Hamas geen Wereldnatuurfonds

Met dank overgenomen van C.G. (Kees) van der Staaij i, gepubliceerd op donderdag 12 november 2009.

Veel Midden-Oosten deze week! Woensdag was de ontvangst van de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Lieberman. Ik had het genoegen de Israelische delegatie twee keer te ontmoeten. ’s Morgens was er met de medewerking van Christenen voor Israel een interessante bijeenkomst in het Kurhaus in Scheveningen. ’s Middags hadden we als Kamercommissie Buitenlandse Zaken een uitgebreide ontmoeting. Het was een open en nuttige gedachtewisseling. Natuurlijk werd er in het debat over het Midden-Oosten dat we donderdagmorgen met minister Verhagen voerden, op teruggegrepen. Daar kwam ook de oproep van een aantal politici en wetenschappers aan de orde om het gesprek met Hamas aan te gaan. Ik heb daar bij het debat, en eerder deze week ook in een radiodebat, krachtig afstand van genomen. Er wordt gedaan alsof Hamas een soort Wereldnatuurfonds is, terwijl het in werkelijkheid een terroristische organisatie is die lofredes op zelfmoordaanslagen houdt. Zoals van Hamas-zijde zelf werd geformuleerd: “de mars van het verzet zal doorgaan tot de islamitische vlag is gehesen, niet alleen op de minaretten van Jeruzalem, maar over het gehele universum.” Dat is het gezicht van Hamas in de richting van de Arabische wereld. Dat soms tegenover de westerse wereld een vriendelijker gezicht wordt vertoond, mag de aandacht hiervan niet afleiden. Wie deze radicaal-islamitische angel in het Midden-Oostenconflict over het hoofd ziet, of negeert, maakt het conflict op papier een stuk eenvoudiger, maar doet geen recht aan de werkelijkheid.

Gisterenmiddag stond ook de discussie over de uitbreiding van de Europese Unie op de agenda. Er is sinds de val van Berlijnse muur, twintig jaar geleden, heel wat ten goede veranderd in Midden- en Oost-Europa. Deze landen zijn echter niet van de een op de andere dag een rechtsstaat geworden. Er is nog heel wat aan de hand, als het gaat om corruptie, zware criminaliteit, tegengaan van straffeloosheid, etc. Daarom is het goed dat serieus de hand wordt gehouden aan de toetredingscriteria voor nieuwe lidstaten. Het is niet wijs om te snel concrete data te noemen. Intussen moeten we deze landen zo goed mogelijk bijstaan in de verdere ontwikkeling. Zelf hoop ik morgen nog af te reizen naar Albanië voor een tweedaagse conferentie over de politieke verantwoordelijkheid van christenen. In Hongarije en Roemenië heb ik dergelijke bijeenkomsten al eerder bij mogen wonen. Ik ben benieuwd hoe het in Tirana zal zijn.