Europa, Rusland en moederdag

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der HamĀ i, gepubliceerd op maandag 11 mei 2009.

Ongeschoren zit ik achter mijn laptop. De afgelopen weken veel gewerkt. Maar hoefde niet in Den Haag te zijn. Dus niet dagelijks in pak, of dagelijks scheren. Ook wel eens lekker. Morgen is er echter weer een Kamerdag. Heb daar wel weer zin in. De Europese verkiezingen staat voor de deur (4 juni) en dat geeft aan de Haagse Binnenwereld een prettige spanning. Daarnaast veel debatten over kredietcrisis en alle bijkomende problemen. Deze week heb ik bijvoorbeeld een debat over de woningmarkt, waar ook nodig aan hervormd moet worden. Voor morgen heb ik mondelinge vragen aangemeld over Rusland. In Moskou willen mensenrechtenorganisaties zaterdag een demonstratie voor homorechten organiseren. De autoriteiten willen dat waarschijnlijk niet toestaan. Erger nog: ze dreigen zo'n demonstratie zelfs met geweld neer te slaan.

Die grimmigheid is geen bluf. Twee jaar geleden werd Sofie in 't Veld, huidig D66-lijsttrekker voor het Europees Parlement, in Moskou zelfs bedreigd. Absurd. Nederland en de rest van de Europese Unie moeten daar tegen protesteren, en daar zal ik de regering morgen toe verzoeken. Bij dit soort zaken zie je wat voor baken van veiligheid de Europese Unie kan zijn. Het recht om te mogen demonstreren, maar ook gelijke rechten zijn buiten de grenzen van van de Unie blijkbaar niet vanzelfsprekend. Laat Europa aan Rusland duidelijk maken dat ze naast het organiseren van het Eurovisiesongfestival zich ook iets moeten aantrekken van de grondwaarden van Europa.

Moederdag

Gisteren moederdag. Gek. Weer zo'n dag die voor het eerst heel anders is. Vorig jaar leefde mijn moeder nog. Samen met mijn zus, haar dochtertje en mijn geliefde namen we haar mee de Nieuwkoopse plassen op. We tilden haar + rolstoel in een prachtig bootje, waarmee we door het gebied trokken. Een bijna wolkloze lucht, een fris briesje. We tuften langs de begraafplaats waarvan we al wisten dat ze daar zou komen te liggen. Iedereen was aardig op het water, zwaaiende en hoffelijke tegenliggers, mijn zus had een prachtig paars jurkje aan, een oude man die riet aan het snijden was, mijn nichtje mocht even het stuur vasthouden. Mijn moeder, intussen, rookte haar sigaretjes en nam af en toe een hand nootjes. Mooie dag.

Wat moest ik deze moederdag nu doen? Maar weer naar het graf? Nee. Mijn zus had me bij haar uitgenodigd. Na een hele reis naar het puntje van Zuid-Holland, trof ik mijn nichtje, haar vader en haar moeder, mijn zus dus. Mijn nichtje was net aan haar amandelen geholpen en vertelde over het ziekenhuis. Ze was vrolijk en kroelerig. Bijkletsen. Af en toe kwamen buurvrouwen buurten, de hond was grappig, de poes lief en de papegaai opmerkelijk rustig. Ook een mooie dag.