Legaliseer medicinale wiet

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der Ham i, gepubliceerd op donderdag 9 juli 2009.

Deze week hou ik een dagelijkse blog bij voor Trouw.nl. Deze week ben ik toevallig ook in Amerika op werkbezoek. Vandaag een column over mediwiet in Amerika en in Nederland. Amerika is al 100 jaar de aanjager van de ideologische ‘War on Drugs’. Maar lokale politici zijn een stuk praktischer. In de staat Californie bestaan zogenaamde ‘cannabisclubs’ waar cannabis op legale wijze wordt geteeld en verkocht. Voor mensen met een chronische ziekte is dat een uitkomst.

De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar de medische werking van cannabis. Cannabis blijkt een gunstige werking te hebben op bepaalde patiënten. Mensen met lichte spasticiteit, met vormen van pijn, en mensen die bijvoorbeeld door chemotherapie, radiotherapie, of hiv-combinatietherapie systematisch misselijk zijn, kunnen veel aan cannabis hebben. In 2001 besloot de Ministerraad daarom dat de Opiumwet gewijzigd moest worden: medicinale cannabis was sindsdien legaal verkrijgbaar.

Dat klinkt mooi, maar de praktijk blijkt ingewikkelder. De medicinale cannabis is namelijk vrij duur. Het assortiment van die teelt is bovendien beperkt tot drie soorten, terwijl er meer dan zestig varianten zijn. Bij een fiks aantal patienten slaan die drie varianten niet aan. Uitwijken naar gereguleerde coffeeshops is ook lastig. Omdat elke dag gerookt moet worden is ook dat dat financieel niet dragelijk. Patiënten wordt dus een effectief geneesmiddel ontzegd.

Dit vraagstuk werd op scherp gezet door een rechtzaak van een patient met Multiple Sclerose die besloot zijn eigen cannabis te gaan telen. Voor die wietteelt werd hij voor de rechter gedaagd door het Openbaar Ministerie. Hij handelde in strijd met de Opiumwet. Na een jarenlange juridische strijd sprak de Hoge Raad sprak de man echter vrij, omdat de ziekte van de man de overtreding van de Opiumwet rechtvaardigde.

Een mooie uitspraak, maar helaas laat het anderen, met gelijksoortige problemen, nog steeds in het ongewisse. Ik vind daarom dat de Opiumwet open moet worden gebroken. Als patiënten aantoonbaar baat hebben bij een cannabisvariant die niet door de Nederlandse overheid geleverd wordt, dan moeten mensen dat zelf kunnen telen. Deze zomer werk ik aan een wetsvoorstel om de Opiumwet op dat punt te veranderen.

Loopt Nederland daar dan weer mijlenver voor de muziek uit? Nee. In Californie en Canada bestaan dit soort contructies al veel langer. Sterker nog: de verschillende particuliere telers wisselen hun verschillende varianten cannabis zelfs onderling uit. Via zogenaamde ‘cannabisclubs’ is de verstrekking van medicinale cannabis sterk gereguleerd. Het wordt tijd dat we dit in Nederland ook zo gaan regelen.