2009 - week 45

Met dank overgenomen van K.G. (Kathleen) Ferrier i, gepubliceerd op dinsdag 10 november 2009.

Maandag 2 november

De dag van het debat met de minister voor Ontwikkelingssamenwerking over zijn begroting voor 2010. Er is ongeveer 15% minder budget dan gemiddeld de afgelopen jaren. Er moet dus gesneden worden, maar wel verstandig. Ik ben het niet eens met de kortingen die de minister wil op basisonderwijs en op de organisaties die effectief zijn in de strijd tegen HIV/AIDS. Uiteindelijk gaan er nog altijd meer mensen dood aan aids dan aan oorlog. Ik maak een punt van landbouw, de voedselcrisis zal ernstiger, langduriger en daarom ingrijpender blijken dat de financieel- economische crisis. Ik wil meer, concretere en structurele inzet op kleine boeren, toegang voor hen tot financiële diensten. Ook een aanpak van de toenemende handel in organen van kinderen en het versterken van de juridische sector in ontwikkelingslanden, zijn punten van mijn inbreng. Op een aantal onderwerpen komen we over twee weken bij de plenaire begrotingsbehandeling terug, de minister schrijft daarover nog brieven naar de Kamer. Maar ik ben wel heel blij dat de minister meteen 1.5 mln euro toezegt om het Guyana Shield, uniek oerwoud dat voor een belangrijk deel in Suriname ligt, voor milieu-degradatie, onder andere door vervuilende en illegale goudwinning, te behoeden.

Het debat begint om 15.00 uur en we zijn om 23.45 klaar. (zie voor de complete inbreng mijn site www.cda.nl/ferrier)

Dinsdag 3 november

Aan het eind van een volle dag ga ik naar het CDA partij bureau waar een bijeenkomst is over het benutten van talent. Het gaat over het belang diversiteit, op gebied van gender, etniciteit en leeftijd. Sprekers zijn onder meer Sybilla Dekker en mijn zus Joan, directeur van E-Quality, het kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit. Het wordt een interessante avond. Ik ben ervan overtuigd dat zeker in de politiek dergelijke diversiteit van fundamenteel belang is, maar nog veel te vaak ontbreekt. Ik weet echter ook heel goed hoe weerbarstig de realiteit is, ondanks alle goede bedoelingen.

Woensdag 4 november

Als Meer Partijen Initiatief HIV/AIDS zijn we al meer dan een jaar bezig de directeuren van UNAIDS, Michel Sidibé, en van het Global Fund, Michel Kazatchine, voor een debat naar de Kamer te halen. Vandaag is het eindelijk zover. Eigenlijk had de timing niet beter kunnen zijn… kort na het debat met de minister voor Ontwikkelingssamenwerking waarin we als Kamer breed hebben laten zien het niet eens te zijn met de manier waarop hij kort op organisaties die zich effectief inzetten voor de strijd tegen HIV/AIDS. En nog ruim op tijd voor de plenaire begrotingsbehandeling. Het wordt een goede bijeenkomst in de prachtige zaal van de Eerste Kamer. De heren benadrukken dat hulp helpt, dat met mensenlevens gered zijn met goede systemen voor het verstrekken van aidsmedicijnen. En ze benadrukken allebei dat Nederland dan wel een erg klein land mag zijn, dat het wel leidend is in armoedebestrijding. Ik ben blij dat mijn collega’s die cynisch zijn over ontwikkelingssamenwerking dit geluid kunnen horen. (zie voor foto’s mijn site www.cda.nl/ferrier)

Donderdag 5 november

De dag begint met een werkbezoek aan FMO, de bank die ontwikkelingsprojecten financiert. Ik vind het altijd inspirerend om met mensen van FMO te praten: ze hebben een zakelijkheid die je niet altijd tegenkomt in de wereld van ontwikkelingssamenwerking. Ze benadrukken het belang van ongebonden hulp. Hun gaat het erom het bedrijfsleven in ontwikkelingslanden van de grond te krijgen, niet het Nederlandse bedrijfsleven te steunen. Ze bieden toegang tot financiële diensten die verder gaan micro-credieten. Ik hoor te vaak dat, met name vrouwen, dan wel leuk micro-credieten kunnen krijgen, maar als ze door willen groeien naar MKB, en dus grotere bedragen willen lenen, er daartoe geen mogelijkheden zijn. Goed dat FMO hierop inzet. Dan snel naar de Kamer waar ik mensenrechtenactivisten uit Colombia ontvang. Het vredesproces daar gaat erg moeizaam, intimidatie van mensenrechtenactivisten is aan de orde van de dag. ‘s Avonds ben ik in Amsterdam. Een bijeenkomst van CDA-Amsterdam over de 3D benadering. We zitten in een zaaltje in de brasserie op perron 1 van het Centraal Station. Een prima locatie! Ook Andrew Man, van de ambassade van de VS en Albert van Hal van Cordaid zijn sprekers. Het wordt een goed debat. En heerlijk dat je dan zo weer in de trein zit!

Vrijdag 6 november

Behalve aan een vergadering van het NIBUD bestuur (we bespreken de viering van het 25 jarig bestaan van NIBUD, aanstaande donderdag, in aanwezigheid van Prinses Máxima) besteed ik deze dag aan het bijwerken van de grote hoeveelheid mails en post die op een reactie wacht…

Zaterdag 7 november

De Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa is in Nederland om de Spinoza-lezing te houden. Ter ere van zijn aanwezigheid hier, geeft de Peruaanse ambassadeur een diner waar Tjeerd en ik voor zijn uitgenodigd. Ik verkeer al in een staat van grote opwinding dat ik de schrijver in het echt zal ontmoeten en dan blijk ik ook nog naast hem te mogen zitten aan tafel!! Wat een warme persoonlijkheid, wat een geweldige man, wat een prachtig taalgebruik en wat een humor…. Hij vertelt over het tot stand komen van zijn boeken zoals “De oorlog van het einde van de wereld” en “Het feest van de bok”. Ook vertelt hij over zijn onderzoek voor een nieuw boek, dat over Congo gaat. We hangen allemaal aan zijn en lippen en hij is helemaal niet te beroerd om ál de boeken die ik heb meegenomen, voor mij te signeren…Een avond om nooit te vergeten.

Zondag 8 november

Vroeg op. Naar Arnhem, waar een ontmoetingsdag is voor vrouwen onder de titel: Sterke Vrouwen. Ik mag als Sterke Vrouw vanuit de Christelijke traditie spreken, Manja Pach en Karima Ouchan spreken vanuit de Joodse en Islamitische tradities. Het is een leuke bijeenkomst, met een open discussie. Iemand suggereert dat het CDA de PVV volstrekt moet negeren. Daar ben ik het niet mee eens. Als parlementariër moet je spreken en elkaar met woorden overtuigen, niet negeren, niet weglopen uit de zaal. Dat is nou juist wat de PVV zelf doet en daarmee tracht zichzelf ongrijpbaar te maken. Daarna snel door naar Amsterdam Zuid-Oost waar de eerste repetitie plaats vindt van “Claus!” Een toneelstuk over Prins Claus van John Leerdam. Op 6 december ’s middags spelen we het met een cast -die multi in álles is: cultuur, leeftijd, gender, politiek en a-politiek- in Carré. Wie nog een kaartje kan bemachtigen raad ik van harte aan dat te doen… het belooft weer een mooi theaterstuk te worden…