Uitstoot raakt armsten

Met dank overgenomen van F. (Femke) Halsema i, gepubliceerd op donderdag 10 december 2009.

De kranten koppen ?het gaat om het geld? en NRC-Handelsblad analyseert terecht dat klimaatverandering vooral een internationaal verdelingsvraagstuk is. Dat klopt als een bus.

Overwegend rechtse klimaatsceptici suggereren graag dat het om een dure hobby van 'bomenknuffelaars' gaat die zich aan elke stam willen vastketenen. In werkelijkheid levert klimaat een groot sociaal en economisch probleem op.

Het is vaker gezegd, de uitstoot van broeikasgassen in Europa, Amerika en Australië raken de allerarmsten en hun kinderen het hardst. In een prachtige fotoreportage in Vanity Fair, wordt deze oneerlijke spreiding van welvaart en vervuiling indringend zichtbaar gemaakt.

Een van de geportretteerden is Amena Khatun, een oude vrouw die haar hele leven woonde in een dorp aan een rivier in Bangladesh. Omdat het water steeg heeft zij moeten verkassen naar de sloppenwijken in Dhaka, Bangladesh? hoofdstad.

Het is een verhaal uit duizenden, van arme boeren, herders en vissers die hun vruchtbare land tot woestijn zagen worden of het water om hen heen zagen stijgen. Het is onze welvaart die elders tot vervuiling en crisis leidt en de principiële vraag die in Kopenhagen moet worden beantwoord is of wij bereid zijn daar nu een eerlijke prijs voor te gaan betalen.

Dat betekent vooral dat wij derde wereldeconomieën in staat moeten stellen om te groeien, zonder dat zij er net zo?n rommel van maken als wij. Dan zullen wij (het rijke deel van de wereld) hen geld en middelen moeten geven om zich aan te kunnen passen aan klimaatverandering en te kunnen investeren in milieutechnologie.

En dat is niet alles. Wij zullen ook het goede voorbeeld moeten geven door ons aan een internationale afspraak over vermindering van de uitstoot te houden en door in eigen land stevige maatregelen te treffen.

Vandaag presenteert mijn collega Kees Vendrik in de Tweede Kamer zijn klimaatbegroting. Hij laat zien dat Nederland met een paar moedige beslissingen de uitstoot van CO2 met 40% kan verminderen in 2020.

Consumenten hoeven daarvoor geen halsbrekende toeren uit te halen, noch hoef je op een korte termijn woningisolatie te verplichten zoals de PvdA voorstelt. Wat je nodig hebt zijn een aantal scherpe financiële keuzes en politieke wil. Het geldt in Kopenhagen, het geldt in Nederland voor het kabinet: 'put your money where your mouth is'. › Bekijk hier de originele post