ging het goed toen Jeltje van Nieuwenhoven het verloor van Wouter Bos. Bij D66 koos Lousewies van der Laan zich niet herkiesbaar voor de Kamer te stellen toen Pechtold lijsttrekker werd. Achteraf kan je stellen dat dit problemen heeft voorkomen. Bij de VVD ging dat wel een beetje *kuch* mis tussen Rutte en Verdonk. Dat is rampzalig gebleken. Er is een toneelwet die stelt dat je de Koning niet kan spelen, maar dat anderen jou tot Koning moeten spelen. Dat wil zeggen: Je kan alleen maar Koning zijn bij de gratie dat anderen jou die positie gunnen en willen toevertrouwen. Politieke partijen moeten niet bang zijn dit proces aan te gaan. Ik denk dat de vereiste sportiviteit vanzelf groeit door gewoon vaker dit soort verkiezingen te houden. Al doende leert men!

Voor de rest

De afgelopen dagen is er veel debat geweest over gelijke behandeling. De Europese commissie heeft Nederland namelijk op de vingers getikt rond uitzonderingen die religieuze instellingen en organisaties hebben om mensen te weigeren. Ook andere organisaties hebben de afgelopen jaren hier hun beklag over gedaan. Mensen die openlijke homo zijn kunnen door die wetgeving in de problemen komen. Volgens de wet mag je hen niet voor het 'enkele feit' dat iemand homo is weigeren, maar het wordt lastiger als iemand daar openlijk over is. Dat grijze gebied is in mijn ogen gewrongen en principieel niet verdedigbaar. Daarom ga ik een initiatiefwet indienen om deze formulering uit de wet te halen. Klik hier voor meer info.

Tijdens het mondelinge vragenuur heb ik dinsdag minister Cramer van Milieu opgeroepen om een einde te maken aan gesjoemel met milieuvriendelijke projecten die foute informatie verschaffen over CO2-compensatie. Daarover lees je hier meer.

Nu weer snel aan het werk!